به گزارش سوره سینما، «کاپولای» ۷۷ ساله که ساخت فیلم‌هایی چون سه گانه «پدر خوانده» و «اینک آخرالزمان» را در کارنامه سینمایی دارد، درباره جدیدترین پروژه سینمایی‌اش به مخاطبان جشنواره فیلم «ترایبکا» گفت که پروژه جدیدم با عنوان «چشم‌انداز دور» فیلمی تجربی است که ساخت آن حداقل پنج سال به طور می‌انجامد.

«چشم‌انداز دور» روایتگر زندگی خیالی چهار نسل از یک خانواده ایتالیایی است و بنا به گفته «کاپولا» در سبک “سینمای زنده” که ترکیبی از اجرای زنده و سینمای سنتی است، ساخته خواهد شد.

این کارگردان آمریکایی با اشاره به این که فیلمنامه فیلم جدیدش ۵۰۰ صفحه است گفت که “این فیلم به بُعدی از آن چیزی می‌پردازد که فکر می‌کنم آینده سینما خواهد بود. آیا این فوق العاده نیست که بتوانیم سینما را اجرا کنیم و این کار را زنده انجام دهیم؟ این همان هدف نهایی است که در پی آن هستم.”

به گزارش «ایندی وایر»، دلیل این که «کاپولا» معتقد است، ساخت فیلم جدیدش پنج سال به طول می‌انجامد این است که وی هنوز تدابیر اصلی برای ساخت اجرایی زنده که دارای ویژگی‌های بصری سینما باشد را فراهم نکرده است و طرح او ایجاد این جزئیات با تجربه چند پروژه کوچک‌تر است که در کنارهم ایده نهایی او را شکل می‌دهند.

در حالی که رویکرد نامتعارف «کاپولا» در ساخت فیلم «رویای دور» ظاهرا بسیار چالش برانگیز خواهد بود اما خود او معتقد است که یافتن راه حل برای چالش‌ها در حین انجام کار همواره بخش از روند فیلمسازی او به ویژه در فیلمهایی چون «اینک آخر‌الزمان» بوده است: “حقیقت این است که اصلا نمی‌دانستم چطور می‌خواهم آنچه را که می‌گویم اجرا کنم اگر تجربه نکنید و کارهایی این چنین نامتعارف انجام ندهید چگونه می‌توانید پیشرفت کنید؟”

این کارگردان برنده اسکار ضمن این‌ که معتقد است “سینمای زنده” همه آینده فیلمسازی نخواهد بود اما تاکید می‌کند که تولیدات زنده‌ای ساخته خواهد شد که سینمایی و شبیه فیلم هستند.”

کارگردان سه گانه «پدرخوانده» درباره شرایط کنونی سینما نیز اظهار کرد: استودیوهای فیلمسازی پول بسیار زیادی دارند در حالی که فیلمسازان مستعد و مستقل چنین امکاناتی ندارند، درست همانند شرایطی که او در اوج دوران کاری‌ام با آن مواجه بودم.

گرچه برخی واقعیت‌های صنعت سینما تغییر نکرده است اما «کاپولا» معتقد است که این صنعت در مجموع در حال گذر از یک دوره تحول بزرگ است که تلویزیون و سینما کاملا با هم ادغام شده‌اند.

“همه این سریال‌های تلویزیونی بلند که با «سوپرانوس» و «برکینگ بد» آغاز شد‌، سینماست. تلویزیون به آن معنا دیگر وجود ندارد این سینماست که می‌توان آن را در خانه یا سالن سینما تماشا کرد. این می‌تواند یک دقیقه یا کمتر یا ۹۰ ساعت و بیشتر باشد”.

تغییر بزرگ دیگری که «کاپولا» وقوع آن را بسیار نزدیک می‌داند مربوط به کمپانی‌هایی می‌شوند که در نهایت تصمیم می‌گیرند فیلم‌ها چگونه دیده شوند: “آنچه مطمئنم روی خواهد داد نوعی مالکیت است. سینمایی که هم اکنون در اختیار شبکه‌های کابلی و کمپانی‌های مخابراتی است تغییر خواهد کرد و شرکت‌های اینرتنتی چون فیسبوک در نهایت کنترل محتواهای خود را در دست می‌گیرند”.

دیدگاه «کاپولا» درباره ماهیت رو به تغییر رسانه از مبحث فیلم و سینما نیز فراتر می‌رود و او این تغییر بزرگ و در حال شکل‌گیری را مربوط به همه چیز از خبرنگاری تا موسیقی نیز می‌داند.

«رانسیس فورد کاپولا» از بزرگترین فیلمساران معاصر سینمای جهان است که از جمله افتخارات و جوایز سینمایی وی طی چهار دهه فیلم‌سازی می‌توان به جایزه‌ی اسکار بهترین فیلم‌نامه اقتباسی در سال ‌۱۹۷۱ برای «پاتون»، جایزه‌ی اسکار بهترین فیلم‌نامه اقتباسی در سال ‌۱۹۷۳ برای «پدرخوانده»، جایزه اسکار بهترین فیلم، بهترین کارگردانی و بهترین فیلم‌نامه اقتباسی در سال ‌۱۹۷۵ برای «پدرخوانده‌۲»، جایزه بافتا بهترین کارگردانی در سال ‌۱۹۷۸ برای «اینک آخرالزمان»، جایزه دوربین جشنواره برلین در سال ‌۱۹۹۱، جایزه نخل طلا و جایزه فیپرشی جشنواره کن در سال ‌۱۹۷۹ برای فیلم «اینک آخرالزمان»، جایزه نخل طلا و جایزه بهترین فیلم معنوی جشنواره کن در سال ‌۱۹۷۴ برای فیلم «مکالمه»، جایزه گلدن گلوب برای بهترین کارگردانی در سال ‌۱۹۸۰ برای «اینک آخرالزمان»، جایزه گلدن گلوب برای بهترین کارگردانی و بهترین فیلم‌نامه در سال ‌۱۹۷۳ برای «پدرخوانده»، جایزه ویژه پنجاهمین سال تأسیس جشنواره سن‌سباستین در سال ‌۲۰۰۲، شیر طلای افتخاری جشنواره ونیز در سال ‌۱۹۹۲، جایزه صدف طلایی بهترین فیلم و جایزه فیپرشی جشنواره سن‌سباستین در سال ‌۱۹۶۹ برای «ماهی پر جنب‌وجوش» اشاره کرد.

منبع: ایسنا