برنامه سینمایی «هفت» شامگاه جمعه ۱۳ اردیبهشت ماه میزبان عوامل فیلم «ملکه» بود.

سوره سینما – برنامه سینمایی «هفت» شب گذشته ۱۳ اردیبهشت ماه به موضوع روحانیت و سینما با حضور حجت الاسلام علی سرلک و همایون اسعدیان کارگردان و تهیه کننده سینما اختصاص داشت. همچنین گفتگو با محمدعلی باشه آهنگر کارگردان و حمیدرضا آذرنگ بازیگر فیلم سینمایی «ملکه» و مهدی ودادی و لیلا اوتادی کارگردان و بازیگر فیلم  «مرد، زن، زندگی» از دیگر بخش های برنامه شب گذشته بود. نظرسنجی برنامه  به طرح این سوال اختصاص داشت که به نظر شما چه راهکاری برای تقویت ارتباط روحانیت با سینمای ایران موثر است؟ که در پایان برنامه از میان گزینه‌های استفاده از روحانیت در ارتقای مضمونی آثار، مشارکت روحانیت در فیلمنامه نویسی، حضور روحانیت در عرصه فیلمسازی و فعالیت روحانیت در عرصه نظارت و ارزشیابی گزینه یک بیشترین رای را از ان خود کرد.

آمار فروش فیلم‌ها و رویدادهای سینمایی هفته بخش های بعدی برنامه شب گذشته بودند که موضوعاتی چون اختصاص بیمه طلایی به هنرمندان سینما و تئاتر، مراجعه هنرمندان به هیات سامان‌دهی به جای سازمان سینمایی و دیدار وزیر ارشاد با هیات ۷ نفره خانه سینما مهم‌ترین قسمت‌های آیتم “از هفت تا ۷ ” بود.

در بخش دیگری از برنامه در حاشیه همایش روحانی در قاب سینما گفتگوی حجت الاسلام سرلک دبیر جشنواره با کمال تبریزی نیز پخش شد که در این گفتگو تبریزی درباره شایعه اینکه وی در زمان ساخت فیلم مارمولک گفته پول می گیرد تا نام فیلم را تغییر دهد، توضیح داد: این مسئله صحت ندارد. در آن زمان شورای پروانه نمایش با نام “آدرس خدا” که به جای “مارمولک” پیشنهاد داده بودیم موافقت نکرد.

سرلک نیز در این گفتگو عنوان کرد: تصویری که برخی از روحانیت ارایه می دهند و این قشر را مورد هجو و طعنه قرار می دهند درست نیست. ما می خواهیم بین روحانیون و هنرمندان گفتمان فرهنگی در جهت ارایه فرهنگ فاخر ایران زمین شکل بگیرد و هر دو طرف دیدگاه‌هایشان را مطرح کنند.

تبریزی ادامه داد: آن موقع هم این دوستان نمی‌دانستند اسم مارمولک آنقدر حساسیت‌برانگیز می شود و بعد از نمایش فیلم به این مسئله پی بردند. من فیلم لیلی با من است را به مراتب با سختی و مشقت بیشتری ساختم تا فیلم مارمولک. در آن زمان مخالفت‌ها برای ساخت  لیلی با من است بسیار زیاد بود. متاسفانه دیدگاه ها نسبت به ممیزی با نگاه های جامعه بسیار متفاوت است.

آیتم سکانس دیروز به پخش پشت صحنه فیلم سینمایی شبح کژدم به کارگردانی کیانوش عیاری اختصاص داشت که در سال ۱۳۶۵ ساخته شده است. در برنامه شب گذشته نقد فیلم برگزار نشد و به جای آن کارگردان و بازیگر فیلم ملکه مهمان برنامه شدند و درباره این فیلم سینمایی که به تازگی اکران عمومی شده است گفتگو کردند.

محمد علی باشه آهنگر در ابتدای صحبت‌هایش با اشاره به مشکلاتی که گریبان فیلم را گرفته بود عنوان کرد: علی رغم همه ناملایمتی‌ها و جفاهایی که در حق فیلم شد بالاخره بخت ملکه باز شد و این فیلم توانست اکران شود. قرار بود از پا بیفتیم اما با توکل به خدا فیلم بعد از پنج بار که اکرانش به تعویق افتاد توانست نمایش داده شود.

وی درباره تحقیقاتی که برای نگارش فیلمنامه کرده است گفت: حدود ۱۱ ماه تحقیقات فیلم به طول انجامید و بیش از یکسال نیز صرف نگارش فیلمنامه اولیه شد که البته ایراداتی به آن گرفتند پس از آن ۶ ماه دیگر وقت صرف کردم تا فیلمنامه تکمیل شد که حدود ۷۰ روز آن را در یک منطقه ایزوله در جنوب گذراندم. متاسفانه من در پروسه فیلمسازی‌ام آنقدر درگیر حاشیه می شوم که از مسایل اصلی باز می مانم. البته کل سینمای ما دچار کژاندیشی است اما با نگاهی که در زمینه دفاع مقدس وجود دارد باید در این زمینه جان‌فشانی کرد. مهم طرز تلقی هایی است که به نگاه امثال من وجود دارد و باعث شکل گیری حاشیه ها می شود.

کارگردان “بیداری رویاها” گفت: من خودم سند زنده جنگ هستم. اما متاسفانه افرادی می آیند و از جبهه مسائلی غیر واقعی مطرح می کنند. اطلاعات برخی از این دوستان از جبهه اندک است. برخی جنگ را نمی شناسند و فقط شعار جنگ را می‌دهند در واقع بسیاری از این افراد جنگ را فقط از پشت تلویزیون تجربه کرده اند. در حق سینمای واقع گرای جنگ جفا می شود. البته من به صداقت این دوستان شکی ندارم اما همین صداقتشان بلای جان سینمای جنگ شده است. در طول این ۳۰ سال سینمای ایران مخصوصا سینمای دفاع مقدس، تخریب شده است. باید دید چرا خانواده شهدا هیچ رغبتی ندارند که به تماشای برخی آثار سری‌دوزی شده و سطحی دفاع مقدس بنشینند. حرف من این است که بچه های جنگ صداقتی داشتند که نباید به این راحتی به تاراج برود. متاسفانه در حوزه دفاع مقدس سوءتفاهم و عدم درک متقابل بین ما و دوستان مدعی وجود دارد. من چاره ای جز ساخت فیلم های دفاع مقدسی ندارم. این وظیفه من است و کاری جز این نمی توانم انجام دهم.

در بخش دیگری از این گفتگو حمیدرضا آذرنگ بازیگر این فیلم درباره چگونگی حضورش در ملکه گفت: من از قدیم دوستی و هکاری با باشه آهنگر داشتم. او تنها کسی بود که به یک تئاتری اعتماد کرد تا در نهایت همکاری مان به بازی در “ملکه ” منجر شد. تلاشم این بود که در این فیلم به زحماتی که بچه ها در این کار کشیدند ادای دین کنم. در این فیلم من آنقدر به شخصیت سیف الله نزدیک شده بودم که می ترسیدم او بد شود چون او شخصیتی است که منطق ندارد اما خالصانه عمل می کند.

آذرنگ درباره حضور بازیگران تئاتر در سینما گفت: اگر سینماگران از بچه های تئاتر در آثارشان استفاده کنند در واقع به سینمای ایران لطف کرده اند. معتقدم آنقدر این عرصه باز است که هر کس با توجه به استعدادش می تواند دیده و ماندگار شود و هیچ کس جای کس دیگری را تنگ نمی کند. حضور تئاتری ها باعث قوام و قدرت کار می شود. در همه جای دنیا هم ماندگاران سینما پیشینه تئاتری دارند.

وی درباره بی مهری هایی که در جشنواره فیلم فجر به این فیلم شده است گفت: آنقدر ملکه برای من دوست داشتنی و بزرگ است که نمی خواهم درباره مسائل کوچکی مثل جشنواره صحبت کنم چون این کار دامن زدن به سلیقه افراد کوچکی است که می خواهند بزرگ شوند بنابراین ترجیح می دهم درباره نقشم در فیلم حرف بزنم. با بسیاری از همکاران ما قبل از اختتامیه تماس گرفتند و تبریک گفتند که قرار است سیمرغ بگیرند اما بعد نتیجه چیز دیگری شد.

در میانه گفتگو پژمان بازغی پشت خط آمد و با اشاره به نمایشی که به نویسندگی آذرنگ در آبادان دیده بود درباره لزوم اتحاد بین هنرمندان گفت: نمایش دو لیتر در دو لیتر جنگ را دو سال قبل در آبادان دیدم که متن بسیار قوی و بازی های درجه یکی داشت و از این بابت به آذرنگ تبریک می گویم. اما معتقدم که لازم است در این شرایط هنرمندان ما با یکدیگر اتحاد داشته باشند بنابراین نباید تفکیکی بین هنرمندان تئاتر و سینما قائل شویم. همه ما داریم در عرصه نمایش فعالیت می کنیم و نباید تفکیکی بین بازی در تئاتر و سینما به وجود بیاوریم. من هم به این اتحاد معتقدم اما متاسفانه افرادی بدون عقبه وارد سینمای ما شده اند و بعد از مدتی در قراردادشان ذکر می کنند که نامشان در تیتراژ باید اول نوشته شود. این افراد سینما را به نابودی می کشانند.

همایون اسعدیان یکی دیگر از مهمانان برنامه در بخشی از «هفت» گفت:  ما باید روحانی را در فیلممان به تصویر بکشیم که با مخاطب ارتباط برقرار کند. تمام زیبایی فیلم”زیر نور ماه” میرکریمی در نشان دادن تردید یک طلبه در پوشیدن لباس روحانیت است. روحانی فیلم من ممکن است از نظر شما طراز اول نباشد اما بیشترین همدلی و تاثیر مثبت را در تماشگر گذاشته است.

سرلک در این باره گفت: من هم معتقدم که دوران روحانی منفعل گذشته است. منظور من نشان دادن واقعیت وجودی روحانی است. باید دید شان عرفی و اجتماعی روحانی در کشور ما کجاست؟ روحانی یک شخص فرازمینی است اما باید جایگاه و حرمتش را حفظ کرد.

اسعدیان متذکر شد: وقتی روحانی نمی تواند در فیلمی صدایش را بلند کند و یا دروغ بگوید یعنی روحانی را فرازمینی دیده ایم. اینکه فکر کنیم همه روحانیون ما یک نگاه دارند درست نیست. قطعا روحانیت به عنوان جایگاه یک معلم و بعد از انقلاب هم در جایگاه قدرت دارای شان و منزلت است اما شاید نتواند در زمینه سینما برای هنرمندان قالب تعیین کند چون در تخصصشان نیست. همانطور که در تخصص من نیست که بالای منبر بروم.

کارگردان “طلا و مس” گفت: ما فیلم می سازیم که حال مردم را خوب کنیم و حال مردم را خوب کردن صرفا به من خنداندن آنها نیست بلکه باید به مردم امید دهیم و سلیقه شان را یک پله هم که شده ارتقا بدهیم. بخشی از سینما سرگرمی است و ما اگر در سال ۱۰ فیلم هم داشته باشیم که در ارتقا سطح فرهنگی مردم موثر باشند موفق عمل کرده ایم. مهم این است که آثارمان مبتذل نباشند نه اینکه همه فیلم هایمان به اعتلای فرهنگ کمک کنند.

سرلک در پایان عنوان کرد: ما با همه بضاعت اندکی که داریم باید سطح فرهنگ جامعه را با سینما بالا ببریم و این مسئله تنها با تعامل و گفتگو عملی خواهد شد.