به گزارش سوره سینما ، مراسم تشییع پیکر محسن سیف از منتقدان سینما به سوی خانه ابدی صبح امروز ۱۶ آبان در محل ساختمان شماره دو خانه سینما برگزار شد.

شاهین امین نویسنده و منتقد که اجرای این برنامه را بر عهده داشت، گفت: خوشحالم که چهره های فرهنگی را اینجا می بینم اما متاسفم که وزیر ارشاد برای منصور پورحیدری از چهره های ورزشی که چندی پیش فوت شد پیام تسلیت داد اما حتی رییس سازمان سینمایی یک پیام برای درگذشت محسن سیف نداد. با دیدن این رفتارها به این نتیجه می رسیم که صداهای بلند بیشتر شنیده می شود اما یادمان باشد که ما چه افراد نازنینی را از دست می دهیم.

پس از صحبت های ابتدایی شاهین امین، جواد طوسی رییس انجمن منتقدان ضمن عرض تسلیت به مناسبت درگذشت محسن سیف گفت: به سهم خودم درگذشت دوست و همکارم را به جامعه منتقدان تسلیت می گویم. جا دارد از زحمات مدیرعامل و هیات مدیره خانه سینما تشکر کنم که به واقع حق مطلب را ادا کردند. امیدوارم این موضوع استمرار داشته باشد و در جامعه‌ای که این خلاء عاطفی بدیهی ترین اصول اخلاقی را مخدوش می کند شاهد ادامه این رفتارها باشیم.

محسن سیف اهل شو راه انداختن نبود

وی افزود: رفاقت من و محسن سیف یک رفاقت ۲۲ ساله است. ممکن است صراحت لهجه من در این محفل برای خویشاوندان محسن سیف خوشایند نباشد اما دیگر فرصتی نیست که این موضوعات را بیان کنم. این سوال پیش می آید که تکلیف افرادی مانند محسن سیف که می خواهند حیات فرهنگی را بدون شو راه انداختن ادامه دهند، چیست؟

طوسی با اشاره به فعالیت های محسن سیف در دهه چهل عنوان کرد: او در دهه چهل در دو نشریه مهم و پرطرفدار آن دوران مطالبی می نوشت و حتی با نام های مستعار در حوزه ادبیات کودکان پرکار بود که ممکن است برخی از دوستان و همکاران این موضوع را ندانند، اما با این وجود باید پرسید چرا باید در چنین وضعیت نامناسبی می بود؟ او یک فرد خلوت گزیده بود و از قماش افرادی که مدام رنگ عوض می کنند، نبود.

وی در پایان صحبت های خود خاطرنشان کرد: این انتظار را می توان از دوستان داشت که در این موقعیت‌ها به موقع همدیگر را دریابیم و با یکدیگر باشیم.

در ادامه مراسم منوچهر شاهسواری مدیرعامل خانه سینما بیان کرد: به خانواده محسن سیف تسلیت می گویم و برای آنها آرزوی صبر و تحمل دارم. از آنچه که جواد طوسی نسبت به من و دوستانم در خانه سینما لطف داشت از او تشکر می کنم و باید بگویم آنچه کردیم وظیفه ما بود.

محسن سیف به ما یاد داد که می توان بدون هیاهو زندگی کرد

وی افزود: بعضی ها به دلیل کار اندیشه ورزانه که انجام می دهند نیازمند گوشه خلوت هستند. سیف به اندیشه ورزی در حوزه سینما رسیده بود و تسلط وی به واژه ها برای من جذاب و آموختنی بود. بین من و محسن سیف رفاقتی به معنای رایج و مطرح آن وجود نداشت اما خوشحالم جزو خوانندگان متن های او بودم. او به من یاد داد که می شود بدون هیاهو زندگی کرد.

مدیرعامل خانه سینما عنوان کرد: همه ما درباره خُلق خوب، حرف می زنیم اما گاهی خودمان بانی خلق بد هستیم. به یاد دارم که دوست جوانی مطلبی درباره محسن سیف نوشته بود و از او به عنوان آموزگارش یاد کرده بود. آن دوست جوان، محسن سیف را به عنوان کسی یاد کرده بود که از خود برای رسیدن به چیز دیگری عبور کرده بود. محسن سیف کسی است که سیاوش وار از آتش‌های نفسانی عبور کرد. همه ما گرفتار آتش های نفسانی خود هستیم و سیاوش هایی مثل سیف یادآوری می کنند که این عبورها امکان پذیر است.

وی بیان کرد: گاهی حضور یک فرد بالای سر ما اندازه هزار نفر ارزش دارد و به نظرم نباید خودمان را درگیر این کمیت ها کنیم. به سهم خودم لازم می دانم از انجمن منتقدان به خصوص جواد طوسی که او را تنها نگذاشت، تشکر کنم.

پس از صحبت های مدیرعامل خانه سینما، هوشنگ گلمکانی نویسنده و منتقد بیان کرد: اولین خاطراتم با محسن سیف مربوط به زمانی است که او را نمی شناختم. در سال ۴۸ او یک نویسنده خوش ذوق در مجله ماه نو و از نوع روزنامه نگارانی بود که در عرصه ۳۰ و ۴۰ به این عرصه ورود کردند. می توانیم از او به عنوان آچار فرانسه این حوزه یاد کنیم زیرا او درباره همه چیز می نوشت. از نقد و مقاله و شعر و داستان گرفته تا یادداشت هایی که طرفداران زیادی داشت. در آن زمان آدم های خوش ذوق مطبوعاتی زیاد بودند که محسن سیف یکی از آنها بود. در یک دورانی یعنی در اواخر دهه ۶۰ به دلیل آن پروسه خودویرانگری که دچار آن شد کم‌کار شد اما بعد از آن ترک حماسی تبدیل به یک آدم دیگر شد.

محسن سیف یک عمر اجاره نشین باقی ماند

گلمکانی عنوان کرد: او بسیاری از موقعیت هایی که موجب بهبودی زندگی او می شد، رها کرد و در واقع نتوانست به آنها برسد و حتی زمانی که قرار بود در پروژه نواب به او یک آپارتمان کوچک بدهند در نهایت اتفاقاتی باعث شد که این خانه به او نرسد و تا آخر اجاره نشین باقی بماند. باید بگویم طبق تجربه کاری که با او داشتم محسن سیف نمونه یک فرد بامعرفت بود و قلم رهایی داشت و به گونه ای می نوشت که با لحن و سیاست ما در مجله فیلم مطابقت نداشت اما ما به او می گفتیم خویشتن دار باشد و بعد از مدتی می دیدیم که با لحن دیگری می نوشت و این موضوع باعث تعجب ما می شد.

پس از اتمام صحبت های هوشنگ گلمکانی، شادمهر راستین در سخنانی گفت: من همیشه به آرامش او غبطه می خوردم و می دانم او خانواده آرامی دارد. از خانواده محسن سیف که بخشی از آرامش او مدیون آنها بود تشکر می کنم.

سپس سیروس الوند کارگردان سینما به صحنه آمد و در سخنانی گفت: محسن سیف را از اواخر دهه ۴۰ می‌شناسم که از جوانان خوش ذوق آن زمان بود. او مثل شخصیت صادق هدایت بود و ما می فهمیدیم که این منتقد با همه فرق دارد. خوشحالم که در این سال ها بچه های منتقد یار محسن بودند و باید بگویم که قلم او حیای غریبی داشت.

در ادامه مراسم کیوان کثیریان از منتقدان سینما گفت: در آخرین ملاقاتی که با محسن سیف داشتم متوجه شدم که او اوضاع خوبی ندارد اما با این وجود می گفت حالم خوب است و اگر به بیمارستان جم بروم حالم بهتر هم می شود اما این اتفاق هیچ وقت نیفتاد. من می خواهم در این جمع از خودمان گله کنم، وجود او برای فرهنگ و هنر این مملکت مغتنم تر از این بود که در این حیاط با این تعداد جمع شویم. محسن سیف بزرگتر ما بود او در تمام فعالیت های ما حضور داشت اما حالا می بینیم که تعداد اندکی در این جمع حضور دارند.

وزیر ارشاد نمی‌داند محسن سیف کیست

وی افزود: افتخار سیف این بود که از راه نوشتن پول درآورده است و همواره در این حوزه حضور پررنگی داشت اما می توان گلایه جدی به وزیر فرهنگی داشت که نمی داند محسن سیف چه کسی است. با این شرایط وضعیت هنر و فرهنگ بهتر از این هم نمی شود هر چند منصور پورحیدری یک فرد ارزشمند بود، اما جالب است که بگویم که وزیر ارشاد برای او پیام داد اما برای محسن سیف پیامی نداد و حتی نمی داند او چه کسی است. مسئولان فرهنگی باید به دلیل خوب نبودن وضعیت سیف خود را شماتت کنند. وجود او ارزشمندتر از آنی بود که در آخر زندگی در آن قرار داشت. به نظرم دوره استارهای بادکنکی شده است و امثال سیف در این وضعیت جایی ندارند. می خواهم بگویم موقعی که هستیم قدر یکدیگر را بدانیم.

سپس جابر قاسمعلی فیلمساز به صحنه آمد و گفت: جا داشت وزیر ارشاد یک پیام به مناسبت درگذشت محسن سیف می داد اما این کار را نکرد، ما می دانیم که او محسن سیف را نمی شناسد اما حتما مشاورانی دارد که او را بشناسند، آنها می توانستند به وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی این موضوع را یادآور شوند.

در پایان احمد میرعلایی مدیرعامل سابق بنیاد سینمایی گفت: فوت محسن سیف را به خانواده او تسلیت می گویم. او قلم خوبی داشت و در شرایطی که برخی مطالبی می نویسند که برای سینمای فرهنگی ما مناسب نیست او مطالب درخشانی می نوشت.

در این مراسم افرادی همچون هوشنگ گلمکانی، علی اکبر ثقفی، حبیب ایل بیگی، فرشته طائر پور، احمد میرعلایی، سحر عصرآزاد، محمود گبرلو، حبیب اسماعیلی، علی سرتیپی و… حضور داشتند.

منبع: خبرگزاری مهر