سوره سینما

پایگاه خبری-تحلیلی سینمای ایران و جهان

sourehcinema
تاریخ انتشار:۲۹ خرداد ۱۳۹۵ در ۴:۲۰ ب.ظ چاپ مطلب

پروانه معصومی: قصه‌های «مدافعان حرم» را تصویر کنید

parvane-masoomi

هنرپیشه با سابقه سینما و تلویزیون گفت: در تولید آثار با مضمون مدافعان حرم باید دست از شعارگویی و کلیشه‌سازی برداریم و آثار استاندارد تولید کنیم چون تصویرسازی این مضمون بنا به ارزش و تقدسی که دارد حتماً می‌بایست با بهترین امکانات و سطح بالا اجرایی شود.

به گزارش سوره سینما، پروانه معصومی از جمله بانوان بازیگر ایرانی است که هم در سینما و هم در تلویزیون کارنامه‌ای پربار دارد. «گل‌های داوودی»، «ناخدا خورشید»، «جهیزیه برای رباب» و «مسافر ری» از جمله آثار خاطره‌انگیز معصومی در سینما هستند، ضمن اینکه وی در تلویزیون هم تجربه ایفای نقش در آثاری به‌یادماندنی نظیر «یوسف پیامبر»، «امام علی(علیه‌السلام)» و «ملکوت» را داشته است.

معصومی که در چند سال اخیر در شمال کشور زندگی می‌کند درگیری‌هایی در ساخت مستند هم داشته است و می‌کوشد تجربیات بازیگری خود را زمینه‌ای کند برای ساخت مستندهای جذاب و از جمله مستندی با نام «چشمان پدر» درباره زندگی یک جانباز سرافراز دفاع مقدس. این روزها وقایع و حوادثی که در سوریه و عراق در قالب موضوعی تحت عنوان «مدافعان حرم» در حال وقوع است، بازتاب‌های متعددی میان اقشار گوناگون اجتماعی از جمله هنرمندان داشته است. سینمای ایران هم بی‌توجه به این مقوله نبوده و اندک اندک آثاری در حال تولید است. فیلم داستانی «هنگامه» به کارگردانی آقای امیر داسارگر و «جشن تولد» به کارگردانی آقای عباس لاجوردی از جمله این آثارند که البته هنوز در پله‌های نخست قرار دارند. به همین بهانه با خانم پروانه معصومی به گفت‌وگو نشستیم تا دیدگاه‌های این بازیگر کم‌حاشیه سینما و تلویزیون را در این مورد جویا شویم.

«مدافعان حرم» بخشی از میراث جاودانی ما

این بازیگر در گفت‌وگو با «صبح نو» با بیان اینکه پرداختن به زندگی مدافعان حرم و شرح دلاورمردی‌های آنها به شدت واجب است اظهار داشت: قطعاً لازم است میراث تاریخی سالیانمان را در اختیار آیندگان قرار دهیم و شکی نباید داشت که مدافعان حرم بخشی از میراث جاودانه تاریخ ما هستند. برای ثبت این میراث تاریخی هم بهترین ابزار می‌تواند سینما و تلویزیون باشد.
وی ادامه داد: در تولید آثار با مضمون مدافعان حرم باید بدانیم و آگاه باشیم که دست از شعارگویی و کلیشه‌سازی برداریم و آثار استاندارد تولید کنیم چون تصویرسازی این مضمون بنا به ارزش و تقدسی که دارد حتماً می‌بایست با بهترین امکانات و به‌خصوص فیلمنامه‌های خوب و سطح بالا اجرایی شود تا بتوانیم مخاطب را جذب کنیم.

تحقیق را جدی بگیریم

خانم معصومی با گسترده کردن بحث خود افزود: نه‌فقط در مضمون مدافعان حرم که در بحث تولید آثار ارزشی لازم است که تحقیق و پژوهش بسیار انجام شود و واجب است که از بهترین نویسندگان و بهترین فیلمنامه‌ها استفاده شود چون در غیر این صورت ممکن است خدای‌ناکرده، نتیجه کار معکوس می‌شود.
این بازیگر با اشاره به دامنه داستانی متنوعی که در زمینه فیلمسازی با مضمون مدافعان حرم پیش روی فیلمسازان ماست به «صبح نو» اظهار داشت: ما برخوردار از قصه‌هایی واقعی و ملموس هستیم که رزمندگان مدافع حرم تجربه کرده‌اند. باید این تجربیات را تصویری کنیم تا آیندگان و فرزندان ما درباره دلاوری‌های مدافعان بیشتر بدانند.
این بازیگر باتجربه ادامه داد: باید با درنظرگرفتن جذابیت‌های دراماتیک سراغ زندگی مدافعان حرم رفت و سپس برای نگارش آثار، تحقیق و پژوهش کافی انجام شود تا داستان پیچیده و سخت و غیرواقعی جلوه داده نشود.

سوژه‌های آپارتمانی، یکنواختی می‌آورند

معصومی با تأکید بر آن که برای واقع‌گرایانه شدن آثار مرتبط با زندگی مدافعان حرم باید قید این فضای کلیشه‌زده را زد بیان داشت: متاسفانه سوژه‌های تکراری که اغلب در آپارتمان روایت می‌شوند دچار ایجاد نوعی یکنواختی برای سینما و خصوصاً تلویزیون شده در صورتی که این تکرارها باعث می‌شود مخاطبان از رسانه ملی و سینما فاصله بگیرند. شکی در این نیست که علت اصلی این تکرار هم در مرحله نخست نبود فیلمنامه خوب است. نه اینکه نویسنده خوب نداشته باشیم؛ اتفاقاً نویسندگان بسیار خوبی هم داریم ولی متاسفانه کمترین دستمزد به نویسنده و فیلمنامه‌نویس تعلق می‌گیرد و آنها هم کار را باری به هر جهت پیش می‌برند. قاعدتاً اگر به نویسندگان، دستمزد خوب و معقولانه بدهند آنها نیز فیلمنامه‌های بهتری را خواهند نوشت و در این زمینه کوشاتر و دلخوش‌تر عمل خواهند کرد. در حیطه تولید آثار با مضامین ارزشی هم باید قبل از هر چیز بر غنای فیلمنامه‌ها تمرکز کرد.

داستان‌های روان را مردم می‌پسندند

وی افزود: از یک فیلمنامه خوب می‌توان فیلم خوب ساخت. بدون شک می‌دانید که قصه‌های با درونمایه ارزشی، رئال و قابل لمس هستند و نباید برای تبدیل آنها به فیلم یا سریال دچار پیچیدگی شد. مردم داستان‌های روان و ساده را می‌پسندند؛ داستان‌های ساده‌ای که لحن روایی جذاب دارند. مردم آثاری را که ناملموس و کلیشه‌زده هستند پس می‌زنند و اگر می‌بینیم برخی آثار تلویزیونی به دل مردم نمی‌نشیند دقیقاً به همین دلیل است. کلیشه‌گرایی در سینما و تلویزیون به‌خصوص در حیطه مضامین استراتژیک یکی از پاشنه‌آشیل‌های همه این سال‌ها بوده است.

منبع: صبح‌نو