به گزارش خبرنگار سوره سینما، از مدت‌ها قبل گمانه‌زنی‌هایی پیرامون محتوای آثار حاضر در این دوره از جشنواره فیلم فجر شکل گرفته بود که بیشتر این گمانه‌ها متوجه غلبه موضوعات اجتماعی تلخ بر دیگر موضوعات مطرح شده در فیلم‌های این دوره بود.

بر همین اساس بود که در اولین نشست خبری محمد حیدری دبیر سی و چهارمین جشنواره فیلم فجر با اهالی رسانه، خبرنگار «سوره سینما» پرسشی را پیرامون حضور تعداد زیادی از فیلم‌های تلخ و با تم خیانت در این دوره از جشنواره فیلم فجر از حیدری پرسید که او سعی کرد سیاستمدارانه از این سوال عبور کند و در نهایت زیرکی دلیل تولید این همه فیلم تلخ را تیزبینی کارگردانان سینمای ایران دانست تا در این میان نقش دولت در صدور مجوز و نظارت بر تولید این حجم از آثار ناامیدکننده در سینما، کمرنگ شود.

حیدری در آن جلسه درحالی که ظاهرا علاقه‌ای به دادن پاسخی صریح به این پرسش نداشت، اظهار کرد: «فیلم‌هایی که در این نشست در بخش نگاه نو برای شما معرفی کردیم از همه ژانرها در آن وجود دارد و آمار دقیق آن را نیز اعلام خواهیم کرد. در هر صورت باید این نکته را به خاطر داشته باشیم که سینمای ما و فیلم‌های ما ماحصل آن چیزی است که در جامعه ما رخ می‌دهد. فیلم‌سازان ما نگاه تیزبینانه‌ای به آنچه که در جامعه رخ می‌دهد دارند و خوشحالیم که بخشی از آنها نگاه نقادانه‌ای نسبت به مسائل اجتماعی داشته باشند.»

اما تنها به فاصله چند روز از این اظهارنظر حیدری، فریدون جیرانی کارگردان باسابقه سینما که از اعضای هیات انتخاب این دوره از جشنواره بود، با حضور در برنامه «نقد چهار» و درست در جایی که محمد حیدری دبیر جشنواره در مقابل او نشسته بود، در ارتباط با تعدد حضور آثار تلخ و ناامیدکننده در جشنواره امسال گفت: « ۶۰ تا ۸۰ درصد فیلم‌ها امسال موضوعاتی تلخ دارند و باید ریشه این موضوع مورد تحلیل قرار بگیرد! البته تلخی فیلم‌های امسال از نگاه اجتماعی فیلم‌سازان می‌آید، نه نگاه سیاسی.»

البته پس از این اظهارنظر صریح جیرانی، علیرضا شجاع نوری مجری برنامه که خود یکی دیگر از اعضای هیئت انتخاب این دوره از جشنواره بود، در پاسخ به انتقاد جیرانی از درصد بالای فیلم‌های تلخ در جشنواره امسال گفت: «نکته‌ای که در تلخی ها دیدم و خوب بود این بود که در جمع کاراکترها تعداد کاراکترهای خوب بیشتر شدند و کاراکترهای سیاه و سفید کمتر داشتیم و متوجه می‌شدیم همه در خودشان خوبی‌هایی دارند و این طور منتقل نمی‌شد که یک اقلیت سفید بین اکثریت سیاه گیر کردند.»

اما تائید غلبه نگاه تلخ اجتماعی در اکثریت اثار سینمای ایران این در حالی اتفاق می افتد که سازمان سینمایی پیش از این در اردیبهشت ماه سال جاری با انتشار دفترچه «رویکردها، راهبردها و سیاست‌های سازمان سینمایی» بر موضوع سیطره فضای امید در فیلم‌ها تاکید کرده بود و یکی از مهمترین اهداف خود را افزایش نشاط و امید به آینده، تقویت نگاه امیدآفرین به امروز و آینده فرهنگ و جامعه ایران و خلق و توسعه امید فرهنگی عنوان کرده بود.

اما با اعتراف دو عضو هیئت ظاهرا امسال نیز سینمای ایران درگیر سینمای اجتماعی آنهم با شدت بالای عصبیت و تلخی است، البته باز جای امیدواریست که طبق گفته ی قریدون جیرانی سینماگران جوان به جای بیان حرف های سیاسی با ظاهر انتقادات اجتماعی این بار واقعا به تحلیل معضلات اجتماعی پرداخته باشند و از نگاه یاس آور به اجتماع دوری کرده باشند.