سوره سینما

پایگاه خبری-تحلیلی سینمای ایران و جهان

sourehcinema
تاریخ انتشار:۵ تیر ۱۳۹۵ در ۱۰:۲۴ ق.ظ چاپ مطلب

محمد صادقی: وقتش است مدیران تلویزیون با سعه‌صدر بیشتری با سوژه «ایدز» برخورد کنند

mohamad-sadeghi

محمد صادقی بازیگر سینما و تلویزیون گفت: وقتش است مدیران تلویزیونی با سعه صدر بیشتری با سوژه‌های ارائه شده درباره ایدز و بیماران آن برخورد کنند.

به گزارش سوره سینما، محمد صادقی بازیگر و استاد دانشگاه درباره چرایی ساخته نشدن سریال و فیلمهایی که واقعه نگاری درست از بیماران اچ.آی.وی ارائه دهند بیان داشت: به نظرم مهمترین دلیلی که باعث شده مدیران و سینماگران و کارگردانها به سمت طرح چنین موضوعی نروند یک حجب و حیای فرهنگی است و این حجب و حیا در بیشتر مواقع باعث می شود خیلی از واقعیتها و معضلات اجتماعی، مجالی برای طرح شدن پیدا نکنند.

این بازیگر بااخلاق ادامه داد: نه فقط ایرانیان که مردمان مشرق زمین همواره به نوعی حجب وحیای ذاتی شناخته می شده اند که در بسیاری موارد پای بندی به این حجب و حیاء خیلی هم خوب است اما نکته اینجاست که این حجب و حیاء به خصوص وقتی بناست به آسیب شناسی معضلات اجتماعی بپردازیم، باید به‌اندازه و منطقی باشد.

بازیگر سریالهایی نظیر «فوق سری» و «مختارنامه» با اشاره به اینکه با گذشت زمان و رشد آگاهی ها می‍‌توان امید داشت نگاه ها نسبت به این بیماری در سینما و تلویزیون تغییر پیدا کند افزود: امروزه در برخی از شبکه های تلویزیونی مثل شبکه سلامت به طور ضمنی شاهد پخش برنامه های پزشکی درباره بیماری ایدز هستیم؛ برنامه هایی که تأکید دارند که باید درباره آموزش جنسی نوجوانها با دقت باید عمل کرد.

وی افزود: این امر باعث خوشحالی است و همین که تلویزیون از لاک محافظه کارانه قبلی درآمده خوب است اما کافی نیست و باید گسترش پیدا کند زیرا به طورحتم زمانی پیامی در بین مخاطبان اثرگذاری بیشتر خواهد داشت که در قالب نمایش و درام و قصه پردازی ارائه شود تا برای همه قابل فهم باشد.

بازیگر «شاه خاموش» و «ابراهیم خلیل الله» تأکید کرد: فکر می کنم وقتش است مدیران تلویزیونی با سعه صدر بیشتری با سوژه های ارائه شده درباره ایدز و بیماران آن برخورد کنند و نگاه حمایتی خود را شامل حال فیلمسازانی کنند که قصد دارند با نگاه پیشگیرانه به ایدز بپردازند.

کمپین «هنر+ایدز» که از نوروز ۹۵ آغاز به کار کرده، کمپینی مردم‌نهاد است که می‌کوشد به نوبه خود زمینه ارتباط بیشتر میان اهالی هنر و مردمان در زمینه آگاهی بخشی پیرامون این بیماری را فراهم کند و به بررسی دلایل عدم استفاده کافی هنرهای نمایشی از سوژه های مرتبط با بیماران اچ.آی.وی بپردازد.