یک کارگردان سینما ارتباط نزدیک میان سینماگران و روحانیون را عامل رفع محدودیت‌ها در پرداختن به مشکلات و مسائل این گروه دانست.

سوره سینما- مدتی پیش اختتامیه جشنواره روحانیت در قاب به دبیری حجت الاسلام سرلک برگزار شد. عباس رافعی درباره تاثیر چنین جشنواره ها و محافلی در حذف فاصله بین روحانیت و سینما به سوره سینما گفت: در سینمای ایران به اقشار مختلف به دلیل حساسیت هایی که وجود دارد نمی توان نزدیک شد. نظامیان عالی رتبه ،وکلای دادگاه و قاضیان از گروههایی هستند که فیلمساز کمتر به سراغ شان می رود، روحانیون هم از این گروه هستند و پرداختن به آنها در سینما کاری ساده نیست.

وی در ادامه افزود:  روحانیون امروز در تصمیم گیری‌های کشوری و سبک زندگی اجتماعی موثر هستند اما گروهی سعی دارند جایگاه فرازمینی برای آنان ایجاد کنند، به حدی که فیلمساز جرئت نزدیک شدن به حوزه علمیه را نداشته باشد. فکر می‌کنم در وهله اول این حوزه علمیه است که باید در را روی فیلمسازها باز کند. ما فیلم های زیادی داریم که در مورد کشیش ها ساخته شده و این تصویرپردازی از آنان باعث شده در ذهن مخاطب فاصله مذهب و زندگی روزمره برداشته شود. کلیسا و کشیش ها برای جایگاه و عملکرد خودشان در جامعه غرب تعریف مشخصی را به دست آورده اند و آن را مدیون سینما هستند.

عباس رافعی گفت: ما در کشورمان هر وقت آمدیم در سینما درباره روحانیت حرف بزنیم یا به سمت طنز رفتیم مثل «مارمولک» یا به سمت تردید اینکه این لباس باشد یا نباشد، مثل «زیر نور ماه». هیچ وقت به روزمرگی های زندگی این قشر نزدیک نشدیم. من «آزادراه» را درباره کاراکتر روحانی ساختم و آن را از جشنواره دو سال قبل خارج کردم. این فیلم داستان یک روحانی است که عاشق شده و تصمیم دارد یک زندگی را در حد متوسط جامعه تشکیل دهد. روی صورت همسر این مرد در خیابان اسید می پاشند و او از شکایت خودش به خاطر محدودیت های لباسی که به تن دارد، صرف نظر می کند. من تحقیق کردم و متوجه شدم او در صورتیکه یک فرد عادی بود، می توانست این ماجرا را پیگیری قانونی کند، اما الان روحانیت مسوولیتی را برای او به همراه آورده که به موجب آن حتی از حق طبیعی خودش هم می گذرد. این شخصیت نمی تواند مثلا از درخت توت بالا برود یا در پیاده رو تند قدم بردارد. من چنین نکاتی را دستمایه کار خود قرار دادم و امیدوارم روزی مجال اکران پیدا کند.

این سینماگر در پایان تاکید کرد: آشتی بین سینما و روحانیت باعث ایجاد تحول معنایی و مفهومی در سینماست و همچنین شاید گسترش ارتباط روحانیون و سینماگران باعث از بین رفتن محدودیت ها شود که این موضوع به سود سینماگران است. توجه به نکات ناگفته و مضامین و مفاهیمی که پیش از این درباره روحانیون در سینما طرح نشده، یکی از مهمترین دستاوردهای این جریان است.