سوره سینما – محمدرضا شهبازی : شخصیتهای سینمایی کشور با ارسال پیامهایی، موفقیت اصغر فرهادی و فیلم «فروشنده» در جشنواره کن را تبریک گفتند که در ادامه میخوانید:
جعفر پناهی:
این تو نبودی که در کن روی سن رفتی؛ دیروز، تمام دخترهای مانده در پشت درهای استادیوم ها به روی سن رفتند و نخل طلا را گرفتند. دیروز همه فیلمسازان محروم و در بند و ممنوع الفعالیت رژیم که فقط سالی سه چهار تا فیلم به جشنواره های جهانی میفرستند روی سن رفتند و نخل طلا را گرفتند. به امید روزی که به آینه هر ماشین مسافرکشی یک دوربین آویزان باشد و فیلم آن برود در جهان بدرخشد.
*
عباس کیارستمی:
درختها
(ده خط بعد)
در سکوت
(۱۷ خط بعد)
می ایستند
(دو صفحه بعد)
به احترام تو
(هشت خط بعد)
که بهترینی.
*
رخشان بنی اعتماد:
اصغر، نام تمام دخترکانی است که به آنها تجاوز شده! اصغر، نام تمام دانشجوهای ستاره داری است که بعد از هفت ترم مشروطی از دانشگاه اخراج شده اند. اصغر نام هر معتاد تزریقی است که ایدز گرفته. اصغر نام تمام پلشتیها و خاک برسری های این مملکت است و از مادر زاده نشده کسی که به تو نگوید اصغر. اصغر!
*
مسعود کیمیایی:
لوتی! همه فیلمسازا رو کردی تو قوطی!
شب با همه تاریکی هاش، شهر با همه خیکیهاش، شهرک غرب با همه شیکی هاش، شوش با همه زکیهاش و بوستان هرندی با همه پیکنیکی هاش قربون صفای باوجودی که نذاشت مردم ایران بمونن تو خماری کن و آنتیکیهاش!
دمت گرم اصغرجون که باز هم روی دیفالای این شهر نوشتی سینما زندهاس تا کور شه هر کی که نمیتونه بیبینه من هنوز فیلم میسازم!
*
تهمینه میلانی:
تبعیض… تبعیض… تبعیض…
روح و جان این جامعه با تبعیض جنسیتی سرشته شده است. چرا تو باید زنت را در آغوش بگیری و بعد بروی نخل طلا را بگیری؟ چرا زنت نباید تو را در آغوش بگیرد و بعد برود نخل طلا را بگیرد؟ اصلا چرا نخل؟ چرا نخل که سمبل سرسختی است؟ چرا گلایل نه؟ چرا لاله نه؟ نیلوفر چه کم از سختی یک نخل دارد؟
مبارکت باشد ولی آخه چرا؟
*
محمدرضا ورزی:
در سنه ۲۰۱۶ میلادی، شمس هنر ایران زمین از مشرق کن درآمد و میرزا اصغرخان فرهادی به سبیل ماضیه نوری شد بر جبین صنعتگران عرصه دل و چه بیم از طعنه خناسانی که کن را عرصه قوم لوط دانستند که ما خود مظهر تام و تمام برانداختن سلطه لوطیها و نالوتی شاهنشاهی هستیم و اگر عمر کفاف دهد و اجل رخصت، تیئاتری در دست دارم در باب نشان دادن پستیهای آن خاندان پست در ۱۲۸ قسمت.