بازیگر فیلم سینمایی «حوض نقاشی» نشان دادن تلاش برای زندگی بهتر در عین ناتوانی را از مفاهیم جذاب فیلم دانست و تأکید کرد «حوض نقاشی» انسان را به اصلش بازمی‌گرداند.

سیامک احصایی بازیگر فیلم سینمایی «حوض نقاشی» درباره حضورش در این فیلم به سوره سینما گفت: چندان مایل نیستم به عنوان بازیگر فیلم، درباره «حوض نقاشی» صحبت کنم، کار اصلی من بازیگری نیست و حضور کوتاهی در این فیلم داشتم. ترجیح می‌دهم به عنوان یک تماشاگر درباره «حوض نقاشی» صحبت کنم.

 وی در ادامه افزود: وقتی در اکران خصوصی قبل از جشنواره برای اولین بار فیلم را دیدم احساس کردم این فیلم می‌تواند ۹۰ درصد مخاطبان را راضی کند و همه دوستش خواهند داشت. نه به این دلیل که مستقیما به درد خاص یا شرایط اجتماعی خاصی اشاره دارد بلکه به این دلیل که «حوض نقاش» به آدم کمک می‌کند ذره‌ای از دردهایش را بتواند دور بریزد و تحمل کند.

این کارگردان تئاتر افزود: در این فیلم کارگردانی، تدوین، طراحی صحنه را دوست داشتم. هیچ وقت نمی‌توانیم فیلمی با مایه درام و ملودرام بسازیم اما به این فکر نکنیم که چطور می‌توانیم احساسات تماشاگر را قلقلک دهیم. این حرف را در پاسخ به این سوال می‌زنم که آیا فیلم با قلقلک دادن مخاطب حرفش را می‌زند یا صادقانه. اقتضای ملودرام مواجهه فیلم با احساسات تماشاگر است. این اتفاق منافاتی با صداقت ندارد.

احصایی ادامه داد: در «حوض نقاشی» شخصیت‌ها در عین ناتوانی به دنبال شرایط مطلوب و بهتر می‌گردند و در این راستا تلاش می‌کنند. این تم برای همه ما جذاب است و مخاطب را ذوق زده می‌کند. مریم و رضا شخصیت‌های اصلی فیلم در عین ناتوانی به دنبال پیدا کردن قدرتی هستند که آنها را به سمت تحقق شرایط مطلوب سوق دهد.

 بازیگر «گزارش یک جشن» اضافه کرد: شاید بسیاری از ما با وجود توانایی‌هایی که داریم در راستای بهتر کردن شرایط موجود تلاش نکنیم ولی «حوض نقاشی» ما را به خودمان برمی‌گرداند و این اتفاق نوعی همذات‌پنداری و همراهی با فیلم را در ما برمی‌انگیزد. چیزی که در این فیلم می‌بینم و زیباست این است که هیچ کس در فیلم مقصر نیست. هیچ کس حتی مشکلات را خودش به وجود نیاورده است.

 این کارگردان تئاتر اضافه کرد: هیچ کس مقصر شرایط موجود نیست. مشکلات، وجود دارند و کسی عامل به وجودآمدن آنها نیست، فیلم هم نمی‌خواهد کسی را مقصر نشان دهد. شخصیت‌ها با مشکلات همراه می‌شوند و ما برخورد آنها را در مواجهه با شرایط می‌بینیم.

 احصایی در پاسخ به اینکه فیلم «حوض نقاشی» را فیلمی عاشقانه می‌بیند یا اجتماعی گفت: هر عاشقانه‌ای می‌تواند اجتماعی هم باشد. در عین اینکه عاشقانه بین رضا و مریم و عاشقانه‌ای که قبلا بین دو شخصیت دیگر وجود داشته و دیگر بروز بیرونی ندارد را می‌بینیم اجتماعی بودن فیلم را هم حس می‌کنیم و من این عاشقانه را خارج از شکل اجتماعی نمی‌بینم. یعنی مطلقا نمی‌گویم «حوض نقاشی» فیلمی اجتماعی یا فیلمی عاشقانه است.

احصایی که در صحنه تئاتر در زمینه کارگردانی و طراحی صحنه حضور با سابقه داشته است درباره فعالیت‌های تئاترش در سال جدید گفت: در سال جدید به دنبال شرایط اجرای عمومی نمایش «قرار» خواهم بود. این نمایش در سی و یکمین جشنواره تئاتر فجر روی صحنه رفته است.

وی درباره شرایط فعلی تئاتر اضافه کرد: کلیت شرایط تئاتر خوب نیست. ولی به لحاظ جذب مخاطب و کیفیت نمایش‌ها می‌توانم بگویم پیشرفت‌هایی به چشم می‌خورد در سال ۹۱ خیلی از نمایش‌ها در سالن‌های مختلف را دیدم که مخاطبان زیادی را به سالن کشانده بود. این نشان از رشد تماشاگران تئاتر و احتمالا بالارفتن کیفیت تئاترهاست.

احصایی درباره گرایش بازیگران سینما به تئاتر در سال ۹۱ به دلیل افت تولید در سینما گفت: فکر نمی‌کنم حضور بازیگران سینما در صحنه تئاتر به دلیل شرایط اقتصادی نامطلوب در سینما بوده باشد. در سال‌های گذشته یا دهه‌های پیشین که سینما رونق داشته است ما با حضور اهالی سینما در تئاتر رو به رو بوده‌ایم.

وی افزود: برخی بازیگران سینما اساسا از سینما کارشان را آغاز کرده‌اند و برخی از تئاتر شروع کرده‌اند و به سینما رفته‌اند. من حضور بازیگران سینما در تئاتر را بیشتر به این دلیل می‌دانم که تئاتر بستر تجربه متفاوت را فراهم می‌کند. تئاتر اسم و رسمی که سینما برای بازیگران به ارمغان آورده است را به آنها ارائه نمی‌کند. این دوستان برای تجربه به تئاتر می‌آیند و دلیل اقتصادی برایشان چندان مطرح نیست.