سوره سینما – احسان سالمی : آخرین روز سی‌و‌چهارمین جشنواره فیلم فجر، شب فیلم‌های خوبی بود که به اندازه کافی دیده نشدند. در این شب دو فیلم «سیانور» و «به دنیا آمدن» نمایش داده شد که اولی جز یکی از بهترین آثار ساخته شده سینمای ایران در ارتباط با موضوع منافقین بود و دومی فیلمی در ارتباط با موضوع فرزندآوری و دغدغه‌های یک زوج جوان در ارتباط با این موضوع بود.

«سیانور» و ماجرای سیمرغ رابطه‌ای فجر!  

«سیانور» دومین ساخته سینمایی بهروز شعیبی کارگردان جوان و خوش‌آتیه سینما است. اثری درخورد توجه در ارتباط با مبارزات منافقین در سال‌های پیش از انقلاب که در آن به خوبی ریشه بسیاری از انحرافات این گروه به تصویر کشیده شده است.

فیلم آنقدر خوب و خوش‌ساخت بود که پس از دیدن آن و یادآوری این مسئله که داوران این دوره از جشنواره فجر در کمال بی‌انصافی این فیلم را نادیده گرفتند، بیشتر به این نتیجه رسیدیم که سیمرغ در سینمای ایران بیشتر براساس روابط داده می‌شود و نه شایستگی آثار.

به دنیا آمدنِ یک مسئولیت 

دومین فیلم نمایش داده شده در شب گذشته، «به دنیا آمدن» به کارگردانی محسن عبدالوهاب بود. داستان این فیلم در ارتباط با زوج جوانی بود که برای آوردن فرزند دومشان دچار شک و تردید شده بودند. از یک سو مرد خانواده به خاطر ترس از مشکلات مالی و مسئولیت‌های رشد و تربیت یک بچه، خواهان سقط کردن آن بود و از یک سوی دیگر همسرش می‌خواست این کودک را به دنیا آورد و حس مادریش نمی‌گذاشت که او را سقط کنند و در نهایت داستان با تن دادن مرد به خواسته زنش به اتمام رسید.

این اثر نیز، با توجه به موضوع آن که مرتبط با مسئله افزایش جمعیت است، می‌توانست بیشتر از این‌ها مورد توجه قرار بگیرد ولی در این مورد نیز نظر داوران باسواد فجر! چیز دیگری بود.

بدترین زمان به بهترین انیمیشن فجر اختصاص یافت! 

انیمیشن «فهرست مقدس» به کارگردانی محمدامین همدانی آخرین اثری بود که در این دوره از جشنواره فجر در برح میلاد به نمایش درآمد. آن هم در شرایطی که از مدت‌ها پیش از جشنواره وعده داده شده بود که امسال توجه ویژه‌ای به بخش انیمیشن شود که این بار نیز با خُلف وعده دبیر جشنواره، به هر ۸ انیمیشن خواهان حضور در این جشنواره، بی‌توجهی شد و بعد از اعتراض رسانه‌ها و مسئولین فرهنگی، در نهایت آخرین سانس از آخرین روز جشنواره به اکران بهترین انیمیشن از میان این آثار اختصاص یافت.

البته فهرست مقدس موفق به اکران در سالن اصلی نشد و در آخرین سانس جشنواره در سالن جنبی برای حاضران اندکی که هنوز در برج مانده بودند اکران شد.