غلامرضا رمضانی، کارگردان سینما در گفتگو با سوره سینما در خصوص شرایط فعالیت و حضور در عرصه سینمای کودک گفت: برای تولید فیلم های بخش کودک و نوجوان باید آن را بسیار دوست داشت و وابسته بود، در حال حاضر هم ما به یک خوراک و فضای مناسب در این بخش نیاز داریم و سعی می‌کنیم که این فضا را به وجود بیاوریم.

وی افزود: اگر واقعا فکر می‌کنیم که سینمای کودک اهمیت و ارزش قابل ملاحظه ای در رشد و تعالی فرزندانمان دارد، پس باید تلاش کنیم که فضای مناسب رونق آن را به بهترین شکل به وجود بیاوریم و شرایطی را ایجاد کنیم که سینمای کودک رونق پیدا کند، در غیر اینصورت موفق نخواهیم بود.

این کارگردان در بخش دیگری از سخنانش به تشریح وضعیت فعلی سینمای کودک و نوجوان پرداخت و اظهار داشت: هم اکنون سینمای کودک جریانی ندارد که بتوانیم با توجه به آن وضعیتش را تعریف کنیم و در اصل تعریف خوبی ندارد. امروزه حرکتی که باید برای اکران فیلم راه می افتاد، شکل نگرفته و زمانی به نتیجه می رسیم که جریان برخورد و مواجهه با مخاطب به خوبی راه اندازی شود. در مقاطعی وارد مسیر مى‌شویم و متاسفانه در ادامه راه می بینیم فیلمی برای نمایش نداریم و باید به فکر تولید فیلم باشیم، البته وقتی که معدود فیلم‌های ساخته شده در انبارها، جای میگیرند، مشخص مى‌شود که مسیر را به درستی طی نکردیم.

رمضانی ادامه داد: اگر چه در زمانی که زنگ سینما به عنوان یک راهکار مناسب برای رونق سینمای کودک مطرح شد به نظر می‌رسید که اتفاق خوبی باشد، اما گویی این طرح در همان مراحل اولیه ماند و آنچنان که باید و شاید جدی گرفته نشد.

وی تصریح کرد: به نظر می‌رسد که اگر طرح زنگ سینما را به خوبی پشتیبانی می‌کردیم، مقاطع سنی مختلف تعریفی از سینماى کودک و جایگاهش در برنامه هفتگی خود داشتند و بطور قطع این اتفاق خوب و مثبت است که هر دانش‌آموزی حس کند که در طول هفته یک فیلم خواهد دید و این به معنای مواجهه صحیح با مخاطب است و به مرور متوجه می‌شویم که کودکان در طول سال با فیلم‌ها رشد کرده‌اند و فیلم‌ها در مخاطبانشان جریان پیدا کرده‌اند و این تعامل خیلی نزدیک بین فیلمساز و مخاطب جدی گرفته می‌شود. وقتی که ما زنگ سینما را به صدا در می‌آوریم، برای هر دو طرف یعنی مخاطب و فیلمساز حائز اهمیت است، پس بنا بر این فیلمساز تلاش می‌کند که فیلم خوب براى مخاطب بسازد.

رمضانى در مورد توقع خانواده ها از جریان سینماى کودک گفت: در واقع توقع خانواده ها توقعی است که بخشی از آن به اوقات فراغت و خلایی که در سنین مختلف زندگی کودکان حس می‌شود، برمی‌گردد. آنها توقع دارند که فرزندانشان با کمک وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی و وزارت آموزش و پرورش به صورت جدی با مسائل فرهنگی درگیر شوند.

این کارگردان درباره توسعه سینما با تولیدات مشترک خاطرنشان کرد: ارتباط فرهنگی دو جانبه می‌تواند به سینمای کودک کمک کند و هر زمانی که بتوانیم نظرات کشوری را که می‌خواهد با ما تعامل داشته باشد را بررسی کرده و در قیاس با فرهنگ خودمان قرار بدهیم و متناسب با فرهنگ هر دو طرف  فیلمی بسازیم که بتواند نماد خوبی از ارتباط انسانی دو کشور باشد، مفید خواهد بود و در اصل کار مشترک قدرت سرمایه‌گذاری در سینمای کودک را افزایش می دهد.