در ابتدای این نشست ناصر هاشم زاده این اثر را خوش ساخت توصیف کرد و با اشاره به این که این فیلم توانسته مخاطبین زیادی را به سینماها بکشاند، گفت: «ما با یک فیلم حرفه ای رو برو هستیم، بنابر این باید دقیق بررسی کنیم تا ببینیم چرا مخالف هستیم و چرا موافق. با چه چیز مخالفیم و با چه چیزی موافقیم. آیا این فیلم به ما توهین کرده؟ آیا این فیلم از ما تجلیل کرده؟ آیا این فیلم توانسته مطلبی را که میخواهد بگوید، به درستی بیان کند؟ که من معتقدم آن چیزی که می خواهد بگوید را به روشنی گفته است، اصلاً زبانش الکن نیست در گفتن. زبان اشاره سینمایی اش یک زبان اشاره دقیق و هنری است.»

هاشم زاده با اشاره به این که سینما برخلاف ادبیات بسیار کم حوصله هست و گاهی هم بی حوصله، در خصوص حرفی که این فیلم می خواهد به مخاطبش بگوید و محتوای آن، اظهار داشت: «وقتی که من به این فیلم فکر می کنم با خود می گویم این سگدونی که در این فیلم به آن اشاره می شود، کجاست؟ که هر کس از آن خارج نشود از سگ کمتر است!! واگر برود هم از آن کمتر است!! بر این نکته در چندین جای فیلم و دیالوگ ها تاکید می شود. این جا واقعاً کجاست؟

وی در ادامه گفت: «به نظر من فیلم دارد به منِ مخاطب توهین می کند. فیلمساز دارد به منِ مخاطب می گوید که تو هم اگر مثل این دختر می خواهی از سگ کمتر نباشی با این شرایط اجتماعی که در این ممکلت وجود دارد، باید این جا را ترک کنی. این واقعاً یک توهین است. اگر فیلمساز بگوید که من قصد چنین توهینی را نداشته ام آن وقت بر فیلمنامه اش اشکال وارد می شود که چرا داستان را به گونه ای بیان کرده ای که من مخاطب چنین برداشتی از اثر تو داشته باشم.»

وی با ابراز تاسف در خصوص دیده نشدن فیلم بادیگارد در جشنواره امسال و این که داوران جشنواره یک فیلم تلخ را بر آن ترجیح دادند، گفت: «از تلخی ها گفتن اشکالی  ندارد، از رنج ها گفتن که اشکالی ندارد، اما اشکال آن جاست که شما راه امید را ببندید. بر خلاف نظر دوستانی که می گویند فیلم در پایانش یک امید را به مخاطب القا می کند، من باید بگویم آن چیزی که در پایان فیلم می بنیم یک استیصال است و اگر هم امید باشد، یک امید وارونه است.»

این کارشناس فرهنگی در پایان ابراز امیدواری کرد که این فیلمساز جوان بتواند در مسیر طولانی هنر و هنرمند بودن راه درستی را پیش بگیرد و این مسیر را خوب بپیماید.

منبع:سینماپرس