به گزارش خبرنگار سوره سینما، اهمیت فیلمنامه در ساخت آثار سینمایی یکی از موضوعاتی است که هیچ یک از اهالی سینما نسبت به آن شک ندارند. در واقع این حرف مضحکی است که بگویی یک فیلم، فیلمنامه خوبی نداشت ولی اثر قابل قبول و ارزشمندی است!

به همین خاطر است که انتخاب بهترین فیلمنامه، تبدیل به یکی از جوایز ثابت جشنواره‌های سینمایی شده است. جشنواره فیلم فجر نیز از این موضوع مستثنی نبوده است و در طول سی‌وسه دوره برگزاری خود، همواره یکی از سیمرغ‌های بلورین خود را به بهترین فیلمنامه آن دوره اختصاص داده است؛ هرچند که در بعضی از دوره‌ها اثری را شایسته دریافت این عنوان ندانسته است.

این شما و این هم برگزیدگان سی‌و‌سه دوره سیمرغ بلورین بهترین فیلمنامه جشنواره فیلم فجر:

دوره اول (۱۳۶۱): برگزیده نداشت  

با توجه به اینکه اولین دوره جشنواره فیلم فجر، در بخش سینمای حرفه‌ای به شکل غیررقابتی برگزار شد، به همین خاطر در هیچ بخشی برگزیده نداشت.

دوره دوم (۱۳۶۲): جایزه 

دومین جشنواره فیلم فجر که برخلاف دوره قبلی خود به صورت رقابتی برگزار می‌شد، در بخش فیلمنامه دو مدعی جدی داشت که یکی علیرضا داوودنژاد و ابراهیم مکی برای نگارش فیلمنامه فیلم «جایزه» بودند و دیگری عباس دبیردانش که نگارش «چشم تنگ دنیادار» را برعهده داشت

حاصل این رقابت به نفع زوج داوودنژاد و مکی به پایان رسید تا اولین سیمرغ بلورین بهترین فیلمنامه جشنواره فجر بر دوش این دو بنشیند.

داستان این فیلمنامه در رابطه با یک کارمند آموزش پرورش است که برنده یک هواپیمای دوموتوره می‌شود. از آنجا که انتقال هواپیما به محل زندگی وی ناممکن است، او با خانواده‌اش به تهران می‌آید، ولی خرج زندگی و هزینه نگهداری هواپیما برایش زیاد است. به همین خاطر او مجبور می‌شود با خانواده‌اش مشغول بازی در فیلم‌های تبلیغاتی شود…

دوره سوم (۱۳۶۳): برگزیده نداشت

این دوره از جشنواره فیلم فجر نیز همانند دوره اول این رویداد سینمایی، برگزیده‌ای در بخش بهترین فیلمنامه نداشت، هرچند که هیئت داوران آن دوره از فیلمنامه‌های «کمال‌الملک» به نویسندگی علی حاتمی به خاطر دیالوگ‌ها، «مترسک» به نویسندگی مهدی معدنیان به خاطر پرداخت عاطفی و «مردی که زیاد می‌دانست» به نویسندگی حسن هدایت و جمال امید به خاطر ایده تقدیر کردند.

دوره چهارم (۱۳۶۴): پدربزرگ  

مجید قاری‌زاده در چهارمین دوره جشنواره فیلم فجر توانست جایزه بهترین فیلمنامه این جشنواره با نویسندگی و کارگردانی فیلم «پدربزرگ» از آن خود کند.

داستان «پدربزرگ» مضمونی خانوادگی دارد و در ارتباط با خانواده‌ای است که پس از گرفتن یک خانه آپارتمانی جدید، پدربزرگ خانواده را به آسایشگاه سالمندان می‌سپارند ولی بعد از دیدن علاقه شدید نوه خانواده به پدربزرگ نسبت به این کار خود پشیمان می‌شوند.

جمشید مشایخی، جهانگیر الماسی، آهو خردمند و حسین کسبیان از جمله بازیگران این فیلم سینمایی هستند.

دوره پنجم (۱۳۶۵): شیر سنگی   

دوره پنجم جشنواره فیلم فجر، اولین دوره این جشنواره بوده است که رقابت برای تصاحب سیمرغ بلورین بهترین فیلمنامه، تبدیل به یک رقابت داغ و مهم می‌شود. دوره‌ای که در آن مسعود جعفری جوزانی با «شیر سنگی»، رسول ملاقلی‌پور با «پرواز در شب»، داریوش مهرجویی با «اجاره‌نشین‌ها» و عباس کیارستمی با «خانه دوست کجاست؟» پا به جشنواره گذاشته بودند. البته در نهایت سیمرغ بهترین فیلمنامه این دوره شانه‌های مسعود جعفری جوزانی را برای نشستن انتخاب کرد.

جعفری جوزانی برای تبدیل این فیلمنامه به فیلم از بازیگرانی چون عزت‌الله انتظامی، علی نصیریان، علیرضا شجاع‌نوری، حمید جبلی و احمد هاشمی استفاده کرد.

دوره ششم (۱۳۶۶): برگزیده نداشت   

ششمین دوره جشنواره فیلم فجر، آخرین دوره این رویداد بود که در آن هیچ کدام از فیلمنامه‌های شرکت‌کننده در جشنواره، شایسته دریافت سیمرغ بلورین آن نشدند.

البته در این دوره نیز همانند دوره سوم، هیئت داوران جشنواره از چندین اثر تقدیر به عمل آوردند که «پرنده کوچک خوشبختی» به نویسندگی سیروس تسلیمی، «ترن» به نویسندگی امیر قویدل، «سرزمین آرزوها» به نویسندگی مجید قاری‌زاده از جمله این آثار هستند.

دوره هفتم (۱۳۶۷): بایسیکل‌ران

در این دوره جایزه بهترین فیلمنامه فیلم فجر به فیلم سینمایی «بایسیکل‌ران» به نویسندگی محسن مخملباف رسید. «در مسیر تندباد» نوشته مسعود جعفری جوزانی، «دیده بان» نوشته ابراهیم حاتمی‌کیا و «گراند سینما» نوشته حسن هدایت دیگر رقیبان این فیلم در بخش فیلمنامه بودند.

دوره هشتم (۱۳۶۸): هامون  

در دوره هشتم جشنواره فیلم فجر نوبت به داریوش مهرجویی رسیده بود که جایزه بهترین فیلمنامه این جشنواره را به دست آورد. او که در این دوره با «هامون» ماندگارترین فیلم کارنامه کاری‌اش حضور پیدا کرده بود، در این رقابت «کلوزآپ» عباس کیارستمی و «ساوالان» یدالله صمدی را پشت سرگذاشت.

داستان «هامون» پیرامون فردی به نام حمید هامون با بازی مرحوم خسرو شکیبایی است که در زندگی شخصی با همسرش همواره دچار کش‌مکش است. او که مشغول نوشتن رساله‌اش درباره عشق و ایمان است، برای یافتن یک دوست قدیمی دست به اعمال دیوانه‌واری می‌زند و در نهایت توسط همین دوست از مرگ نجات پیدا می‌کند.

دوره نهم (۱۳۶۹): آپارتمان شماره ۱۳ 

«آپارتمان شماره ۱۳» فیلمی به تهیه‌کنندگی و کارگردانی یدالله صمدی بود که در دوره نهم جشنواره فیلم فجر، هم جایزه بهترین فیلم را از آن خود کرد و هم سیمرغ بهترین فیلمنامه را نصیب یدالله صمدی تا برای اولین بار این جایزه را نصیب او کند.

داستان این فیلم درباره فردی به نام ماشاءالله ایرانمنش است که از کرمان راهی پایتخت می‌شود تا ارث پدری‌اش، آپارتمان شماره ۱۳ را بفروشد و کارگاه تراشکاری کارفرمای خود را در زادگاهش خریداری و با دختر محبوبش ازدواج کند؛ اما آپارتمان به دلیل وجود ساکنان مجتمع که آدم‌های بدقلقی هستند فروش نمی‌رود.

جمشید اسماعیل‌خانی، کتایون ریاحی، مریم معترف، سیروس گرجستانی و ابراهیم آبادی از دیگران بازیگران این فیلم سینمایی هستند.

دوره دهم (۱۳۷۰): خانه خلوت

دهمین دوره از جشنواره فیلم فجر برای دریافت سیمرغ بلورین بهترین فیلمنامه رقابت چندان فشرده‌ای نداشت. در این دوره رقابت اصلی بین دو فیلم «خانه خلوت» به نویسندگی اصغر عبداللهی و حسن قلی زاده و «نرگس» به نویسندگی رخشان بنی‌اعتماد بود که در نهایت «خانه خلوت» توانست به پیروزی دست یابد.

داستان این فیلم که کارگردانی آن برعهده مهدی صباغ‌زاده بود، در ارتباط با پیرمردی است که برای مطبوعات پاورقی می‌نویسد ولی حاضر نیست خود را با شیوه نوشتاری مطبوعات جاری همساز کند. همین طرز تفکر باعث می‌شود که او درگیر مشکلاتی مالی شود و در ادامه در میان همین مشکلات درگیر ماجرایی عاشقانه می‌شود.

دوره یازدهم (۱۳۷۱): سارا 

پس از وقفه‌ای دو ساله، باز هم سیمرغ بلورین بهترین فیلمنامه جشنواره فیلم فجر بر دوش داریوش مهرجویی نشست. او در این دوره نویسندگی و کارگردانی فیلم سینمایی «سارا» را برعهده داشت. فیلمی که نیکی کریمی بازیگر نقش اصلی آن است و به رنج‌های زنی می‌پردازد که برای تامین هزینه‌های عمل همسرش مجبور می‌شود از کسی پول قرض بگیرد و بعد از آن درگیر مسائل و مشکلاتی دیگر می‌شود.

«از کرخه تا راین» ابراهیم حاتمی کیا، «سایه‌های هجوم» احمد امینی، «پرواز را به خاطر بسپار» ناصر طهماسب و «یکبار برای همیشه» سیروس الوند رقبای این فیلم در جشنواره یازدهم بودند.

دوره دوازدهم (۱۳۷۲): تیک تاک    

این دوره از جشنواره، یکی از دوره‌های بی‌رمق جشنواره فیلم فجر است که در آن بهترین فیلم جشنواره در آن انتخاب نشد و در سایر بخش‌های نیز مدعیانی جدی وجود نداشت.

«تیک تاک» به قلم هوشنگ مرادی کرمانی و محمدعلی طالبی فیلمنامه برگزیده این دوره بود که محمدعلی طالبی آن را جلوی دروبین برد و بازیگرانی چون سعید قرایی، شیرین بینا، نگین صدق گویا، حسن قاسمخانی و عباس صادقی نژاد ایفای نقش کرده‌اند.

این فیلم داستان پسری به نام حسن است که مادرش برای تشویق او که در کلاس دوم دبستان درس می‌خواند، ساعتی را که یادگار شوهرش است به معلم می سپارد تا به حسن بدهد و این سرآغاز ماجراهای بعدی فیلم است.

دوره سیزدهم (۱۳۷۳): روسری آبی 

در دوره سیزدهم جشنواره برای اولین بار یک زن توانست جایزه بهترین فیلمنامه جشنواره فیلم فجر را از آن خود کند. رخشان بنی‌اعتماد با نویسندگی و کارگردانی فیلم سینمایی «روسری آبی» توانست برای اولین بار به این عنوان دست یابد. داستان فیلم او در ارتباط با مردی است که یک کارخانه‌ و مزرعه گوجه‌فرنگی دارد. او که چند سال پیش همسرش را از دست داده است، تنها زندگی می‌کند و برای کارگردان مزرعه خود به دنبال چند آدم جدید است…

عزت الله انتظامی، فاطمه معتمدآریا، افسر اسدی، جمشید اسماعیل‌خانی، باران کوثری و نادیا دلدارگلچین از جمله بازیگران این فیلم سینمایی هستند.

دوره چهاردهم (۱۳۷۴): لیلی با من است

چهاردهمین دوره جشنواره فیلم فجر یکی از دوره‌هایی بود مدعیان زیادی برای گرفتن سیمرغ بلورین بهترین فیلمنامه، پا به جشنواره گذاشته بودند. دوره‌ای که در آن رضا مقصودی و کمال تبریزی «لیلی با من است»،  مجید مجیدی و سید مهدی شجاعی «پدر»، عبدالحسن برزیده «دکل» و سیف الله داد «بازمانده» را همراه با خود به جشنواره آورده بودند. اما در نهایت این کمال تبریزی بود که با یکی از معدود آثار طنزی که در ارتباط با دفاع مقدس ساخته شده است، توانست سیمرغ بهترین فیلمنامه را با خود به خانه ببرد.

«لیلی با من است»، داستان یک فیلمبردار تلویزیونی با بازی پرویز پرستویی است که از جبهه و جنگ می‌ترسد ولی اتفاقاتی پیش می‌آید که مجبور می‌شود برای فیلمبرداریِ فیلمی مستند از اسرای عراقی به مناطق جنگی برود. ورود او به این مناطق و ترس او از آنجا باعث خلق موقعیت‌های کمدی مختلفی می‌شود.

دوره پانزدهم (۱۳۷۵): بچه‌های آسمان 

دوره پانزدهم جشنواره فیلم فجر، در بخش فیلمنامه نویسی عرصه رقابت سه نسل متفاوت از سینمای ایران شد. در این دوره داریوش مهرجویی کارگردانی که متعلق به نسل قبل از انقلاب بود با فیلمنامه «لیلا» به میدان آمده بود و مجید مجیدی که از اولین نسل‌ فیلمسازان بعد انقلاب بود با «بچه‌های آسمان» وارد این رقابت شده بود و در نهایت پرویز شهبازی که به نسبت این دو جوان‌تر محسوب می‌شد با «مسافر جنوب» وارد این رقابت شد.

البته در نهایت مجید مجیدی بود که توانست با فیلمنامه اجتماعی خود سیمرغ بلورین بهترین فیلمنامه، بهترین کارگردانی و بهترین فیلم را یک جا از آن خود کند.

داستان «بچه‌های آسمان» پیرامون برادر و خواهری است که به خاطر مشکلات مالی مجبورند از یک جفت کفش‌ به طور مشترک استفاده کنند.

دوره شانزدهم (۱۳۷۶): آژانس شیشه‌ای

نوبتی هم که باشد، دیگر نوبت به ابراهیم حاتمی‌کیا رسیده بود که سیمرغ بهترین فیلمنامه جشنواره فجر بر شانه‌اش جا خوش کند. حاتمی‌کیا در شانزدهمین دوره این جشنواره با بهترین و ماندگارترین اثر کارنامه کاریش یعنی «آژانس شیشه‌ای» پا به عرصه گذاشت تا یک تنه ۹ سیمرغ جشنواره فیلم فجر را درو کند! این اثر علاوه بر سیمرغ بهترین فیلمنامه جشنواره فجر، سیمرغ‌های بهترین فیلم، بهترین کارگردانی، بهترین نقش اول مرد، بهترین نقش دوم مرد، بهترین نقش دوم زن، بهترین موسیقی متن و بهترین تدوین را به دست آورد.

البته «آژانس شیشه‌ای» یک ویژگی منحصر به فرد دیگر هم داشت و برای اولین بار، توانست جایزه بهترین فیلم از نگاه مخاطبان و بهترین فیلم جشنواره را به طور همزمان کسب کند.

دوره هفدهم (۱۳۷۷): دو زن 

این دوره باز هم یک زن بود که توانست سیمرغ جشنواره بهترین فیلمنامه جشنواره را از آن خود کند. تهمینه میلانی با نویسندگی و کارگردانی «دو زن» دومین زنی بود که توانست این جایزه را کسب کند.

«دو زن» همانند دیگر آثار میلانی پیرامون مسائل زنان و حمایت از آنان در جامعه است. نقش‌های اصلی فیلم او را نیکی کریمی، محمدرضا فروتن، آتیلا پسیانی، مریلا زارعی و حسن جوهرچی بازی کرده‌اند.

دوره هجدهم (۱۳۷۸): عروس آتش   

هجدهمین دوره جشنواره فیلم فجر، جایزه خود را در بخش بهترین فیلمنامه به «عروس آتش» داد تا اولین همکاری مشترک خسرو سینایی و حمید فرخ نژاد هم باعث شود که این جایزه نصیب هر دوی آن‌ها شود و هم زمینه‌ساز ورود جدی حمید فرخ نژاد به عرصه سینما باشد.

عروس آتش به سنت‌های عشیره‌ای در جنوب ایران و ازدواج اجباری می‌پردازد که نام فیلم نیز برگرفته از صحنه‌ای در فیلم است. این فیلم نخستین تجربه فیلم سینمایی خسرو سینایی است که در آن علاوه بر حمید فرخ نژاد، بازیگرانی چون سعید پورصمیمی، مهدی احمدی و غزل صارمی ایفای نقش کرده‌اند.

دوره نوزدهم (۱۳۷۹): سگ‌کشی 

در این دوره رقابت اصلی برای کسب سیمرغ بهترین فیلمنامه جشنواره فیلم فجر بین دو اثر «سگ‌کشی» به نویسندگی و کارگردانی بهرام بیضایی و «باران» به نویسندگی و و کارگردانی مجید مجیدی بود که در نهایت فیلم پربازیگر بیضایی جایزه بهترین فیلمنامه را گرفت و فیلم مجیدی که بازیگرانی آماتور داشت، سیمرغ بلورین بهترین فیلم و بهترین کارگردانی را از آن خود کرد.

در «سگ کشی» بازیگران چون مژده شمسایی، مجید مظفری، میترا حجار، رضا کیانیان، داریوش ارجمند، احمد نجفی، حسن پورشیرازی، فردوس کاویانی، حبیب دهقان نسب، بهزاد فراهانی، عنایت بخشی، کاظم افرندنیا و اسماعیل شنگله ایفای نقش کرده‌اند و داستان آن در مورد زنی است که برای نجات شوهرش از زندان، به دنبال خرید چک‌ها و اثبات بی‌گناهی او و گرفتن رضایت شاکیان از شوهرش می‌رود ولی در نهایت متوجه می‌شود که این‌ها همه توسط همسرش صحنه‌سازی شده است.

دوره بیستم (۱۳۸۰): من، ترانه ۱۵ سال دارم  

«من، ترانه ۱۵ سال دارم» فیلیمی بود که توانست جایزه بهترین فیلمنامه بیستمین دوره جشنواره فجر را کسب کند. نگارش فیلمنامه این اثر حاصل همکاری مشترک «کامبوزیا پرتوی و رسول صدرعاملی» بود که توسط صدرعاملی جلوی دوربین رفت و سیمرغ بلورین بهترین کارگردانی نیز برای او به ارمغان آورد.

«خانه‌ای روی آب» بهمن فرمان‌آرا و «قارچ سمی» رسول ملاقلی‌پور دیگر رقیبان این فیلم در بخش فیلمنامه بودند.

دوره بیست و یکم (۱۳۸۱): نفس عمیق

در بیست و یکمین دوره جشنواره فجر، نوبت به پرویز شهبازی رسیده بود که سیمرغ بلورین بهترین فیلمنامه را به خانه ببرد. در این دوره فیلم‌های نفس عمیق، اینجا چراغی روشن است، صورتی و گاهی به آسمان نگاه کن مدعی کسب این عنوان بودند که نگارش آن‌ها به ترتیب برعهده پرویز شهبازی، رضا میرکریمی، فریدون جیرانی و فرهاد توحیدی بود ولی در نهایت این سیمرغ با «نفس عمیق» بردوش پرویز شهبازی جاخوش کرد.

نفس عمیق داستان سه جوان است که در نقطه عطفی از زندگیشان به یکدیگر می‌رسند و با هم این راه را می‌پیمایند. داستان در تهران دهه ۱۳۷۰ می‌گذرد.

دوره بیست و دوم (۱۳۸۲): مارمولک   

«مارمولک» فیلمی کمدی کمال تبریزی در جشنواره بیست و دوم فجر بود که توانست سیمرغ بلورین بهترین فیلمنامه را به دست آورد. نگارش فیلمنامه این اثر برعهده پیمان قاسم خانی بود.

این فیلم داستان دزدی است که پس از فرار از زندان لباس روحانیت را به تن می‌کند و همین اتفاق او را درگیر مسائلی دیگر می‌کند.

دوره بیست و سوم (۱۳۸۳): کافه ترانزیت

کامبوزیا پرتوی در بیست و سومین جشنواره فیلم فجر بعد از فاصله‌ای هشت ساله دوباره پشت دوربین رفت و «کافه ترانزیت» را به عنوان آخرین فیلم کارنامه کاریش ساخت. فیلمی که نگارش فلیمنامه آن نیز برعهده پرتویی بود و توانست در رقابت با آثاری چون بید مجنون، پشت پرده مه، جایی برای زندگی و خیلی دور- خیلی نزدیک سیمرغ بلورین بهترین فیلمنامه جشنواره فجر را ا آن خود کند.

پرویز پرستویی، فرشته صدرعرفایی، نیکولاس پاپادوپلوس و اسماعیل سلطانیان بازیگران اصلی این فیلم سینمایی هستند.

دوره بیست و چهارم (۱۳۸۴): کارگران مشغول کارند        

یکی از عجیب‌ترین دوره‌های جشنواره فیلم فجر در اهدای سیمرغ بهترین فیلمنامه، دوره بیست و چهارم آن است؛ دوره‌ای که در آن با وجود آثاری چون به نام پدر، وقتی همه خواب بودند و چهارشنبه سوری جایزه بهترین فیلمنامه فجر به فیلم کارگران مشغول کارند به نویسندگی و کارگردانی مانی حقیقی رسید!

فیلم حقیقی که یکی از کسل‌کننده‌ترین فیلم‌های آن دوره بود، از وجود بازیگران چون آتیلا پسیانی، فاطمه معتمدآریا، رضا کیانیان، مهناز افشار و امید روحانی بهره برده بود ولی در نهایت تنها توانست به همین یک سیمرغ دست پیدا کند.

دوره بیست و پنجم (۱۳۸۵): خون‌بازی 

تنها دوره جشنواره فیلم فجر، در طول این سی‌وسه دوره برگزاری آن که سیمرغ بلورین بهترین فیلمنامه همزمان بردوش چهر نفر نشسته است، دوره بیست و پنجم آن است. در این دوره حاصل همکاری گروه چهار نفره رخشان بنی اعتماد، فرید مصطفوی، محسن عبدالوهاب و نغمه ثمینی منجر به نگارش فیلمنامه «خون‌بازی» شد و توانست جایزه بهترین فیلمنامه را از آن خود کند.

این فیلم داستان دختر معتادی به نام «سارا» را روایت می‌کند که تصمیم به ترک اعتیاد می‌گیرد. تصمیمی سخت در کشاکش وسوسه و مقاومت و…

دوره بیست و ششم (۱۳۸۶): به همین سادگی     

«به همین سادگی» فیلم برگزیده بخش فیلمنامه بیست و ششمیم جشنواره فیلم فجر بود که نگارش آن برعهده سیدرضا میرکریمی و شادمهر راستین بود و میرکریمی آن را مقابل دوربین برد.

این فیلم روایتگر داستان زنی عشایری به نام طاهره است که روزمرگی‌های زندگی شهری او را سخت دلتنگ بازگشت به گذشته و محیط طبیعت کرده است. بازی درخشان هنگامه قاضیانی در این فیلم، جایزه سیمرغ بلورین بهترین بازیگر نقش اول زن را برای او به ارمغان آورد.

دوره بیست و هفتم (۱۳۸۷): زادبوم 

در این دوره فیلمی از ابوالحسن داوودی جایزه بهترین فیلمنامه را کسب کرد. فیلمی به نام «زادبوم» که نویسندگی آن برعهده فرید مصطفوی بود و عزت‌الله انتظامی، مسعود رایگان، رویا تیموریان، پگاه آهنگرانی، بهرام رادان، مهدی سلوکی و هوشنگ توکلی بازیگران اصلی آن بودند.

داستان فیلم درباره ارتباط شخصیت اصلی با زادگاه، خانواده و هویت گمشده‌اش در شرایط اجتماعی است که فاصله بین انسان‌ها زیاد شده ‌است. البته این اثر هیچگاه نتوانست از سد اکران عبور کند.

دوره بیست و هشتم (۱۳۸۸): شب واقعه  

دومین ساخته شهرام اسدی که در نامگذاری آن از واژه «واقعه» استفاده شده بود، «شب واقعه» نام داشت که همایون شهنواز نویسنده فیلمنامه آن بود و توانست سیمرغ بلورین بهترین فیلمنامه در حضور آثاری چون به رنگ ارغوان، چهل سالگی، طلا و مس و نفوذی از آن خود کند.

حمید فرخ‌نژاد، لادن مستوفی، باران کوثری، حبیب دهقان نسب و آتش تقی پور بازیگران این اثر سینمایی هستند که داستانی دفاع مقدسی دارد.

دوره بیست و نهم (۱۳۸۹): جدایی نادر از سیمین

«جدایی نادر از سیمین» ششمین ساخته اصغر فرهادی بود که توانست برای اولین بار سیمرغ بلورین بهترین فیلمنامه را نصیب او کند.

در این فیلم بازیگرانی چون لیلا حاتمی، پیمان معادی، شهاب حسینی و ساره بیات حضور دارند.

دوره سی‌ام (۱۳۹۰): ضد گلوله  

در این دوره نیز سیمرغ بلورین بهترین فیلمنامه به یک اثر کمدی رسید. «ضد گلوله» به نویسندگی و کارگردانی مصطفی کیایی همین اثر بود که در آن بازیگرانی چون مهدی هاشمی، مسعود کرامتی، ژاله صامتی و سعید آقاخانی بازی کرده‌اند.

داستان این فیلم مربوط به اواسط دهه ۶۰ و اوج دوران جنگ تحمیلی ایران و عراق است که قصه مردی حدود ۵۰ ساله در تهران را روایت می‌کند که مشغول قاچاق نوارهای لس آنجلسی و فیلم‌های ویدئویی بوده و در اثر یک اتفاق در می‌یابد که توموری در سر دارد و تا دو ماه دیگر بیشتر زنده نخواهد ماند؛ و تصمیم می‌گیرد به جنگ به برود.

دوره سی‌ و یکم (۱۳۹۱): قاعده تصادف  

دوره سی‌ویکم فجر در زمینه سیمرغ فیلمنامه نویسی عرصه رقابت چهره‌های مختلف شده بود. در این دوره فیلم‌های قاعده تصادف (بهنام بهزادی)، دربند (پرویز شهبازی)، دهلیز (علی اصغری)، گناهکاران (سام قریبیان) و استرداد (علیرضا طالب‌زاده) متقاضی دریافت جایزه بهترین فیلمنامه فجر بودند که در نهایت بهنام بهزادی با «قاعده تصادف» نوانست به این عنوان دست یابد.

در این اثر سینمایی امیر جعفری، امید روحانی، محمدرضا غفاری، اشکان خطیبی و الهه حصاری ایفای نقش کرده‌اند.

دوره سی و دوم (۱۳۹۲): آذر، شهدخت، پرویز و دیگران   

فیلمنامه‌ای که بهروز افخمی با همکاری همسرش مرجان شیرمحمدی نوشت، توانست سیمرغ بلورین بهترین فیلمنامه را برای آن‌ها به ارمغان آورد. «آذر، شهدخت، پرویز و دیگران» نام این فیلمنامه بود که مهدی فخیم زاده، گوهر خیراندیش، مرجان شیرمحمدی، رامبد جوان، مانی حقیقی، امیر علی دانایی، آزاده اسماعیل‌خانی، نعیمه نظام دوست و شهین تسلیمی بازیگران نقش‌های مختلف آن بودند.

این فیلم داستانی خانوادگی دارد و در ارتباط با مشکلات پیش آمده در یک خانواده است.

دوره سی‌و‌سوم (۱۳۹۳): دوران عاشقی 

دوران عاشقی فیلمی به کارگردانی و تهیه‌کنندگی علیرضا رئیسیان و نویسندگی رویا محقق بود که توانست در سی‌و‌سومین جشنواره فیلم فجر جایزه بهترین فیلمنامه این جشنواره را به دست آورد.

لیلا حاتمی، شهاب حسینی، فرهاد اصلانی، بیتا فرهی، سعید داخ، نسیم ادبی و پرویز پورحسینی بازیگران این درام عاشقانه‌ هستند.

دوره سی‌وچهارم (۱۳۹۴): ؟

در این دوره نیز آثار شاخص زیادی وجود دارد که شانس برنده شدن سیمرغ بلورین بهترین فیلمنامه را دارند که «بادیگارد» به نویسندگی و کارگردانی ابراهیم حاتمی کیا، «آخرین بار کی سحر را دیدی؟» به نویسندگی امیر عربی و کارگردانی فرزاد موتمن، «امکان مینا» به نویسندگی فرهاد توحیدی و کارگردانی کمال تبریزی، «مالاریا» به نویسندگی و کارگردانی پرویز شهبازی و «دختر» به نویسندگی مهران کاشانی و کارگردانی رضا میرکریمی از جمله مهمترین شانس‌های کسب سیمرغ این بخش به شمار می‎روند که برخی از این آثار به مضامین سیاسی پرداخته‌اند و برخی دیگر به سراغ سوژه‌های اجتماعی رفتند.