سوره سینما

پایگاه خبری-تحلیلی سینمای ایران و جهان

sourehcinema
تاریخ انتشار:۱۲ آذر ۱۳۹۵ در ۱۱:۱۵ ق.ظ چاپ مطلب
در برنامه «سینما دو» مطرح شد:

آبیار: جهان کودکی همیشه برایم جذاب بوده است/ طوسی: سینمای بعد از انقلاب ما هیچ تجربه‌ای مانند «نفس» را نداشته است

cinema2

اولین قسمت برنامه «سینمادو» با اجرای محمد خزاعی و نقد و بررسی فیلم سینمایی «نفس» و «شیار ۱۴۳» شب گذشته پنجشنبه ۱۱ آذرماه از شبکه دوم سیما پخش شد.

به گزارش سوره سینما به نقل از مشاور رسانه ای برنامه  «سینمادو»، نرگس آبیار در برنامه سینما دو درباره استقبال از فیلم نفس که این روزها در پرده های سینما ها است گفت: استقبال از فیلم«نفس» خوب بود و با وجود ۲۳ سالن که محدود بود استقبال از این فیلم خوب بوده است.

وی با اشاره به ارتباط خود با جامعه  نیز گفت: فیلمساز و داستان نویس باید اجتماعی و بین مردم باشد.  یادم می آید روزهایی که فرصت داشتم در این حوزه ماجراجو بودم تا آنجا که ممکن بود یک روز برای نوشتن داستان ها به بازار بروم و گفتگو های مردم را یادداشت کنم .هنوز هم با گلاره عباسی که در اکثر فیلم های من حضور دارد به شاه عبدالعظیم میرویم تا مردم را ببینیم  و حرفهای آنها را بشنویم زیرا من معتقدم این امر کمک می کند و اگر این ارتباط گسسته شود کار سخت می شود.

زندگی شهرنشینی را دوست ندارم

وی با بیان اینکه زندگی شهرنشینی را دوست ندارد، ادامه داد: من نسبت به مدرنیته واکنش دارم و این موضوع در آثارم هم دیده می شود تا آنجا که اغلب نوشته هایم را روی کاغذ می نویسم و با کامپیوتر تایپ نمی کنم.

کارگردان فیلم سینمایی «نفس» افزود: بشر با تکنولوژی خودش را نابود می کند و امروز فضای مجازی کارکرد تخیل را نابود می کند.با وجود فضای مجازی درواقع از خودمان خیلی فاصله گرفتیم و آهستگی که در عالم وجود دارد را از دست می دهیم.

آبیار با بیان اینکه بخش هایی از نقش بهار در فیلم نفس کودکی خودش است گفت: فیلم «نفس» مجموعه مواردی است که از اطرافیانم گرفته ام و برگرفته از رمانی است که درباره آن نوشتم.

وی ادامه داد: در فیلم «اشیاء از آنچه در آیینه می بینند به شما نزدیکترند» قصه پر رنگی نداریم و کل ماجرا شکستن یک بشقاب و چالشی است که ایجاد می کند. شخصیت پردازی در لایه های زیرین داستان است که با ظرافت به آن پرداخته شده در نفس هم مجموعه فضایی که کودک می بیند تعمدا خواستم عین خود زندگی باشد.

کارگردان فیلم «شیار ۱۴۳» همچنین یادآور شد:  فیلم شیار ۱۴۳ از فیلم نفس موضوعی  تراژیک تر دارد و در ذات خود ملودرام است اما در نفس واقعیت های زندگی را نشان می دهم.

آبیار ادامه داد: در «نفس» سیر تاریخی ۳ سال را دنبال می‌کنیم و نگاه یک کودکی که سیال است و جهان خود را توصیف می کند و از نگاه بی قضاوت یک کودک به جنگ و انقلاب نگاه می کنیم.این کودک دنیا را از فیلتر ذهنی خودش عبور می دهد. چیزی که کلیت را تشکیل می دهد تقدیس تخیل این کودک است که موجب می شود سختی ها را هضم کند وهیچ چیزی بازدارنده آرزوهای این کودک نیست به جز جنگ.

کودکان را بسیار دوست دارم

وی با بیان اینکه همیشه آرزویم این است که کودک باشد، گفت: هر وقت حالم بد باشد به کودکان پناه می برم زیرا کودکان حالم را خوب می کنند. کودکی و جهان کودکی همیشه برایم جذاب بوده است زیرا هنوز جوهره وجودشان زنده و پویا است به همین دلیل کودکان برای من گوهر گرانبهایی هستند. اینکه از زاویه یک کودک جهان را نگاه کنم برایم جالب بود.

وی با بیان اینکه «شیار ۱۴۳» فیلم دلی است، ادامه داد: در این فیلم سکانسی که در آخر الفت بچه را در آغوش می گیرد مرا به گریه می انداخت.

آبیار در مورد آثار جنگ گفت: جنگ از نظر من موضوع بسیار مهمی است و نباید به آسانی از کنار آن بگذریم. در جنگ مساله انتخاب مطرح می شود  ودر جنگ انسان ها دائم در مرحله انتخاب قرار می گیرند . قطعا در آثار دیگرم هم به موضوع جنگ خواهم پرداخت زیرا جنگ مساله انتخاب بشر است.اینکه یک انسان بین مرگ و زندگی مرگ را انتخاب می کند مساله بسیار مهم و عجیبی است.

آبیار در پاسخ به سوال خزاعی مجری برنامه مبنی بر اینکه در یکی از مصاحبه ها گفته بود فیلمساز ارزشی نیست پاسخ داد، گفت: اطلاق این واژه از ابتدا اشتباه بوده باید درعمل به ارزش ها این امر را نشان دهم.فیلمساز ارزشی بودن بار معنایی زیادی به من اضافه می کند. همانطور که می دانید هر فیلمساز پروسه سختی را از نظر روحی و جسمی می گذراند تا فیلم ساخته شود و یک خانم فیلمساز ۱۰ برابر یک فیلمساز مرد باید تلاش کند تا خودش را ثابت کند و من برای فیلمسازهای زن بسیار ارزش قائل هستم. در این مورد باید قضاوت را به مخاطب بسپاریم.

این فیلمساز همچنین گفت: در فیلم‌هایم به دنبال اسطوره سازی نیستم زیرا در این صورت آدم های قصه مصنوعی می شود و آدم را تک بعدی می کند و من بدین شکل دوست ندارم.

آثار بنی اعتماد و میرکریمی نمادی از سینمای زنانه هستند

مرجان اشرفی زاده نیز که در این برنامه حضور داشت درباره آثار زنانه سینمای ایران، گفت: آثار رخشان بنی اعتماد نمادی از سینمای زنانه هستند و در کنار آن حتی آثار رضا میرکریمی هم زنانه بودند و جالب بود که چطور ایشان توانستند درباره زنان به خوبی فیلم بسازند حتی در فیلم «یه حبه قند» نیز روح زنانه ای در آن حاکم است.

وی ادامه داد : تعریف کلی تری که اطلاق می کنیم به سینمای زنانه، درواقع آثار رخشان بنی اعتماد است که روح زنانه بر آن حاکم است . آبیار از ۳ سال پیش  که با فیلم سینمایی اشیا از آنچه در آیینه می بینیم به شما نزدیکترند فیلم بلند سینمایی خود را آغاز کرد و از همان ابتدا دقت او را در جزئیات  دیدیم که بسیارستودنی است و این موضوع از سینمای مستند و ادبیات آمده است.

کارگردان فیلم «آبجی» یادآور شد: رسالت بزرگ سینما پرداختن به جزئیات است که روح زمانه را در اثر سینمایی نمایان می کند.

وی با بیان اینکه فیلمسازی سخت است، گفت: نرگس آبیار در فیلم هایش ثابت کرده که انسانی فیلم ساخته و خوب است اجازه دهیم  این نوع سینما رواج پیدا کند.

با فیلم‌های آبیار زنانگی در سینمای ایران شروع شد

ابراهیم فیاض جامعه شناس این هفته برنامه سینمادو نیز گفت: با فیلم های نرگس آبیار زنانگی در سینمای ایران شروع شده است زیرا تا پیش از این  بیشتر فیلم هایی که توسط زنان فیلمساز ساخته می شد شکلی مردانه داشت.

وی با اشاره به نقش زنان در تمدن سازی  و فرهنگ سازی گفت: اصولا تمدن سازی در طول تاریخ توسط زنان شکل گرفته است و زنان ملی‌گراتر از مردان هستند.

این جامعه شناس با اشاره به تفاوت های زنان و مردان در برخورد با مسائل روز گفت: زن ها بسیار جزئی نگرهستند و در بعضی حس ها همچون حس لامسه و رنگ شناسی دقت بیشتری از مردان دارند.

وی ادامه داد: مادری یکی از خصلت های زنان است و ما در فیلم نفس این نگاه مادرانه را می بینیم که بدون ایدئولوژی در فیلم جاری است. فیلم نفس نشان می دهد که اگر زنان بخواهند مستقل باشند باید نگاه زنانه را حفظ کنند و سعی نکنند مانند مردان راه بروند.

فیاض با اشاره به نشان دادن سنت و مدرنیته در فیلم نفس گفت: خانم ها به تکنولوژی به عنوان یک مقوله فرهنگی نگاه می کنند درحالیکه مردان  به عنوان یک ابزار به آن نگاه می کنند .

وی نقش زنان را در جنگ و اتفاقات جهان مهم دانست و افزود: به نوعی روایتگر ۸ سال دفاع مقدس زنان هستند و آنها بودند که جنگ را روایت کردند زیرا در جنگ آن فردی که می رود رزمنده ای است که به جبهه رفته و آن فردی که می ماند زنی است که پشت سر وی چشم انتظار اوست.

جاه طلبی فیلمساز در «نفس» قابل تقدیر است

جواد طوسی منتقد این هفته برنامه سینمادو نیز گفت: شکل گیری تعدد فیلمسازی توسط زنان بسیار خوب است و یک رقابت منطقی را ایجاد می کند و این فرصت را به مخاطبان سینما می دهد تا با نگاه زنان در سینما آشنا شوند.

وی با اشاره به آثار نرگس آبیارادامه داد: در بین آثار آبیار یک وجه مشترک وجود دارد و آن پل ارتباطی است که بین سینمای مستند و سینمای داستانی تعریف شده است. همچنین در فیلم نفس می بینیم که راوی در قالب یک شخصیت کودک به خوبی تخیل می کند و از این رو نفس بسیار پخته تر از شیار ۱۴۳ روایت می شود.

طوسی ادامه داد: سینمای بعد از انقلاب ما هیچ تجربه ای مانند «نفس» را نداشته است و جاه طلبی فیلمساز در این فیلم قابل تقدیر است.

وی همچنین گفت: یکی از گونه های سینمای شاخص بعد از انقلاب سینمای جنگ است که در آن بخشی از نگاه اجتماعی نیز وجود دارد.

در این برنامه گفتگوی تصویری از گلاره عباسی بازیگر فیلم های نرگس آبیار و ساعد نیک ذات فیلمبردار فیلم «نفس» نیز پخش شد.

برنامه سینمادو کاری از گروه نهادهای اجتماعی شبکه دو سیما است که کارگردانی آن را حمیدرضا معدنچی و تهیه کنندگی آنرا عباس یداللهی بر عهده دارد محمد خزاعی مجری و کارشناس برنامه است   در هر قسمت از آن یک منتقد و یک جامعه شناس جدید حضور دارند.

این برنامه پنجشنبه شب ها بعد از بخش خبری سات ۲۲:۳۰ پخش می شود.

آدرس کانال تلگرامی برنامه CINEMA2@