مهرداد غفارزاد با اشاره به رفتار غیرفرهنگی شبکه نمایش خانگی در عرضه فیلمها تأکید کرد فیلم در شبکه نمایش خانگی به چیزی غیر از خودش تبدیل میشود.
مهرداد غفارزاده کارگردان فیلم سینمایی «گیرنده» درباره نحوه عرضه فیلمش در شبکه خانگی و سوء مدیریت این مرکز به سوره سینما گفت: شبکه نمایش خانگی که میتوانست پل ارتباطی خوبی بین مردم و سینما باشد به دلیل سوء مدیریت و رفتارهای غیرکارشناسی به محلی برای تجارت افراد سودجو تبدیل شده است. شبکه نمایش خانگی یک بازار آشفته است که هیچ ربطی به فیلم و سینما ندارد. هر فیلمی با هر مضمونی در سوپرمارکت وجود دارد. قطعا فروشنده مغازه و سوپرمارکت هیچ شناخت دقیقی از فیلم ندارد که بتواند پاسخگوی سوالات احتمالی مردم درباره نوع و ژانر فیلم باشد. عرضه فیلم در سالهای گذشته مختص به فروشگاه محصولات فرهنگی بود. کسانی فیلم را به مخاطب معرفی میکردند که حداقل سواد سینمایی را داشتند. تکلیف مخاطب مشخص بود. اما امروز فیلم بعد از اکران و پایین آمدن از پرده سینما به دست افرادی میافتد که هیچ تعلق خاطر و تعهدی نسبت به آن ندارند و فقط به فکر فروش فوقالعاده آن هستند.
وی افزود: در این مسیر از هیچ حرکت غیراصولی و بعضا غیراخلاقی نمیگذرند. این شرکتها فکر میکنند چون قرارداد خرید فیلم را امضا کردهاند و پول خرج کرداند میتوانند فیلم را در شبکه خانگی قلع و قمع کنند. اولا هیچ توجهی به ژانر فیلم ندارند. هر طوری که دوست داشته باشند پوستر فیلم را طراحی میکنند. جلد دی وی دی را هر طور که دوست دارند طراحی و عرضه میکنند. به بدترین شکلی که میتوانستند پوستر و جلد «گیرنده» را طراحی کردهاند. اصلا فیلم تبدیل به چیزی غیر از خودش شده است. باقر صحرارودی در فیلم نقش یک نابینا را بازی میکند و در تمام طول فیلم عینک به چشم دارد اما در پوستری که شبکه نمایش خانگی برای «گیرنده» طراحی کرده بدون عینک است.
این کارگردان اضافه کرد: فیلم «گیرنده» را تبدیل به یک فیلم سیاسی و تبلیغاتی کردهاند. در حالی که فیلم من به هیچ وجه یک فیلم مربوط به انتخابات ریاست جمهوری نیست. اسم سعید راد که برای خیلی از مردم آشنا است در پوستر شبکه نمایش خانگی نیست. اسم کارگردان روی جلد دی وی دی درج نشده است. در جای دیگر اسم کارگردان بعد از عوامل و بازیگران آورده شده است. کارگردان برای فیلم زحمت کشیده است. صاحب معنوی اثر است، جایگاه ویژه خود را دارد مگر میشود به راحتی اسم او را حذف کرد. کسانی که در مدیریت تبلیغات شبکه نمایش خانگی قرار دارند فکر میکنند که مردم به دنبال محصول نازل و بی محتوا هستند. اتفاقا مردم درک زیباشناختی و قدرت تشخیص دارند.
وی با اشاره به تفاوت سطح درک مخاطبان سینما گفت: من انکار نمیکنم که بخشی از مخاطبان سینما سطح درک پایینتری نسبت به مخاطبان جدی و حرفهای دارند و قطعا به همه فیلمها علاقمند نیستند اما این بدان معنی نیست که ذائقه آنها را تا این حد پایین فرض کنیم و هر فرمی را برای جذب او در عرضه فیلم مناسب بدانیم. این بازار مغشوش که به دست افراد غیرمتخصص گردانده میشود دارد ضربههای مهلکی به فیلم و سینما وارد میکند. هنر زیر سایه تجارت قرار گرفته و پول در درجه اول اهمیت قرار دارد. این وضعیت بشدت قابل نقد است و من از تمام همکارانم میخواهم که نسبت به عرصه نازل فیلمهایشان در شبکه خانگی بیتفاوت نباشند و این روند را پیگیری کنند.
این کارگردان افزود: نگاه تحقیرآمیز بازار نمایش خانگی به فیلم و کارگردان غیرقابل قبول است. شخصا اعلام آمادگی کردم که بدون چشمداشت، طراحی پوستر را برای شبکه خانگی به عهده بگیرم اما متأسفانه این دوستان فقط به مخاطب خیالیشان که آثار نازل را میپسندد اعتقاد دارند. یکی از این شرکتها عنوان کرده بود که ما به حرف حوزه هنری گوش کردیم و فیلم «یه حبه قند» را با طراحی موردنظرشان عرضه کردیم ولی همین امر باعث شد فیلم در شبکه خانگی نفروشد. (که اتفاقا فروش خوبی داشت) در نظر بگیرید که مدیریت شبکه نمایش خانگی انتظار دارد فیلم فرهنگی «یه حبه قند» در یک پکیج نامتناسب، یک فیلم تجاری، ملودرام و سطحی معرفی شود. همانگونه که فیلم اسکاری را در قالب یک محصول مبتذل ارائه میکنند.
غفارزاده گفت: از رسانهها و منتقدین انتظار دارم که با نقدهای سازنده و محکوم کردن رفتار غیرفرهنگی شبکه نمایش خانگی به حفظ و سلامت این مرکز کمک کنند. حذف کارگردان از مرحله بعد از اکران عمومی، اشتباه است و کارگردان باید تا پایان ارتباط فیلمش با مخاطب در جریان حرکتهای تبلیغاتی فیلمش باشد و نظراتش به کار گرفته شود و نظارت هنری بر شبکه نمایش خانگی اعمال شود.