به گزارش سوره سینما ، سعید نعمت‌الله در گفت و گو با روابط عمومی پروژه «زیر پای مادر» گفت: فیلمنامه «زیر پای مادر» برایم شبیه یک رمان است.رمانی خانوادگی  با گفت و گوهای طولانی که منجر به طرح مونولوگهایی می شود.این  مونولوگها نیز در ادامه روایت  منجر به طرح ریزی پیرنگ می شوند.در واقع هر قسمت با نریشنی شروع می شود که گاه فقط تصویر است.

وی مضمون اصلی این سریال را خانواده دانست و افزود:همه جهان در بند خانواده اند و بد است که بخواهیم از آن فاصله بگیریم یا در ساخت فیلم هایمان ادای فاصله گرفتن را درآوریم. بی بند و باری تنها یک معنی دارد؛رعایت نشدن احترام والدین در خانواده. بی بند و باری دیگری را نمی شناسم .در نوشته هایم هیچ وقت نتوانسته ام از خانواده فاصله بگیرم.خانواده برای من و نوشته هایم فراتر از هر ارزشی است و معتقدم بخش خصوصی علاقه ای به این بستر ندارد.شاید به همین دلیل است که من نیز چندان علاقه ای به همکاری با بخش خصوصی ندارم.اما در تلویزیون به دلیل گستردگی تماشاگران و عمومیت داشتن آن موضوع فرق می کند. «زیر پای مادر» بر همین مبنا شکل گرفت و خلق شد و به جایگاه خانواده و مادر در بستری دراماتیک می پردازد. بزرگتر از مادرم در زندگی ام انسانی را نشناخته ام و در ایدئولوژی من مادر مرتبه ای بالا و دست نیافتنی دارد.ابعاد روشن این ذهنیت و ایمان من در سریال «زیر پای مادر» کاملا متجلی و ملموس است.

او افزود:ضمنا فکر می کنم از حیث معنوی، مقطع ماه رمضان بهترین تایم برای پخش این سریال و انتقال مفاهیم نجیبانه گنجانده شده در لایه های درونی آن باشد.البته اینجا لازم است توضیحی بدهم و آن اینکه من شاید مخالف بخشهایی  از تلویزیون باشم و مشخصا سلیقه سیاسی من با تلویزیون هیچ وقت یکی نبوده، اما بی شک معتقدم تلویزیون همچنان نجیب ترین رسانه برای خانواده است و بخش خصوصی این نجابت برایش پول ساز نیست.

او با بیان اینکه عادت به دیدن چندباره کارهایش ندارد،گفت:با احترام به تمام کارهایی که تاکنون در تلویزیون داشته ام،باید بگویم با کارگردانان خوبی کار کرده ام اما با بهرنگ توفیقی احساسی فراتر از کار کردن دارم.بهرنگ احساساتی و رفیقی به معنی ممتازش است.

نویسنده سریالهای «دیوار»،«میکائیل»،«زیرهشت»،«مدینه» و … بر اهمیت فیلمنامه در خلق یک اثر نمایشی جذاب تاکید و بیان کرد:فیلمنامه یعنی قصه.هیچ مدرنیتی نمی تواند جایگزین قصه و غلو در فیلمنامه شود. برای گوش کردن موسیقی و خواندن کتاب و دیدن فیلم اهل موج سواری نیستم.خودم پیدا می کنم و  گوش می دهم،می خوانم و می بینیم و راستش با کسی هم تقسیمش نمی کنم!(می خندد)به هر حال معتقدم تمام اینها در ناخودآگاه یک هنرمند آنقدر موثر هست که روی کیفیت کار او رعشه هایش را بتوان حس و دریافت کرد.

او ادامه داد:البته باید بگویم از آن نویسنده های وسواسی و سختگیری هستم که نمی توانم  صرفا دور بایستم،فیلمنامه را بدهم دست کارگردان تا با دستیارش بنشیند و برای کاراکترهایی که من خلق کرده ام بازیگر انتخاب کند.همیشه در چینش گروه بازیگران کارهایم دخالت فعال داشته ام و به نظرم باید مصرانه این روال را رعایت کنم تا به نتیجه آن کاملا امیدوار باشم.گرچه بازیگر باید وظیفه خودش را انجام بدهد و من هم وظیفه خودم را،چون به این تقسیم بندی معتقدم.در کل اجازه دخالت در امر قصه و دیالوگ را به بازیگر نمی دهم.ضمن اینکه با همه بازیگران کارهایم روابط دوستانه در جریان تولید کار دارم و با یکدیگر رفیق هستیم که اغلب مختص به همان روزهای کارمی شود.از سویی دلیلی هم نمی بینم که دستمزد بازیگر یا کارگردان کارهایم بیشتر از من باشد.البته فراموش نشود من آدم خوش شانسی هستم و با بازیگرانی که تا به حال کار کرده ام،این تفکیک را کاملا خودشان انجام داده اند.مثلا دوستان بازیگر فوق العاده ای مثل امیر جعفری،مهدی سلطانی،کامبیز دیرباز و علیرضا آرا بازیگران مورد علاقه کاراکترهای فیلم نامه هایم هستند.

نعمت الله درباره احوال شخصی خودش هم توضیح داد:من به مراوده های معمول همکارانم  چندان علاقه ای ندارم. نه به دلیل اینکه این مراوده ها مشکلی دارد،بلکه من  بخش مراوده مغزم عیب دارد!کمتر به مکالمه تلفنی تن می دهم و زنگ تلفن آزارم می دهد و به قلبم خراش وارد می کند،برای همین مرتب شماره تلفنم را عوض می کنم.این طور بگویم که روز خوب برای من روزی است که موبایلم زنگ نخورد!

او همچنین گفت:وقتی همکارانم  را در تلویزیون و مصاحبه با رسانه های  رنگارنگ مجازی می بینیم، با خودم می گویم یک نویسنده این همه به دیده شدن و پر حرفی نیاز ندارد ولی، به همین میزان قلمش نیازمند دیده شدن و حرافی است.با این حال در فضای مجازی فعالم و دلیل آن گذاشتن یادگاری از مجموعه لحظات زندگی ام برای دخترم است که در آینده ببیند روزهای پدرش چگونه می گذشته است.گرچه من هیچگاه به عمر طولانی فکر نکرده ام و مدام در حال یادگاری گذاشتن برای دخترم هستم.اینجا بد نیست یک نکته خصوصی بگویم؛ آن شبی که خواننده خارجی مورد علاقه ام لئوناردکوهن فوت کرد،کلی گریه کردم و وقتی دخترم فهمید،کارم سخت تر هم شد،چون تا صبح داشتم قانعش می کردم که باباها هم گاهی گریه می کنند! شاید جالب باشد بگویم به جز خانواده ام،صدای شهرام ناظری  و کوهن حالم را سرجایش می آورد.

نعمت الله می گوید مهمترین فیلم زندگی اش «لئون» است.

نویسنده سریال های «پشت بام تهران» و «مادرانه» در پایان افزود:خوشحالی این روزهایم شکست مجدد آقای قالیباف در انتخابات و پیروزی آقای روحانی است.همچنین اینجا به عنوان صحبت پایانی می خواهم از مردم خواهش کنم سریال «زیر پای مادر» را با دل و جان تماشا کنند،چون ما این سریال را با دل و جان برایشان ساختیم و خوشحالم که قسمت شد تا در باکس بسیار محترم و مناسبی مثل ماه رمضان شاهد پخش آن باشیم که مطابقت معنوی  تام و عجیبی با محتوا و مناسبات آدمهای سریال دارد.

یادآور می شود؛سریال «زیر پای مادر» (لبخند رخساره)به کارگردانی بهرنگ توفیقی، تهیه کنندگی زینب تقوایی و نویسندگی سعید نعمت‌الله که به عنوان مجموعه ویژه شبکه یک سیما در ماه مبارک رمضان انتخاب شده است، از امشب در ۳۰ قسمت روی آنتن این شبکه خواهد رفت.

کامبیز دیرباز(به نقش خلیل)، بهناز جعفری(آتنه)،بهزاد فراهانی(پدر آتنه)،مریم بوبانی، مجید نوروزی، علیرضا آرا(برادر آتنه)، مجید واشقانی(سهراب برادر خلیل)، حمیدرضا هدایتی (پدر رخساره)، داریوش سلیمی، (با معرفی) درسا بختیاری(ستاره)و (با حضور) پریوش نظریه(رخساره)، آتیلا پسیانی و مهدی سلطانی (اسماعیل) گروه بازیگران اصلی این سریال را تشکیل می‌دهند.

«زیر پای مادر» ملودرامی اجتماعی است و در خلاصه قصه آن آمده: هیچگاه دوری،دوستی نمی‌آورد و خانواده قصه لبخند رخساره قبل از آنکه دیر شود،به همدلی می‌رسند.

ترانه تیتراژ را هم علی زند وکیلی با ترانه ای از محمد سعید میرزایی خوانده است.