کارگردان «پرویز» با انتقاد از عملکرد «هفت» در بی توجهی به سینمای هنری تأکید کرد این برنامه تعطیل شود بهتر است.
مجید برزگر کارگردان درباره برنامه سینمایی «هفت» به سوره سینما گفت: این برنامه اگر به صورت یک مجله هفتگی عمل کند و اخبار را بدون هیچ گزینشی منتشر کند، مخاطبان و سینماگران را در جریان پروژههای مختلف سینمایی قرار دهد، خوب است. در حال حاضر تا حدودی چنین عمل میکند البته امیدوارم که اخبار را گزینش نکند. از جهاتی میتوان به «هفت» نقد داشت. اول اینکه همه سینمای ایران در «هفت» نیست. بخش مهمی از سینمای ایران، اگر بخواهیم به سینما به عنوان هنر-صنعت نگاه کنیم، در این برنامه وجود ندارد و حذف شده است.
وی ادامه داد: به ندرت میتوان در این برنامه اخباری را دید که به سینمای هنری مربوط است. سینمایی که اتفاقا در این سالها جریانساز بوده است، در این برنامه جایگاهی نداشته است. شاید سیاستگذاران این برنامه و خود شبکه برای این نوع از سینما که ماندگارتر است، اهمیتی قائل نبودهاند و علاقهای برای پرداختن به آن از خود نشان نداده است.
این کارگردان اضافه کرد: اگر «هفت» از طرف شبکه تحت فشار است و نمیتواند به سینمای هنری بپردازد دوستان برنامه را تعطیل کنند. با این عملکرد، بخش مهمی از مخاطبان خود را به مرور از دست خواهد داد. من نوعی مجبور نیستم پای برنامهای بنشینم که نمیتواند فیلمهایی را پوشش دهد که جریانساز و ماندگار هستند. عملکرد «هفت» به گونهای است که حرفهای عادی مردم عادی را درباره سینما میزند و خود را به برنامههایی نزدیک کرده است که بیشتر به جنبههای عامهپسند سینما میپردازند. «هفت» به عنوان تخصصیترین و جدیترین برنامه سینمایی باید بکوشد مخاطبان جدی را راضی نگه دارد.
وی گفت: شاید گهگاه مثلا در ایام جشنواره فجر نگاهی هم به فیلمهای هنری انداخته یا سیمای هنری را مد نظر قرار داده است اما در حالت کلی همانطور که گفتم بخش مهمی از سینما را در برنامه خود حذف کرده است. گاهی جایگاه خودش را در حد یک مجله زرد تنزل داده است. از آن جهت که اخبار و حاشیههایی را رسانهای کرده که نه تنها به نفع سینمای ایران نبوده است بلکه برای مردمی که از جزئیات اخبار سینما آگاه نیستند شبهبرانگیز بوده است. از این جهت «هفت» گاهی حواشی را بیشتر کرده است.
برزگر درباره بخش نقد فیلم در این برنامه اضافه کرد: سری جدید این برنامه از این جهت که منتقدین بیشتری را دعوت میکند بهتر شده است. نقد فیلم از آن حالت تک منتقد، به طوری که اصلا نقدی صوت نمیگرفت خارج شده، که مثبت است. شکل قبلی نقد در این برنامه فقط آداب بددهنی و کج و کوله حرف زدن درباره فیلمها را ترویج میداد، مبتنی بر اصول علمی نبود و تأثیر مثبتی بر سینما و مخاطبان برنامه نداشت.
وی افزود: البته به این شکل برخورد با فیلم در حوزه نقد حتما احتیاج است ولی نه در یک رسانه ملی. وقتی منتقدی در یک برنامه تلویزیونی فرصت کافی نداشته باشد تا دیدگاهش نسبت به یک فیلم را درست توضیح بدهد، تندروی و غیر اصولی تحلیل کردن هیچ عایدی برای مردم و سینما ندارد.
برزگر گفت: اگر «هفت» یکی از اهدافش کمک کردن به سینماست این شکل برخورد با فیلم توسط یک منتقد تندرو و همیشه مخالف که فقط به ریزش مخاطب کمک میکرد را نباید در برنامهاش تعریف میکرد. از یک منتقد مشهور پرسیدند شما از این فیلم خوشتان نیامده، دوستش نداشتهاید و آن را فیلم بدی دانستهاید چرا روی جلد دی وی دی آن یادداشت هیجانانگیز برای مخاطبان فیلم گذاشتهاید. او پاسخ داد من به عنوان یک منتقد مادامی که فیلم ساخته شود وجود دارم. گسترش و ترغیب مخاطب به حیات سینما کمک میکند. این یاداداشت ترغیبکننده را نوشتم تا مخاطب به دیدن فیلم ترغیب شود بعدا مفصلا در یک مجله تخصصی راجع به بد بودن این فیلم نقد خواهم نوشت.
مجید برزگر ادامه داد: این نکته مهمی است که نحوه برخورد ما با فیلم در یک رسانه ملی و یک مجله تخصصی که فقط مخاطبان جدی سینما آن را میخوانند، تفاوت کند. چنین نگاهی برای سینمای ایران و منتقدین ما ضروری است.