به گزارش سوره سینما ، امیر ابیلی درباره فیلم «لانتوری» گفت: مسئله اصلی فیلم این است که همه مسائل روز جامعه مانند اسیدپاشی، مسائل سیاسی، بزهکاری، بچه پولدارها و … را می‌خواهد یکجا مطرح کند و به کل مسائل هم نگاه ژورنالیستی و سطحی دارد. درمیشیان مدیوم سینما را با مدیوم مطبوعات اشتباه گرفته  و نگاهش به مسائل مانند صفحه حوادث روزنامه است نه نگاه آسیب شناسانه به مسائل.

وی ادامه داد: درمیشیان در فیلم فقط به دنبال این است که از سوژه‌ جنجالی‌اش دستمایه ای درست و فضا را ملتهب کرده و مخاطب بیشتری را جذب کند. این فیلمی پرگوست که با فرم این فیلم مستند پر است از تیکه های سیاسی، اجتماعی، نصیحت، روشنفکر، میوه فروش و …. که مانع آسیب شناسی جدی مسائل می شود و تمام حرف ها در سطح و شعار باقی می‌ماند.

این منتقد و سردبیر سایت سوره سینما تصریح کرد: صرفا جسارت داشتن پرداختن به یک مسئله در سینما اهمیت ندارد؛ البته اسیدپاشی سال گذشته مسئله مهمی در کشور بود و بدیهی است که یک فیلمساز به سمت این موضوع برود و جز لانتوری تا به حال ۲ فیلم دیگر هم در این زمینه ساخته شده که در صف اکران قرار دارند. اما در حقیقت سوژه فیلم مزیت اصلی نیست، بلکه نحوه پرداختن به سوژه مهم است.

ابیلی گفت: در لانتوری اسیدپاشی بهانه شده برای بیان حرف های سیاسی کارگردان فیلم و قطعا این کار از کارهای پیش پا افتاده است؛ شاید چند سالی می شد که این نوع بیان رو، گل‌درشت و شعاری حرف های سیاسی که در لانتوری وجود دارد، از بین رفته بود. لانتوری فیلم چند پاره ای، پرگو و در برخی موارد متناقضی است و به همین دلیل حرف هایی که گفته می شود در ذهن مخاطبان نمی ماند.

وی با بیان اینکه بحث قصاص در لانتوری از مباحثی است که در ذهن مخاطب ماندگار می شود، اظهار داشت: عده ای معتقدند فیلم ضدقصاص است ولی من چنین نگاهی ندارم؛ چرا که قصاص در این فیلم مورد نقد قرار نگرفته است؛ در حقیقت در فیلم های دیگر ما همیشه از نگاه خانواده قاتل به مسئله نگاه می کردیم ولی در لانتوری اینگونه نیست و مخاطب به شخصیت دختر در فیلم حق قصاص را می دهد؛ البته با وجود این حسن نیز فیلم اینقدر بد ساخت و دیالوگ های شعاری دارد که این مزیت در آن گم شده است.

این منتقد و سردبیر سایت سوره سینما ادامه داد: پاشا تنها شخصیت فیلم است که می توان عنوان شخصیت را به آن اطلاق کرد؛ البته این شخصیت نیز در ابتدا مانند رابین هود است. او ظاهرا شخصیتی لوتی دارد و اگر هم به کسی چاقو می زد به خاطر آن گریه می کند و هدف فیلمساز این بود که مخاطب این شخصیت را با وجود خلافکار بودن، دوست داشته باشد که البته به هدفش نمی رسد؛ چرا که این کار با مسئله اسیدپاشی در تناقض است و شخصیت پاشا نیز از جایی به بعد توسط مخاطب پس زده می‌شود و جذابیت ابتدایی‌ش از بین می‌رود.

وی درباره برخی شخصیت های فیلم مانند باران کوثری خاطر نشان کرد: به یاد ندارم که در فیلمی اینقدر صریح به مسئله باج‌گیری زنان خیابانی با توسل به رابطه‌ی نامشروع پرداخته شده باشد؛ ولی این مسئله را نقطه منفی فیلم نمی دانم؛ چرا که فیلم نقاط منفی پررنگ تری دارد.

منبع: نسیم آنلاین