بازیگر فیلم سینمایی «حوض نقاشی» چالش مطرح شده در فیلم و پرداختن به کم‌توانان ذهنی را از نقاط جذاب فیلم ارزیابی کرد….

سوره سینما-آبان عسکری: فرشته صدر عرفایی بازیگر گزیده‌کار سینما این روزها فیلم سینمایی «حوض نقاشی» را روی پرده سینماها دارد. بازی خوبش در «کافه ترانزیت» را به خاطر داریم. بعد از این فیلم امید می‌رفت که بیشتر او را در فیلم‌ها ببینیم اما گویا بازیگری برای او جهان دیگریست که چندان وابسته به حضور مستمرش در سینما نیست. به جوانان خوش ذوق تازه‌کار بسیار اهمیت می‌دهد و کارنامه‌اش پر است از این توجهات. سال‌ها پیش استعداد احسان عبدی پور را تشخیص داده و در اولین فیلم سینمایی‌اش بازی کرده بود. کارگردانی که در سی و یکمین جشنواره فیلم فجر این استعداد را به همگان معرفی کرد. با صدرعرفایی درباره بازیگری و «حوض نقاشی» صحبت کردیم.

با پیشنهادهای بازیگری چطور برخورد می‌کنید که نتیجه‌اش گزیده‌کاری می‌شود؟

فرشته صدرعرفایی: شانس این را داشتم که تا به حال فیلم‌هایی را کار کرده‌ام که فیلمنامه و نقش‌هایم را باور و دوست داشته‌ام. شاید به دنبال این لذت می‌کردم که به قول شما گزیده‌کار تعریق شوم. بعضی وقت‌ها هم به کارگردان فیلم آنقدر اعتماد داشته‌ام که اگر با  فیلمنامه ضعیق یا متوسطی رو به رو بودم بدانم که کارگدان می‌تواند آن را به اثر بهتری تبدیل کند.

خودتان بخواهید چند کار مهم سال‌های اخیرتان را نام ببرید کدام را انتخاب می‌کنید؟

در سریال «سرزمین کهن» کمال تبریزی و فیلم «به امید دیدار» محمد رسول اف نقش‌هایی را بازی کردم. همچنین در دو فیلم کوتاه «بعد از کلاس» فرشته پرنیان و «مراسم» سعید روشنایی با گروه‌های جوان و با انگیزه فراوان بازی کردم. در نمایش «کلمه، سکوت، کلمه» و فیلم «آفتاب لبه‌های بام» به کارگردانی علی صداقت کریمی که در مرحله فنی است بازی کردم و آخرین فیلمم «حوض نقاشی» است.

 خیلی از بازیگران دوست دارند که در سال حتما در یک یا دو فیلم بازی کنند و یا حتما در جشنواره فیلم فجر حضور داشته باشند. احتمالا از فراموش شدن و دیده نشدن می‌ترسند. شما به این دیده شدن توجهی دارید؟

خیر. من با دیده نشدن به این صورت، مشکلی ندارم. اساسا از کار کردن وقتی که درگیر فیلمنامه و شناخت و درک نقش می‌شوم لذت می‌برم و البته کار با گروهی خوب و دارای فضای سالم.

امسال در تئاتر هم حضور داشتید. با پیشنهادات تئاتر هم با حساسیت برخورد می‌کنید؟ قرار است در نمایشی به نام «نگاهمان می‌کنند» در سال جدید به روی صحنه بروید. از این نمایش بگویید.

در تئاتر  متن خوب و گروه درست بهترین اتفاق است و برای من این دو مقوله مهم است. بله قرار بود در نمایش «نگاهمان می‌کنند» که خانم نغمه ثمینی به زیبایی به نگارش درآورده‌اند به کارگردانی محمدرضا اصلی بازی کنم. این نمایش قرار بود در فروردین ۹۲ به روی صحنه برود ولی متأسقانه میراث فرهنگی اجازه اجرا در فضایی که منظور کارگردان بود را نداد و اجرا موکول شده است به خدا می‌داند چه زمانی. زمانی که محل مناسب اجرا به گروه داده شود. اینم از این.

بازی در تئاتر و سینما برای شما چه تفاوتی دارد؟

دو مدیوم متفاوت با امکانات و شرایط مختلف هستند. تئاتر مانند یک پلان لانگ شات با یک برداشت در حضور تماشاگر در هر اجراست و هنگام اجرا بازیگران تنها هستند و آنچه اتفاق می‌افتد به روی صحنه قابل بازگشت نیست و البته هیچ دو اجرایی کاملا با هم یکسان نیستند. بازیگر روی صحنه مستقل و با آزادی عمل بیشتری نسبت به سینما حضور دارد. در سینما اما کارگردان با دکوپاژ و انتخاب جزئیات روایت‌گر اصلی است و بازیگر هر چند که آزادی عمل مانند تئاتر ندارد ولی عوامل بسیاری که همگی در نظارت کارگردان است به کمک او می‌آید یا شخصیت را به درستی روایت کند و بدیهی است که دیگر یک پلان لانگ شات نیست پلان‌های مختلف است با اندازه‌های مختلف بدون حضور تماشاچی و با امکان تکرار.

از اولین مواجهه‌تان با «حوض نقاشی» در مرحله فیلمنامه بگویید. چه چیز برایتان جذاب بود؟

چالشی که فیلمنامه مطرح می‌کند. منظورم آنچه رفتار طبیعی نامیده می‌شود و در مقابل آنچه کنش غیرطبیعی تلقی می‌شود و استفاده از شخصیت‌های کم توان ذهنی در مرکز این قضیه برایم ایجاد اشتیاق کرد.

شخصیت خانم ناظم را چطور دیدید؟

خانم ناظم علی رغم تصویر قدرتمند بیرونی که در محیط کار دارد دچار از هم پاشیدگی در فضای زندگی شخصی‌اش است و البته خلأ عاطفی  و مشکلات اقتصادی ناشی از بیکاری همسرش.

پیشنهاد  بازیگری بعد از «حوض نقاشی» برای شما بیشتر اتفاق خواهد افتاد. چه برنامه‌ای دارید؟

ببینیم چه پیش می‌آید.

 بعد از نمایش فیلم‌هایتان در جشنواره فجر پیگیر نقد و نظرها درباره فیلم می‌شوید که ببینید دیگران درباره فیلمی که بازی کرده‌اید چه دیدگاهی دارند؟

تا حدودی بله. در اکران عمومی فیلم ها با آرامش بیشتری نقد و تحلیل می‌شوند. این زمان را برای دنبال کردن نقد و نظرها ترجیح می‌دهم.