به گزارش سوره سینما به نقل از ستاد خبری جشنواره فیلم فجر، این نشست با حضور اصغر یوسفی نژاد، فیلمنامه‌نویس، کارگردان و تهیه‌کننده، حمید سلیمانی‌نیا، صدابردار، حسین قورچیان، صداگذار، بهمن ارک، مدیر هنری، محدثه حیرت، رامین ریاضی، غلامرضا باقری، بازیگر و امیر اطمینان، تدوینگر فیلم با اجرای محمود گبرلو امشب (یکشنبه دهم بهمن ماه) در سالن سعدی برج میلاد برگزار شد.

در این نشست یوسفی‌نژاد با ابراز خوشحالی از حضورش در جمع اهالی رسانه، گفت: «من خودم رسانه‌ای هستم و نظرتان برایم مهم است و از این بابت نگران هستم.»

وی درباره انتخاب زبان آذری برای فیلم گفت: «زبان فیلم، زبان مادری من است. قبل از این فیلم در تلویزیون فیلم‌هایی به زبان فارسی کار کردم، اما فکر کردم در سینما فیلمی به زبان مادری‌ام بسازم و فیلم‌ام اصالت داشته باشد.»

یوسفی‌نژاد با اشاره به موضوع فیلم گفت: «تلاشم این بود که یک موضوع آشنا را با رنگ و لعاب متفاوت و گونه‌ای جدید روایت کنم. این هدف را با انتخاب زبان، مکان‌ها و طبقات متفاوت جامع عمل پوشاندم.»

وی درباره طنز موقعیت فیلم گفت: «من این نمونه‌ها را در واقعیت دیده بودم که در مراسم سوگواری حرف‌ها و موقعیت‌های طنز وجود دارد و آن ها را وارد قصه کردم.»

یوسفی‌نژاد درباره اینکه زبان فیلم ممکن بود باعث عدم ارتباط مخاطب با فیلم شود، گفت: «فکر کردم با توجه به دیدن فیلم‌های خارجی همراه با زیرنویس مخاطبان با فیلم ما نیز ارتباط خواهند گرفت. این فیلم اگر به زبان دیگری بود، قطعا این فیلمی که دید نمی‌شد و ریسک آن را پذیرفتم.»

سعید راد که در جلسه حضور داشت، به تحسین فیلم «اِو» پرداخت وگفت: «این فیلم مرا به سینمای ایتالیا برد. بازی تک‌تک بازیگران باشکوه بود و فیلم کستینگ فوق‌العاده‌ای داشت. من با اینکه زبان ترکی بلد نیستم اما از فیلم لذت بودم. طنز فولکلور موجود در فیلم من را به وجد می آورد.»

یوسفی‌نژاد با اشاره به اینکه تمرین‌های زیادی داشتیم، گفت: «برای درآمدن حس و حال فیلم، دو هفته لوکیشن را در اختیار بازیگران قرار دادیم. اجازه بازی بداهه نیز به بازیگران دادیم و دوربین تابع بازی بازیگران بود.»

ریاضی، بازیگر فیلم ادامه داد: «من در حوزه انتخاب بازیگر هم دخالت داشتم و سعی‌مان بر این بود که مسیری برای کشف استعدادهای جوان اتفاق بیفتد. فیلم‌هایی برای ما از طرف داوطلبان بازی ارسال شد و پس از دیدن فیلم‌ها، جلسه حضوری و اتودزدن داشتیم. در بین پلان‌سکانس‌های فیلم تمرین‌های زیادی داشتیم.»

وی افزود: «سعی بر حرکات رئال بازیگران بود و به همین دلیل تمرینات و تکرارهای زیادی داشتیم که در هرکدام از تمرین‌ها به کشف و منطق جدیدی می‌رسیدیم و این را مدیون علم کارگردان هستیم.»

باقری، دیگر بازیگر فیلم نیز گفت: «سعی کردیم در طول مدت فیلمبرداری با همکارهای‌مان زندگی کنیم.»

اطمینان، در ارتباط با ریتم فیلم با توجه به سکانس پلان بودن فیلم، گفت: «من اعتقاد دارم تدوین خوب، تدوینی است که دیده نشود. دراین فیلم تدوین سختی وجود داشت و تلاش شد تا صحنه‌های تقطیع شده بیننده را اذیت نکند. پلان‌سکانس اول خیلی بلند بود و ما مجبور به تقطیع شدیم که این انتظار از تماشاگر گرفته شود. بر مبنای ریتم فیلم سعی کردیم اطلاعات تکراری به مخاطب ندهیم و به همین دلیل از سکانس پلان‌ها مجبور به برش شدیم که کار بسیار مشکلی بود و  از این بابت، از خانم صفی‌یاری تشکر می‌کنم.»