به گزارش سوره سینما، احسان‌ کرمی متولد تیرماه سال ۱۳۵۹ است و آن‌طور که در صحبت‌گفت‌وگوهایش عنوان کرده کاردانی تشریفات خوانده، دوره فیلمسازی را در انجمن فیلمسازی‌جوان گذرانده و بعد از آن دوره بدن و بیان تئاتر را هم پیش میکاییل شهرستانی آموخته است. او هم نویسندگی در رادیو را تجربه کرده و هم بازیگر و هم خواننده است هم‌چنین روی صحنه می‌رود و کارگردانی می‌کند. خودش در گفت‌وگوگفت‌وگو با «صبا» گفت که در هرکاری تمرکز لازم را برای خودش در نظر می‌گیرد و اصلا قصد کم‌کاری در هیچ کاری را ندارد. او فعالیت را با رادیو شروع کرده و از سال ۸۵ در رادیو تهران با نویسندگی آیتم وارد حوزه جدی کار شد. این آیتم به اسم چراغ قرمز بود که یک روز بازیگر آیتم نیامد و خودش به جای آن بازی کرد و بدین ترتیب بازیگر رادیو شد.

در سال جدید ازکارهای جدیدتان چه خبر تازه‌ای برایمان دارید؟

بیشتر درگیر کلاس‌های تدریسم هستم. خبر جدید این‌که قراردادی بستم با گروه نوشه به عنوان خواننده این گروه، با آن‌ها امسال همکاری می‌کنم. مشغول ضبط چند قطعه هستیم، همین‌طور تمرین می‌کنیم برای کنسرت که مرداد ماه امسال قرار است اجرا شود.

تا جایی که به ذهنم می‌رسد شما در سال گذشته بیشتر در تئاتر و سینما مشغول بودید و کمتر به اجرا پرداختید. در رادیو هم هر از چندگاهی صدای شما را می‌شنویم. از طرف دیگر تدریس می‌کنید و موسیقی هم کار می‌کنید. برای انجام دادن این همه کار چطور برنامه‌ریزی می‌کنید؟

به اعتقاد من خاصیت هنر این است که ذهنی آرام به شما می‌دهد و شما را جذب هنر می‌کند. برای من اجرا همیشه شغل اصلی بوده و همیشه به چشم حرفه اصلی به آن نگاه کردم اما هروقت تئاتر کار کردم فقط معطوف به کارم روی صحنه بودم و هروقت هم موسیقی کار کردم فقط در همین حیطه درگیر بودم. اگر سینما کار کردم ذهنم تنها درگیر سینما بوده و به این ترتیب در هر عرصه‌ای که بودم تمام تمرکزم را به آن اختصاص دادم تا تداخل کاری برایم پیش نیاید. به غیر از اجرا که حرفه اصلی من است همه کارها را با هم انجام نمی‌دهم. خیلی دلم می‌خواست امسال تئاتر کار کنم و پیشنهادهای خیلی خوبی هم داشتم اما چون تصمیم دارم امسال به صورت جدی موسیقی را دنبال کنم با همه علاقه‌ای که به تئاتر دارم فعلا این بخش را کنار گذاشتم. از طرفی چهار سال است که تدریس می‌کنم، تدریس اتفاق خوبی برایم در زندگی است چون حال و انرژی خوبی با تدریس به من دست می‌دهد. به خاطر تدریس مطالعه می‌کنم و خودم را به روز می‌سازم به همین جهت نمی‌توانم هیچ‌وقت آن را نادیده بگیرم.

این‌که هر سال فعالیت در یک مسیر را انتخاب می‌کنید باعث دورماندن از حرفه دیگر نمی‌شود؟ این پراکنده کاری به حرفه هنرمند ضربه نمی‌زند؟

معتقدم در هر کاری باید به اندازه کافی خوب باشی تا همیشه برای آن تو را بخواهند. تنها جایی که من وابستگی حرفه‌ای واقعی به آن دارم تئاتر است. تنها سازمانی که من عضوش هستم انجمن بازیگران خانه تئاتر است و من رسما عضو هیچ جای دیگر نیستم؛ نه استخدام صداوسیما هستم و نه عضو خانه سینما. ضمن این‌که خودم تجربه کارگردانی در تئاتر دارم و در این حیطه می‌توانم به صورت مستقل کار کنم.

پس می‌توانیم بگوییم خیالتان بابت کارهایی که دنبال می‌کنید به لحاظ حرفه‌ای راحت است.

خیر، خیالم راحت نیست. اتفاقا دغدغه من هم کارکردن است اما خودم را دلداری می‌دهم که اگر خوب باشی و اگر ارتباطات خود را با دوستان تئاتری حفظ کنی همیشه و هر سال فرصت برای کار کردن است. برای همین خیلی خودم را درگیر این ماجرا نمی‌کنم.

در این زمینه چقدر دغدغه مالی دارید؟

اگر می‌خواستم بر اساس کسب درآمد کارهایم را انتخاب کنم باید مدام در حال اجرای برنامه‌های مختلف باشم. من همیشه آن کاری که با آن حالم خوب است و انرژی می‌گیرم انجام می‌دهم. درخصوص موسیقی می‌توانم بگویم در حال حاضر که با گروه نوشه کار می‌کنم برای کنسرت هیچ درآمدی متوسطی هنوز وجود ندارد.

قرار است آلبوم منتشر کنید؟

خیر. به دنبال انتشار آلبوم نیستم. چند تا تک قطعه به آهنگسازی برادرم آرین کرمی با ترانه‌های ثمین زرافشان با صدای من منتشر شده است.

تاریخ کنسرتتان چه زمانی است؟

۲۲ مرداد.

اشاره داشتید به تدریس کلاس‌های گویندگی. چقدر با صدای متفاوت در این کلاس‌ها مواجه هستید؟ خیلی از دوبلورها که با آن‌ها گفت‌وگو می‌کردیم از نبود صدای متفاوت نگران بودند. از جنبه دیگر آیا استعدادی در این زمینه میان علاقه‌مندان حاضر در این کلاس‌ها وجود دارد؟

بحث دوبله کاملا متفاوت است و به نظر من اگر بخواهیم گوینده را بر اساس صدا تربیت کنیم کاملا اشتباه است. در دورانی بسر می‌بریم که به هیچ عنوان صدا درجه اول اهمیت را در جذب مخاطب ندارد و برنامه‌های گوینده محور در رادیو و تلویزیون‌های دنیا روزبه‌روز کمتر می‌شوند. بیشتر برنامه‌ها مجری‌محور هستند تا گفت‌وگو محور. در جامعه‌ای که نصف جمعیتش جوان است به شخصه استعدادهای خوبی در این زمینه می‌بینم.

جوانانی که در کلاس‌های گویندگی شرکت می‌کنند این حضورشان بر اساس دغدغه گویندگی است یا صرفا به خاطر تفنن؟

هر دوی این موارد را شامل می‌شود اما من روز آغاز هر کلاسی به آن‌ها می‌گویم که امکان ورود شما به سازمان صدا و سیما نزدیک به صفر است ضمن این‌که ما فقط در این کلاس‌ها اجرا و گویندگی رادیو وتلویزیون را به هنرجویان یاد نمی‌دهیم بهتر حرف‌زدن و راحت‌تر حرف زدن را در این کلاس‌ها با بچه‌ها تمرین می‌کنیم. البته در گذشته این امکان وجود داشت که من بهترین‌ها را به سازمان معرفی کنم و این کار را هم کردم و چندین نفر از هنرجویانم از این طریق به رادیو رفتند و در جشنواره رادیو جوان هم به عنوان برنامه‌ساز و گوینده جایزه گرفتند و درخشیدند. این اتفاق خوشایندی برای من بود و به عقیده من در این زمینه استعدادهای زیادی داریم اما مشکل آنجاست که ساز و کار مناسبی برای ورود درست و حرفه‌ای مجری به رادیو وتلویزیون وجود ندارد.

احتمالا منظورتان همان بحث همیشگی رابطه به جای ضابطه است؟

فقط رابطه که نیست مجموعه‌ای از همه مشکلات را می‌توانیم نام ببریم. به عقیده من تعداد زیادی مشکل و معضل وجود دارد تا آن اتفاق لازم در جذب مجری برای رادیو و تلویزیون بیفتد و بحث در این زمینه بسیار طولانی ا‌ست.

به‌واسطه دوستی با مازیار میری اجرای یکی از مهم‌ترین جشن‌های سینما در خانه سینما به شما واگذار می‌شود؟

اگر با مازیار رفاقت داشتم رل یک فیلم‌هایش را به من می‌داد.(می خندد) رفاقت که قطعا با هم داریم هر کاری از من بخواهد برایش انجام می‌دهم اما اجرای من در جشن خانه سینما برمی‌گردد به زمانی که من هیچ‌کدام از آقایان و خانم‌های مسئولان برگزاری جشن خانه سینما را پیشتر ندیده بودم. خانم فرشته طائرپور برنامه مرا در رادیو شنیده بود و به آن‌ها پیشنهاد داده بود.

علی‌رغم توانایی و تسلطی که در اجرا دارید فکر می‌کنید به آن جایگاه مطلوب در رسانه رسیده‌اید؟

خیر چراکه هنوز که هنوز است بعد از گذشت سال‌ها آن برنامه‌ای را که دلم می‌خواست اجرا کنم ، نکرده‌ام.

چرا؟

چون این برنامه اساسا ساخته نشده است. ما به محضی که می‌رویم به سمت این‌که دلمان می‌خواهد چیزی را بسازیم یک اتفاقی می‌افتد که نمی‌شود. البته خودم برنامه‌ساز نیستم اما سال‌ها با محمد صوفی و منصور ضابطیان کار کردم و درنهایت بازهم نتوانستیم آنچه که می‌خواستیم بسازیم. من به عنوان بازیگر و مجری شکل خاصی از برنامه‌ها راباید اجرا کنم اما این برنامه‌ها اساسا در تلویزیون ساخته نشده و حتی نمی‌گویم ساخته شده و به من پیشنهاد نشده است!

دوست دارید چه برنامه‌ای اجرا کنید؟

سال‌هاست به دنبال اجرای یک مسابقه هستم این‌گونه آن‌جا مشخص می‌شود که من به عنوان مجری چه توانمندی‌هایی می‌توانم داشته باشم اما متاسفانه تلویزیون در این سال‌ها به دنبال این شکل برنامه‌های سرگرمی و آگاهی‌دهنده نرفته و اگر هم رفته با فرمت بسیار محدود و جمع و جور. به عنوان نمونه ما به لحاظ دربرگیری طیف مخاطب برنامه‌ای هم‌چون مسابقه هفته نداشتیم. به نظرم در برنامه سازی کمی دچار مشکل هستیم.

پیشنهاد ساخت این مسابقه که می‌گویید به تلویزیون دادید؟

بله. محمد صوفی و منصور ضابطیان ازسال ۸۸ طرح جذاب برای مسابقه داشتند و به سازمان ارائه دادند که به دلایل مختلف هر سال نشده است.

پس امسال تمرکزتان فقط روی موسیقی و اجرای کنسرت؟

بله. فعلا به شدت درگیر موسیقی هستم و تمام توانم را برای موسیقی گذاشتم مگر این‌که محمد رحمانیان به من پیشنهاد تئاتر بدهد چون خودم را جزو گروه ایشان می‌دانم و ایشان هم نسبت به من خیلی لطف دارند؛ تنها با ایشان موظف هستم که کار کنم و برایشان هر کاری که بخواهند انجام می‌دهم.

قطعا در جریان بحث روز و حضور دوباره ممنوع‌التصویرها در تلویزیون قرار دارید. شما هم گویا در مقطعی دچار این مشکل شده بودید؟

بله.

ممنوع‌التصویر بودید یا ممنوع‌الکار؟

ممنوع‌التصویر بودم اما کار هم نمی‌کردم.

دلیل ممنوع‌التصویری چه بود؟

آنچه سازمان به من گفت این بود که به دلیل مشکلات مربوط به سربازی ممنوع‌الکار و ممنوع‌التصویر هستم. سر ضبط کلاه قرمزی به من گفتند ممنوع الکاری که آقای طهماسب زیر بار این حرفشان نرفت بعد گفتند پس ممنوع‌التصویری!

چه سالی دقیقا؟

ابتدای سال ۹۳ تا اواسط سال ۹۴ ممنوع‌الکار شدم. به من گفتند باید مشکل سربازی‌ات را حل کنی و من درنهایت توانستم این مشکل را حل کنم منتها آنچه که می‌دیدم این بود که تعدادی از دوستان مجری مشکل سربازی داشتند اما همچنان اجرا هم می‌کردند.

با محمد سلوکی در این مورد صحبتی داشتیم و او اشاره کرد به این موضوع که معنای ممنوع‌التصویری در سازمان صدا و سیما را درک نمی‌کنم. می‌خواهم بدانم نگاه شما به این موضوع مساله چیست؟

این جریان را هیچ وقت جدی نگرفتم چون به گفته محمد هیچ قاعده‌ای در این خصوص وجود ندارد که بگوید تو اگر این کار را انجام دهی ممنوع‌التصویر هستی یا ممنوع‌الکاری و اگر این کارها را نکردی اجرای برنامه بهتر را برعهده می‌گیری. واقعیتش را بخواهید هیچ اطلاعاتی هم در این زمینه ندارم. یک‌بار طعمش را چشیدم به این دلیل که سربازی نرفته بودم و به هیچ عنوان طعمش را دوباره نخواهم چشید.

منبع: صبا