به گزارش سوره سینما به نقل از ستاد خبری جشنواره فیلم کوتاه تهران، طهماسب صلح‌جو، منتقد سینما درباره تاثیر سینمای حرفه‌ای بر فیلم کوتاه گفت: من فکر می‌کنم که فیلم کوتاه از فضای فیلم حرفه‌ای متاثر نیست. معمولا در کشور ما سرو ته فیلم‌های کوتاه و ویدئویی را می‌زنند و از آن یک فیلم کوتاه درمی آورند، در صورتی که فیلم کوتاه و انیمیشن کوتاه جایگاه خودش را دارد.

این منتقد سینما با اشاره به ماهیت مستقل فیلم کوتاه، گفت: نگاه‌های نادرستی به فیلم کوتاه وجود دارد. فیلم کوتاه نردبان ورود به سینمای حرفه‌ای نیست و این موضوع برخاسته از یک نگاه سوتفاهم‌آمیز است. درواقع مدیران و متولیان باید به جایگاه درست فیلم کوتاه توجه کنند، چرا که در حال حاضر فیلم کوتاه جایگاه و هویت مناسب خودش را پیدا نکرده است.

وی با بیان اینکه فیلم کوتاه نمونه کار نیست و تست فیلمسازی به حساب نمی‌آید، گفت: فیلم کوتاه در کوتاه‌ترین زمان ممکن به یک موضوع می‌پردازد. این فیلمساز است که باید مسیر خود را انتخاب کند و بخواهد از ایجاز فیلم کوتاه یا از پرداخت فیلم بلند بهره بگیرد. اما آنچه که به مدیران ما مربوط می‌شود نداشتن دستورالعمل کار کردن در فضای حرفه‌ای است. جای افتخار ندارد که فیلمساز کوتاه ما به سینمای بلند روی بیاورد.

رئیس سابق انجمن منتقدان و نویسندگان سینمای ایران درباره نقش اقتصاد در سینما کوتاه، تصریح کرد: در تمام دنیا اقتصاد در فیلم کوتاه نقش چندانی ندارد. اصلا قرار نیست که فیلم کوتاه برای اکران ساخته شود. سینمای حرفه‌ای سینمایی برای مخاطب عام است و اکران می‌شود و گیشه خودش را دارد. اگرچه سینمای کوتاه سینمای اکران عام نیست اما نباید آن را سینمایی غیرحرفه‌ای دانست. همه سینما باید سینمای حرفه‌ای باشد و لازم است که ما سینمای آزمایشگاهی نیز داشته باشیم.

این منتقد سینما اضافه کرد: سینما وقتی درست کار خودش را دنبال می کند که انواع جریان‌ها در آن وجود داشته باشد. این جریان‌ها شامل اکران، هزینه‌ها، نهادهای فرهنگی، صداوسیما و… می‌شود.

صلح‌جو با اشاره به ماهیت بین‌المللی جشنواره فیلم کوتاه تهران، بیان کرد: جشنواره فیلم کوتاه نتوانسته است ماهیت بین‌المللی به خود بگیرد. دلایل آن هم به تغییر شیوه‌های مدیریتی در طول سال‌های متمادی که از عمر این جشنواره می‌گذرد برمی‌گردد. هر جشنواره‌ای که خط مشی ادامه‌دار نداشته باشد نمی‌تواند موفق عمل کند. روشن بودن استراتژی یک جشنواره اولین سیاست آن است.

وی ادامه داد: اگر قرار است بین‌المللی باشیم باید از اصولی پیروی کنیم. اصول فرهنگی ما در عرصه جهانی چیست؟ چرا مدام در عرصه فرهنگ و سینما درجا می‌زنیم.

وی ضمن انتقاد از مدیریت فرهنگی کشور، گفت: مدیریت فرهنگی در کشور انسجام ندارد و سیاست‌های مدیریتی عوض می‌شود. در شرایطی که سینمای ما با مشکلات عدیده روبه‌رو است زمامداران باید سیاست روشنی را در زمینه فرهنگ و سینما اتخاذ کنند.

این منتقد باسابقه درباره مشکلات اجرایی جشنواره های سینمایی در کشور، گفت: فیلمسازان ما تابع شرایط موجود هستند. هیچ فیلم و فیلمسازی نیست که محصول شرایط خودش باشد. در این شرایط باید تزلزل و پایه سست مدیریت فرهنگی را از بین برد تا مدام در مرحله آزمون و خطا قرار نداشته باشیم و همه چیز را دوباره به نقطه صفر برسانیم.

وی درباره جایگزینی هیات مشاوران دبیر جشنواره فیلم کوتاه تهران در دوره سی وسوم به جای هیات انتخاب، عنوان کرد: اتفاق خوشایندی است که هیات مشاوران جای هیات انتخاب را بگیرد اما درستی آن در عمل ملاک داوری قرار خواهد گرفت اما این اتفاق دیر افتاده است و جا داشت که زودتر از این ها اتفاق می‌افتاد. جشنواره‌ای که در آستانه سی‌وسومین دوره برگزاری خود قرار دارد باید از مرحله سیاست‌های اجرایی عبور کرده باشد تابتواند در زمینه‌های فرهنگی جریان ساز شود.

سی و سومین جشنواره بین المللی فیلم کوتاه تهران به دبیری فرید فرخنده کیش ۱۸ تا ۲۴ آبان ماه برگزار می شود.