به گزارش سوره سینما ، دومین گعده‌ی تلگرامی فعالان فرهنگی، در جمع رابطان استانی جشنواره مردمی عمار برگزار شد. میهمان این گعده‌ که نزدیک به دو ساعت به طول انجامید، حسین دارابی کارگردان آثار مختلفی از جمله «علمک»، پر بیننده‌ترین فیلم اکران مردمی جشنواره عمار، «کرایه‌ها آماده»، «دایو» و… بود. پیش از این نیز امیر داسارگر، کارگردان «هنگامه» در گعده‌ی تلگرامی تیرماه فعالان فرهنگی، میهمان رابطان استانی جشنواره عمار بود.

حسین دارابی در ابتدا با اشاره به اینکه حرف‌هایش صرفا برآمده از تجربه‌های شخصی‌اش در این عرصه است، در معرفی خود گفت: متولد سال ۱۳۶۱ هستم و فعالیتم در این عرصه را با بازیگری تئاتر شروع کردم و مدتی بازیگر تئاتر های کودک بودم. بعد که در دانشکده وارد رشته تدوین شدم، تا سال‌ها دستیاری تدوین میکردم. بعد شروع به ساخت فیلم‌های کوتاه دانشجویی کردم که تجربه‌های بسیار زیادی به دست آوردم تا اینکه کم کم فیلم‌های با عوامل حرفه‌ای‌تر ساختم.

وی در مورد آثار دوران دانشجویی‌اش و امکاناتی که در اختیار داشته، بیان کرد: موضوعات کار‌های دوران دانشجویی‌ام صرفا تجربی و در موضوعات و ژانرهای مختلف بود. امکاناتی هم که در اختیار داشتم در حد دوربین هندی کم و کاست دی وی دی بود. بودجه کار‌های دوران دانشجویی همه از جیب خودم بود و از هیچ نهادی کمک نگرفتم. در حدی که اگر راش‌هایی که می‌گرفتم از یک کاست بیشتر می‌شد، دیگر پول نداشتم بخرم. عوامل آثارم خودم بودم و یکی دو تا از دوستانم که همه‌ی کار‌ها را خودمان انجام می‌دادیم. از بازی و فیلمبرداری و مونتاژ گرفته تا تدارکات و حمل و نقل، همه را خودمان انجام می‌دادیم.

کارگردان علمک همچنین در مورد اولین فیلم‌های کوتاهش تصریح کرد: تا به حال ۱۰ -۱۲ فیلم کوتاه دانشجویی با عوامل و تجهیزات خیلی ساده و ابتدایی ساختم و ۸ فیلم کوتاه با عوامل حرفه‌ای و جدی‌تر ساختم که اولین فیلم کوتاهی که از بنده دیده شد، فیلم کوتاه «کرایه ها آماده» بود. در کنار این ۴ فیلم مستند نیز ساخته‌ام.

* سوژه فیلم علمک از کجا آمد

کارگردان پربیننده‌ترین اثر اکران‌های مردمی عمار درباره سوژه فیلم «علمک» گفت: روزی از مترو پیاده شدم و علمکی را دیدم که دور آن را با ابر بسته بودند. این سوژه را یادداشت کردم و ذهنم خیلی درگیرش شد. شروع به نوشتن کردم تا بعد از چند ماه به این فیلم‌ نامه رسیدم. به نظرم یکی از ویژگی های یک هنرمند همین ثبت سوژه‌هاست.  شاید تا به حال هزار یادداشت از موقعیت‌ها، سوژه‌ها و چیزهایی که نظرم را جلب کرده، آرشیو کرده‌ام.

نویسنده‌ی فیلم کوتاه علمک راهکارش را برای نوشتن در مورد موضوعات مغفول در سینما اینگونه ابراز داشت: اولین راهکاری که به نظرم می‌رسد، داشتن غیرت دینی-انقلابی است. یک کار انقلابی و مذهبی تنها این نیست که مستقیم درباره موضوعات مغفول انقلاب اسلامی صحبت کند، هر چند که باید فیلم‌هایی هم داشته باشیم که با زبان سینما مستقیم به این موضوعات اشاره کند. دوم آنکه باید زبان سینما را یاد گرفت و به آن مسلط بود. گاهی اوقات بچه‌های مذهبی فرق بین رسانه‌ها را درک نمی‌کنند. منبر که خود یک رسانه اصیل، مقدس و اثر گذار است، زبان خودش را دارد، سینما هم زبان مخصوص به خودش را؛ گاهی اوقات دیده‌ام بزرگوارانی را که با دغدغه فیلم ساخته‌اند ولی زبان سینما را بلد نبودند. ما باید این زبان را خوب یاد بگیریم. سوم اینکه حواسمان باشد از فیلم ساختن با این موضوعات مغفول نترسیم.

همچنین دارابی با اشاره به گستردگی موضوعات مغفول تصریح کرد: به نظر بنده موضوعات مورد غفلت واقع شده‌ در سینما خیلی زیاد هستند. از موضوعات دینی با آن همه تنوعش تا سبک زندگی که به نظر حقیر موضوع بسیار مهمی است، تا تاریخ معاصر و قهرمانان بی نظیر ما در تاریخ معاصر، دفاع مقدس، انقلاب و…

وی افزود: خوب است نگاهی به سایت حضرت آقا بیاندازید. چارتی درست کردند با این عنوان که «اینها را بسازید!» و نکاتی است از بیانات ایشان در سال‌های مختلف به سینماگران که موضوعات جالب و متنوع و کلیدی را اشاره کرده‌اند.

حسین دارابی در ادامه راهکارش برای تصحیح ساختار سینما را اینگونه شرح داد: قطعا ساختن فیلم یک کار پر زحمت است و باید حداقل امکاناتی در اختیار داشته باشیم برای اینکه بتوانیم یک فیلم بسازیم. اما نکته‌ای که بنده از تجربیات سال‌ها فعالیتم می‌خواهم در اختیار شما بگذارم این است که اگر ما اعتقاد داریم که باید اصلاحاتی در وضعیت سینما صورت بگیرد و باید کار‌هایی را انجام بدهیم که تا کنون انجام نشده، نیاز به یک کار جدی و انقلابی و تصمیم و اراده‌ی پولادین دارد. به صرف اینکه گفته شود امکانات نمی‌دهند یا امکانات نیست، یا کسانی که باید از ما حمایت کنند، حمایت نمی‌کنند و کم کاری می‌کنند؛ نمی‌تواند بهانه‌ای باشد که ما کاری نکنیم.

*برای کار انقلابی در سینما باید اراده پولادین داشت

وی در ادامه تصریح کرد: این مثال را در جاهای مختلف گفتم و واقعا به آن ایمان دارم که باید کفش آهنی پا کرد و وارد گود شد. با وجود اراده‌ای پولادی امکان ندارد که کاری به نتیجه نرسد. شما هستید که با تلاش، اراده‌ و پشتکاری که دارید، با پیگیری‌هایی که می‌کنید و آن کفش آهنینی که پا می‌کنید، باید امکانات را به خودتان جذب کنید و با آن فیلم بسازید.

حسین دارابی با بیان اینکه تنها عنصری که می‌توان با آن کار جدی و انقلابی کرد، داشتن اراده‌ی پولادین است، گفت: قطعا خیلی از موضوعاتی که شما می‌خواهید کار کنید را خیلی از جاها قبول نمی‌کنند و اصلا تحویل نمی‌گیرند ولی شما باید سر حرف‌تان بایستید و کارتان را به سر انجام برسانید. بسیاری از دوستان بنده در همین جشنواره عمار یا در جاهای دیگر با همین روش کار کردند و خواهند کرد.

وی افزود: سر همین کار آخری که بنده سال گذشته ساختم، وقتی ایده‌ی کار در مورد شهدای غواص به ذهن‌مان رسید، باتوجه به اینکه موضوع شهدای غواص هم یک موضوع داغی بود و تازه پیکر این شهدا را آورده بودند و مردم هم در یک فضا و جریان سازی که در کشور جا افتاده بود، قرار گرفته بودند و با این شهدا ارتباط برقرار کرده بودند؛ با ارگان‌های زیادی ارتباط برقرار کردیم، با مدیران زیادی صحبت داشتیم ولی باور بفرمایید وقتی بحث عمل پیش آمد، درصد خیلی کمی پای کار آمدند. با وجود آن شرایط ما عملا باید کار را رها می‌کردیم و سراغ کار دیگری می‌رفتیم ولی با آن اراده‌ای که تهیه کننده‌ی کار داشت و حوزه هنری پای کار ایستاد و پشتکاری که بچه‌های باشگاه سوره داشتند، ما با تمام قدرت‌مان رفتیم جلو و با تمام سختی‌هایی که در طول این یکسال و نیم کشیدیم و هنوز که هنوز است از آن کار بدهکار هستیم، کار را با تمام بی امکاناتی و بی پولی ساختیم. ولی حالا ماهایی که این کار را ساختیم احساس خوبی داریم از اینکه این کار را ساختیم و احساس می‌کنیم که اگر پای کاری بایستیم ان کار به ثمر می‌نشیند.

*علمک ۲ را به جشنواره هفتم می رسانیم

کارگردان پربیننده‌ترین اثر اکران‌های مردمی جشنواره عمار درباره علمک ۲ که در دست ساخت دارد، گفت: فیلمنامه علمک ۲ را پارسال نوشتم و این به خاطر استقبال خوبی بود که شد. ما به این نتیجه رسیدیم که شماره ۲ آن را بسازیم و یک تجربه‌ای کنیم که آیا یک فیلم کوتاه هم می‌تواند به صورت سریالی جواب بدهد؟ که اگر جواب بدهد به نظرم خیلی اتفاق خوب و مبارکی است.

وی ادامه داد: همان سال قبل قرار بود که این فیلمنامه را بسازیم و علمک ۲ را برای جشنواره عمار ششم کار کنیم ولی چون درگیر فیلم «دایو» شدم و این فیلم، فیلم دشوار و سختی بود، طول کشید و تا خود جشنواره عمار به طول انجامید و نشد که علمک ۲ را بسازیم ولی امسال قرار است که بسازیم و آن را به جشنواره هفتم برسانیم. حتی ایده‌هایی داریم که در همین مراحل پیش تولید، تیزر‌ها، عکس‌ها و پوستر‌هایی را طراحی کنیم و در خدمت توزیع کنندگان قرار بدهیم تا بتوانیم چند ماهی قبل از شروع جشنواره عمار با آن یک جریان سازی کنیم که استقبال مردم از جشنواره عمار بیشتر شود.

*حاتمی کیا گفت فضای طنز علمک را ادامه بده

کارگردان فیلم کوتاه دایو درباره ساخت آثار طنز تصریح کرد: واقعا خیلی جای کار دارد که کارگردانان انقلابی به سمت ساخت آثار طنز بروند و از طریق فضا‌های طنز و فضا‌های فانتزی بتوانند مفاهیم خیلی بزرگی‌ را القاء بکنند. ما در طول این سال‌های سینما، تجربه‌های زیادی داشتیم مثل فیلم لیلی با من است و اخراجی‌ها که توانستند نکاتی را در قالب طنز بگویند. البته من به هر جفت این فیلم‌ها نقد‌هایی را دارم ولی کلیت‌شان را می‌گویم. برای من فیلم علمک خیلی تجربه‌ی خوبی بود که حتی به چند تن از کارگردانان بزرگ سینما مثل ابراهیم حاتمی کیا که این فیلم را نشان دادم، من را کشید کنار و گفت: خیلی خوب بود. این فضای طنزت را ادامه بده چون می‌تواند خیلی کارساز و خوب باشد.

حسین دارابی در مورد علت استفاده از عنصر طنز در اثر دایو تصریح کرد: من فضای کاملا شیرینی را در ایده‌های اولیه فیلم دایو در نظر داشتم. و دقیقا انتخاب کردن کاراکتر سلمان برای آقای کربلایی زاده، به خاطر همین بود که می‌خواستم این شیرینی را ایجاد کنم و یک آدم شیرینی را می‌خواست با یک لهجه‌ا‌ی که خیلی فضای با نمک و شیرینی را داشته باشد. ولی متاسفانه به مشکلاتی خوردیم که کار به آن سمت نرفت.

وی ادامه داد: در ابتدای فیلم یک دیالوگ جالبی نوشتم بین محمدی و معلمش که یک فضای شیرین و جالبی دارد. برای آقای کربلایی زاده هم همچین ایده‌ای را داشتم که به علت مشکلاتی که داشتم متاسفانه به آن چیزی که دقیقا توی ذهنم بود نتوانستم برسم. به نظرم واقعا کار سختی است که در فضای جدی مثل دفاع مقدس و شهدای غواص که خیلی برای مردم قداست دارند، وارد فضای شیرین‌تری بشویم، که ان شاا… در آینده این کار را خواهم کرد.

کارگردان دایو با بیان اینکه از بازی آقای کربلایی زاده راضی هستم، تصریح کرد: متاسفانه به خاطر مشکلاتی داشتم نشد از توانمندی‌های ایشان در فضای طنز استفاده کنم.

*اکران های عمار را می توان با خلاقیت های کوچک رونق داد

کارگردان «کرایه‌ها آماده» با توصیه به اکران کنندگان مردمی گفت: به نظر بنده کار‌های فرهنگی در صورتی می‌تواند یک اثر گذاری جدی داشته باشد که تبدیل به یک جریان سازی در یک جامعه شود. ایده و اصل جشنواره عمار همین است که جریان سازی ایجاد کند. نه فقط جریان‌سازی در یک جامعه کوچکی مثل شهر‌های بزرگ ایران، که در سرتاسر کشور، از روستا‌های کوچک و بزرگ گرفته تا شمال و جنوب و غرب و شرق ایران.

وی همچنین افزود: به نظر من شما اکران کنندگان مردمی، صرفا نباید یک اکران کننده باشید، باید برای فیلم‌ها و برگزاری جشنواره عمار جریان سازی کنید. مثلا می‌توانید تبلیغات خوبی انجام دهید، یا نیرو‌های بالقوه‌ای که در شهرستان‌تان، یا روستای‌تان وجود دارد را استفاده کنید، مردم و ارگان‌ها را به مشارکت بگیرید، از امکانات‌شان استفاده کنید برای تبلیغات فیلم، برای بزرگ کردن جشنواره، در مردم یک جوی را ایجاد کنید که بیایند حتما فیلم‌ها را ببینند. با یک خلاقیت ولو کوچک و خیلی کم هزینه می‌توان جوی را ایجاد کرد که مردم ترغیب شوند بیشتر به تماشای جشنواره عمار بیایند.

وی خطاب به اکران کنندگان مردمی عمار گفت: نکته‌ی دیگری که به ذهنم می‌رسد این است که سعی کنید حتما فیلم‌ها را با کیفیت بهتری به نمایش بگذارید، چون قطعا کیفیت خودش جذابیت می‌آورد. شما ببینید، صهیونیست‌ها و یهودی‌ها که معروفند به اینکه آدم‌هایی هستند که مشت‌شان خیلی سفت است و به راحتی پول خرج نمی‌کنند، چطور برای تجهیز سالن‌هایشان و برای بالا بردن کیفیت تصویری و صوتی فیلم‌های هالیوودی هزینه‌های هنگفت می‌کنند. به خاطر اینکه این کیفیت موجب جذابیت می‌شود و باعث این می‌شود که مخاطب تجربه‌ی جدیدی را احساس کند و به خاطر شبکه‌های اجتماعی و تلویزیون از سینما دور نشود. همچنین علاوه بر کیفیت پخش، کیفیت فضا‌هایی که پخش در آن صورت می‌گیرد را بیشتر کنید. از امکاناتی که در استان‌تان وجود دارد بیشتر استفاده کنید، مثلا اگر فرمانداری یا شهرداری یک سالنی دارد که مناسب‌تر است، از آن‌ها استفاده کنید یا اگر مساجدی دارید که می‌شود فضایش را تجهیز کرد، این کار را بکنید، زیرا همه‌ی این‌ها در اثرگذاری و جذابیت موثر است.

حسین دارابی در رابطه با فرایند ساخت «کرایه‌ها آماده» گفت: همیشه دغدغه‌ای در ذهنم بود که آیا می‌شود مفاهیم گل درشت مذهبی مثل توسل را در سینما گفت؟ می‌توان در سینما به آن اشاره کرد و فیلمی ساخت که مخاطب پس نزند یا خیلی گل درشت نباشد؟ این ایده همواره در ذهنم بود که قالب را در یک موقعیت کاملا متفاوت و کاملا طنزی ببرم که مخاطب در آخر غافلگیر شود و وارد این فضا شود.

وی افزود: به خاطر همین بود که دنبال همچین موقعیتی گشتم که یک مربی را نشان دهم که جلوی دانش‌ آموزانش توی تاکسی نشسته است و پول توی جیبش نیست. ضمنا من در فضای مدرسه‌ای تجربه‌ی خوبی دارم. مجموع اینها شد که من رسیدم به فیلمنامه کرایه‌ها آماده که البته بعد از نوشتن، خیلی تغییرش دادم، به آدم‌های زیادی دادم خواندند و بازخورد‌های زیادی از آنها گرفتم که فیلمنامه را کامل و کامل‌تر کنم.

وی ادامه داد: فیلمنامه‌ کرایه‌ها آماده را در چندین ماه تکمیل کردم و بعد از تکمیل‌ش هم هیچ پولی برای ساختش نداشتم. نزدیک نیمه شعبان شد، پیشنهادش را به یکی از دوستانم دادم، ایشان گفت من یک مبلغ خیلی کمی می‌توانم بدهم که کار را شروع کنی. من آن پول خیلی کم را گرفتم و دوستانی که همه عوامل خیلی حرفه‌ای بودند، آمدند سر کار و با زحماتی که کشیدند، بعد از پنج یا شش روز فیلمبرداری، فیلم تولید شد. و نکته‌ی جالب اینکه عواملی که آمدند، بزرگواری کردند و به غیر از اندکی از عوامل بقیه هیچ دستمزدی نگرفتند و من آن پول اندکی را که گرفته بودم توانستم یکسری تجهیزاتی بگیرم و خورد و خوراکی به بچه‌ها بدهم.

*نظر دارابی درباره «ایستاده ایم ۲» و حواشی آن

برنده‌ی دیپلم افتخار کارگردانی از جشنواره چهارم در بخش دیگری از این گعده مجازی در مورد نماهنگ «ایستاده‌ایم۲» گفت: بحث در مورد «ایستاده‌ایم۲» زیاد است ولی بنده این کار را خیلی دوست داشتم، به نظرم فضای تمیز و دوست داشتنی داشت. یک فضای کاملا حماسی و کارگردانی خوب که به نظرم در فضای انقلابی این کار خیلی کم نظیر است. البته نقد‌هایی دارم بر این کار، هم ساختاری و هم محتوایی ولی کلیت کار را می‌پسندم و دوست دارم و خسته نباشید می‌گویم به دوستانی که زحمت ساختش را کشیدند.

وی افزود: البته گله‌ای جدی از رسانه‌هایی که در فضای انقلابی هستند، دارم که شایعاتی برای این کار درست کردند و به آن کارکردی که این اثر می‌توانست داشته باشد و حتما دارد خدشه وارد کردند. بنده در آن دفتر تولیدی هستم و قطعا آن شایعاتی که در مورد هزینه‌های کار شده درست نیست، یک پروپاگاند و فضاسازی ایجاد کردند که به کار لطمه بزنند ولی امیدوارم که کار دیده شود و آن اثری را که باید در جامعه بگذارد. یکی از اثر گذاری‌هایی که کار در همین مدت کوتاه داشته است این است که کلی از رسانه‌های خارجی به آن پرداختند و این نقطه‌ی مثبت کار است که اینقدر دیده شده است.

*از مجیدی و حاتمی کیا چیزهای زیادی یاد گرفتم

وی در ادامه در مورد کارگردانانی که از آنها تاثیر گرفته، گفت: البته بنده تحت تاثیر بعضی از کارگردانان دنیا هم بودم، کار‌ها و فضای کار‌های‌شان خیلی قابلیت این را دارد که از آن‌ها یاد بگیریم و معلوم است که سینما را درست شناختند و خیلی آثارشان تاثیر گذار است. اما در مورد فیلم ساز‌های انقلابی مجید مجیدی را خیلی دوست دارم و کار‌هایش خیلی برایم جذاب است و چیز‌های زیادی از او یاد گرفتم و همچنین ابراهیم حاتمی کیا که از کار‌های این دو کارگردان استفاده زیادی کردم. یک دوره کوتاهی هم در کارگاه آموزشی ابراهیم حاتمی کیا حضور داشتم.

حسین دارابی همچنین در مورد چرایی لزوم یادگیری زبان سینما تصریح کرد: قطعا سینما زاده و خلق شده‌ی غرب هست. آن‌ها سالیان سال قبل از ما سینما داشتند و سالیان سال فیلم‌های زیادی را ساختند. زحمات زیادی را در سینما کشیدیند و خاک‌ها خوردند و تجربه‌های زیادی را داشتند. شما حتما تاریخ سینما را بخوانید. مکاتب مختلف را نگاه کنید، می‌بینید که اینها قدمت زیادی را در این عرصه دارند و قطعا کسی که می‌خواهد در سینما کار کند، نمی‌تواند اینها را نادیده بگیرد. چون بالاخره آنها چیز‌های زیادی را تجربه کردند و به چیز‌های جدیدی رسیدند که ما حتما باید از آنها استفاده کنیم که اگر از آنها استفاده نکنیم خیلی به عقب خواهیم برگشت.

وی در ادامه گفت: من نمی‌گویم که همه چیز، سینمای غرب است ولی حتما با الگو گرفتن از آن تجربه‌ها و با خلاقیت خودمان و کارهایی که خودمان انجام می‌دهیم می‌توانیم به زبان‌های جدیدی برسیم، به الگو‌های جدیدی برسیم، حتی به ژانر‌های جدیدی برسیم.

وی همچنین افزود: من این را منکر نمی‌شوم که سینمای ما باید زبان بومی داشته باشد و قطعا این کار ساده‌ای نیست ولی با اینکه پیچیده است من فکر نمی‌کنم که نا ممکن باشد. مثل این می‌ماند که ما امروز بخواهیم هواپیما بسازیم. قطعا اگر ما بخواهیم هواپیما بسازیم باید تمام آن الگو‌ها و مهندسی‌هایی که در سال‌های پیش از اختراع هواپیما صورت گرفته را مورد بررسی قرار بدهیم، تحلیل کنیم و استفاده کنیم، نمی‌توانیم که همه‌ی آنها را کنار بگذاریم و از صفر شروع کنیم. این تجربه‌ها شده و می‌تواند خیلی کاربردی و قابل استفاده باشد.

وی افزود: سینما هم در یک وجوهاتی شبیه به هواپیماست که ما می‌توانیم از تجربه‌هایی که شده استفاده کنیم و قطعا چیز‌هایی که ما قبول نداریم در سینمای غرب و جزو خط قرمز‌های ما هستند را می‌توانیم قبول نکنیم و به هیچ وجه در کار‌های‌مان استفاده نکنیم و همین فضا‌هایی که می‌خواهیم را می‌توانیم در همین چارچوب‌ زبان سینما که آنها به آن رسیدند به دست بیاوریم.

*از شهرت سینما باید به خدا پناه برد

حسین دارابی در رابطه با خطراتی که همراه با شهرت در سینما برای افراد پیش می‌آید اضافه کرد: وقتی کمی حرفه‌ای بشویم و اسم و شهرتی به دست بیاوریم، آن وقت است که ترس عجیبی به سراغ‌مان می‌آید که فلان موضوعی که روزی تمام دغدغه‌ی ما بوده است، حالا فضای غالب به ما اجازه نمی‌دهد که در موردش فیلم بسازیم. البته بنده هم از این خطر و ترس دور نیستم ولی همیشه سعی کردم به این آیه ایمان پیدا کنم:

اَللّهُمَّ مالِکَ اَلْمُلْکِ تُؤْتِی اَلْمُلْکَ مَنْ تَشاءُ وَ تَنْزِعُ اَلْمُلْکَ مِمَّنْ تَشاءُ وَ تُعِزُّ مَنْ تَشاءُ وَ تُذِلُّ مَنْ تَشاءُ بِیَدِکَ اَلْخَیْرُ إِنَّکَ عَلى کُلِّ شَیْءٍ قَدِیرٌ  ﴿۲۶﴾

بگو: «بار خدایا، تویى که فرمانفرمایى؛ هر آن کس را که خواهى، فرمانروایى بخشى؛ و از هر که خواهى، فرمانروایى را باز ستانى؛ و هر که را خواهى، عزت بخشى؛ و هر که را خواهى، خوار گردانى؛ همهء خوبیها به دست توست، و تو بر هر چیز توانایى.»

کارگردان بهترین فیلم جشنواره بین المللی فیلم کوتاه «کورتی داسوگنی» ایتالیا در توصیه به اکران کنندگان جشنواره عمار اظهار داشت: توصیه‌ام به دوستان انقلابی این است که اگر وارد فضای سینما شدید، از اصول و موضع‌تان کوتاه نیایید، کسی که خبره‌ی کار بشود می‌تواند با اصول خودش در سینما کار بسازد و کار خودش را پیش ببرد. نکته‌ی دیگری که به نظر من می‌رسد این است که حتما در مورد تاریخ معاصر ایران و جهان و همچنین تاریخ سینما مطالعه داشته باشید. خیلی به دید شما کمک می‌کند که ببینید چطور فضایی وجود داشته است و چه کارکردی در دنیا داشته است. در موقعیت‌های مختلف چه اثرگذاری‌هایی داشته است.

وی افزود: به نظرم مطالعه‌ی این‌ها به ما خیلی کمک می‌کند که کارکرد سینما را بهتر بشناسیم و بدانیم که سینما چه جاهایی آدم‌ها را زمین زده است، چه جاهایی آدم‌ها را بالا برده است. چه جریان‌هایی را توانسته کمک کند، چه جریان‌هایی را توانسته سرکوب کند. به نظر بنده خیلی مهم است که اینها را از تاریخ سینما بدانیم وگرنه مثل بسیاری از بچه‌های مذهبی و انقلابی می‌شویم که با دغدغه‌های زیاد و همت بالا وارد سینما شدند ولی چون این بصیرت‌ها و این اطلاعات و بینش را نداشتند، به جا‌هایی رفتند که اصلا ربطی به نقطه شروع‌شان ندارد.

برگزیده جشنواره عمار در پایان تاکید کرد: اگر شما‌ها و ما‌ دغدغه‌مندیم و میخواهیم در جامعه کاری بشود، دغدغه‌ی دین داریم، دغدغه‌ی چیز‌های دیگری داریم و می‌خواهیم اتفاقات خوبی را رقم بزنیم،  اثر خوبی را درجامعه بگذاریم، به نظرم یکی از اولین و مهمترین و موثر‌ترین راهش توکل به خداوند و توسل به چهارده نور مقدس است که به نظرم خیلی می‌تواند کارساز باشد. واقعا هر چند وقت یکبار برویم حرم امام رضا.ع. و واقعا از ایشان بخواهیم و گدایی کنیم که در آثار ما اثر قرار بدهند و آن اتفاقی که باید برای‌شان بیفتد، رخ بدهد. و خدا می‌داند بار‌ها فیلم‌هایی را دیدم که از نظر تکنیکی خیلی ساده بودند و خیلی پیش پا افتاده بودند ولی اثر‌های خیلی عجیبی داشتند یا خیلی دیده شدند یا خیلی اثرات خوبی در جامعه و اجتماع گذاشتند، که به نظرم آنها چاشنی‌اش همان عنایت‌هایی بوده که وجود نازنین ائمه‌ی اطهار(علیهم السلام) به آنها داشتند. از این مسئله عافل نشویم زیرا یکی از فرق‌های ما با آدم‌های غیر مذهبی همین کلید اساسی است.