به گزارش سوره سینما ، زهرا بخشی بانوی فرهنگی و خیر بابلی دانشجوی ارشد علوم تربیتی رتبه ۴۵ کشوری در مقطع کارشناسی در برنامه امروز «باصبح» بیان کرد: چندین سال مدیر مدرسه بودم و در حال حاضر معاون هستم و در کارهای خیر فعالیت می کنم، حدود دو-سه سال هم تدریس کردم. بیشتر دانش آموزان من پزشک هستند و به این موضوع افتخار می کنم، بعضی از آنها در خارج از کشور تخصص گرفته اند؛ با وجود پیگیری درمان بیماری، به کارم ادامه دادم و در کنار آن با هزینه درمان به یک سری فعالیت های بشردوستانه هم مشغول شدم. همان طور که خدا هم سفارش کرده برایم مهم است که نسبت به اطرافم بی تفاوت نباشم، به طوری که فعالیت های من انگیزه ای برای همسرم شد و هر دو با توافق نظر کارهای مختلفی در این زمینه انجام می دهیم.

اختصاص هزینه درمان به کارهای خیر

دوره درمان اولیه سختی داشتم، درمان من با مشکلات فراوان حدود دو سه سالی طول کشید، در کنارخانه داری فعالیت آموزشی هم داشتم، با بررسی وضعیت و سفر به خارج از کشور برای درمان متوجه شدم که شرایط داخل و خارج از کشور تفاوتی با هم ندارند، بنابراین درمان خارج از کشور را رها کرده و در کشور خودم ادامه دادم، خوشبختانه نتایج خوبی از این بابت گرفتم، هزینه های زیادی را صرف این مسایل کرده بودم که در کارهای خیر هزینه کردم. ابتلا به این بیماری باعث شد دریچه هایی از ایثار، فدارکاری، ونوع دوستی و به فکر دیگران بودن به روی من باز شود. بعضی از این اتفاق ها ناخوآگاه رخ می دهند، بعد از ابتلا به بیماری فعالیت های من گسترده  تر شد چون با تحمل سختی ها احساس کردم که می توانم به هم نوعان خود در شرایط سخت کمک کنم. با تمام توان برای فعالیت های جدید برنامه ریزی کردم.

همقدم با همسر در مسیر کار خیر

پسرم که حدود سه چهار سال پیش کوچکتر بود گاهی فکر می کرد که نسبت به او بی توجه هستم، وقتی ارزش کار من را دانست قانع و حتی نسبت به کارم کنجکاو شد. من یک فرهنگی ساده هستم و گاهی با حقوق همسرم یک ماه را می گذرانیم. بعد از خدا به همسرم امید دارم. در این کار عشق و علاقه لازم است، دنیای با صفایی دارد. بعد از بازنشستگی برنامه های بسیاری دارم. آخرین کار همسرم برای مسجد است و کار مشترک من و همسرم ساخت درمانگاه برای کمک به محرومین بابل است. همسرم ازمن جلو افتاده، و با سرعت بیشتری کار می کند . من اثرات مثبت دعا ها در زندگی خودم لمس کردم.

آرامش با توکل بر خدا

از نظر خودم خوش اخلاق و خنده رو هستم. با دانش آموزانم دوست هستم به طوری که آنها را به اسم کوچک صدا میزنم .همیشه سحرخیز هستم و بیشتر کارهایم را مثل مطالعه و برنامه ریزی و حتی تدارک ناهار و شام را در ساعات اولیه روز انجام می دهم. توکل به خدا به من آرامش می دهد. خدا من را خیلی دوست دارد. آدمی باید واقع بین و آینده نگر باشد؛ مسایل جاتبی و حواشی کار همیشه وجود دارند و همین باعث اعتماد مردم به من می شود. خداوند جواب کار خیر را می دهد، قطعا انرژی ای که از خدا که برای خودتان دریافت می کنید قابل درک و شیرینی آن آنقدر ملموس است که ترک نمی شود.

لقمه حلال بچه ها را موفق می کند

خانواده متوسطی داشتم ،پدرم سعی می کرد لقمه حلال به خانه بیاورد، خانواده ای سنتی و مذهبی بودیم ،پدر و مادرم عاشقانه یکدیگر را دوست داشتند با این فکر رشد کردیم و بزرگ شدیم، لقمه حلال در تربیت بسیار موثر است، شاید اثرات آنی نداشته باشد اما تاثیرات مثبت آن در آینده مشخص می شود.

برنامه ۵ سال آینده : قرار است درمانگاهی در بابل برای درمان خانواده های بی بضاعت و بی سرپرست اختصاص دهیم. بیماری ام تحت کنترل است و روحیه ام را حفظ می کنم.

خدایا یا کاری کن از فردا صبح که بیدار می شوم من، عمری با عزت، سلامتی و توانایی برای رسیدن به هدف همراه با رضای خدا داشته باشم.