به گزارش خبرنگار سوره سینما، حبیب ایلبیگی معاون نظارت و ارزشیابی سازمان سینمایی در آستانه یک ساله شدن فعالیتش در این سِمت و برگزاری سیوچهارمین جشنوارهی فیلم فجر به خبرگزاری ایسنا رفته است و در ارتباط با برخی از مسائل سینمای ایران و سوالاتی که پیرامون آثار حاضر در این دوره از جشنواره فیلم فجر حضور دارد، صحبتهایی را مطرح کرده است
وی در این گفتوگو خاطر نشان کرد: یکی از اصلاحاتی که باید آن را فریاد کرد، مشکل کشیدن سیگار در فیلمهاست. به طوری که این مسئله مهمترین مشکلی است که امسال در فیلمهای جشنواره داشتهایم و تلاش کردهایم بخش عمدهای از آن را تعدیل کنیم اما متأسفانه بعضی فیلمها در این زمینه مشکل اساسی دارند.
ایلبیگی با اشاره به دستورالعمل وزارت بهداشت درباره ممنوعیت سیگار کشیدن گفت: این وزارتخانه نیز به این موضوع توجه جدی دارد، به همین دلیل از دوستان سینماگر و سازندگان فیلمهای سینمایی میخواهیم به شکل جدی به این مسئله توجه داشته باشند، زیرا اگر با صحنههای مکرر کشیدن سیگار در فیلمها روبرو شویم خیلی جدی برخورد خواهیم کرد و پیش از اینکه دیگران بخواهند مانع نمایش فیلم شوند، بهتر است خودمان این وضعیت را اصلاح کنیم.
ایلبیگی خاطرنشان کرد: امسال بیشترین اصلاحیههای فیلمها مربوط به همین صحنههای سیگار کشیدن است.
این مدیر هنری در پاسخ به اینکه چه تعداد از فیلمهای جشنواره فجر تاکنون توسط معاونت ارزشیابی و نظارت بازبینی شدهاند، توضیح داد: تقریبا تمام فیلمها دیده شدهاند. خوشبختانه بین ما و هیأت انتخاب و دبیر جشنواره همکاری خوبی صورت گرفته است. شرایط جشنواره ایجاب میکرد که ما در معاونت نظارت مانعی برای فیلمها ایجاد نکنیم و دست جشنواره برای انتخاب آثار باز باشد. البته فیلمهایی هم که دیدیم مشکل خاصی نداشتند.
وی در ادامه در پاسخ به این پرسش که آیا آن گونه که گفته میشود بیشتر فیلمها فضای تلخ دارند؟ توضیح داد: حتی اگر بعضی فیلمها فضای تلخ داشتهاند اما اغلب آنها پایان امیدوارکننده دارند و آن گونه که در بعضی اظهارنظرها مطرح شده فیلمها تلخ نیستند.
وی افزود: از سوی دیگر در حمایتهایی که انجام دادهایم تلاش کردهایم خانواده ایرانی، سبک زندگی اصیل ایرانی و… را مورد توجه قرار بدهیم و خوشبختانه در این زمینه روندی رو به رشد داریم. اما نمیتوان توقع داشت یک باره همه چیز تغییر کند و چهره سینما عوض شود و مثلا همه فیلمها پایان خوش داشته باشند چرا که چنین چیزی شدنی نیست اما فعلا در این مسیر حرکت میکنیم.
ایلبیگی با اشاره به برخی اظهارنظرها که در سالهای گذشته مطرح میشد مبنی بر اینکه جشنواره فیلم فجر و آثارش چه ارتباطی به پیروزی انقلاب اسلامی دارد، خاطر نشان کرد: اتفاقا جشنواره بینالمللی فجر یکی از مهمترین رویدادهایی است که به جشن پیروزی انقلاب میپردازد و باید خدا را شکر کنیم بر سر حضور در همین جشنواره بین فیلمسازان ما دعواست و این نکته مهمی است.
این مدیر هنری افزود: البته طبیعتا تعدادی از هنرمندان در این رویداد حضور ندارند و ممکن است معترض باشند و از آنجا که این جشنواره به عنوان جشن ملی سینما قلمداد میشود ای کاش میتوانستیم با مشارکت هنرمندان بیشتری آن را برگزار کنیم و با سعه صدر برخی از آنان را وارد جشنواره کنیم. البته نظر آقای حیدری به عنوان دبیر جشنواره قابل احترام و خیلی خوب است که سر حرفمان بایستیم و تغییری در ترکیب فیلمها ندهیم. اما از آنجا که برخی سینماگران هم علاقهمندند آثارشان در جشنواره باشد کاش میتوانستیم شرایط را برای حضور آنها فراهم کنیم.
ایلبیگی در پایان برای اینکه بتواند بخشی از بار منفی صحبتهایش در ارتباط با موضوعات تلخ غالب آثار حاضر در جشنواره امسال، با اشاره به موضوعات بعضی از آثار این دوره از جشنواره فیلم فجر گفت: امسال فیلمهای زیادی در ارتباط با انقلاب، دفاع مقدس یا مسائل منطقه داریم که نسبت به دورههای پیش آثار در این ژانرها پررنگتر است و آثار قابل توجهی درباره جانبازان، شهدا، سوریه، حوادث پیش و بعد از انقلاب و… داریم که امیدواریم بدرخشند و به خوبی دیده شوند.
این اظهارنظرها در حالی از سوی معاون ارزشیابی و نظارت سازمان سینمایی مطرح شده است که در میان آثار در دو بخش سودای سیمرغ و نگاه نو جشنواره فجر امسال تنها فیلمهای «بادیگارد» حاتمی کیا، «نفس» نرگس آبیار و «دلبری» سیدجلال دهقانی، «ایستاده در غبار» محمدحسین مهدویان و «جشن تولد» عباس لاجوردی در دایره توصیف ایلبیگی از حضور فیلمهایی با محتوای مربوط به جانبازان، شهدا و سوریه است و در نهایت با اغماض میتوان دو فیلم «سیانور» بهروز شعیبی و «امکان مینا» کمال تبریزی که در بستر روزهای بعد از انقلاب میگذرند به این لیست اضافه کرد که درمجموع ۷ فیلم از میان ۳۳ فیلم حاضر در این دو بخش است؛ یعنی تنها ۲۵ درصد از این آثار چنین محتوایی دارند و بقیه آثار جشنواره رویکردی اجتماعی دارند که براساس شنیدهها، محتوای بیشتر آنها هم تلخ است.
البته ایل بیگی در صحبتهایش نسبت به موضوع گسترش استفاده از سیگار در فیلمهای سینمایی نیز هشدار داده است. دغدغهای که ارزشمند است و باید خیلی پیشتر از اینها برای آن فکری میشد. ولی با این همه، به نظر میرسد آنچه که امروز باید بیشتر از گسترش استفاده از سیگار در آثار سینمای ایران نگران آن بود، گسترش تولید آثار تلخ، خیانت محور و ناامیدکننده در جامعه است که نه تنها کارکرد نقادانه ندارد بلکه باعث گسترش حس یاس و ناامیدی در میان مردم و مخاطبان این آثار خواهد شد.