علی خسروی نقش زنان را در مقاومت مردم خرمشهر در روزهای نخست جنگ، با اهمیت ارزیابی کرد.

سوره سینما: این روزها شبکه اول سیما آثار مستند و کوتاهی را درباره خرمشهر روی آنتن می فرستد و «این سه زن» ساخته علی خسروی یکی از آنهاست. اینکه جوانانی از این سرزمین بدون اینکه جنگ را لمس کرده باشند مشتاق باشند دنبال خاطره های باقی مانده از آن، اتفاق زیبایی است که باعث دلگرمی خانواده شهداست و شاید امروز این شادی بخشی یکی از ارزشمندترین کارها نزد خداوند باشد. با این کارگردان جوان درباره فیلم مستند «سه زن» که امشب ساعت ۲۰ روی آنتن می‌رود، گفتگویی داشتیم.

چطور شد که دوربین را برداشتید و راهی جنوب شدید؟

علی خسروی: خرمشهر همیشه برای من شهر عجیبی بوده است و در میان شهرهایی که از خودشان دفاع کرده اند، یک نمونه به حساب می آید. در جریان سفرم و بازدید از این شهر، همه چیز برایم جالب تر شد و فهمیدم مقاومت در این نقطه از کشور به معنای واقعی مردمی بوده و حتی دفاع زنانه نیز معنایی خاص داشته است.

نگاه شما هم خاص بوده که از میان آن همه خطوط روایی موجود در خرمشهر، مقاومت چند زن را برگزیده اید.
بله. در روزهای اول جنگ قاعدتا تجهیزات زیادی به این مردم نمی رسید و آنان با دست خالی از شهرشان دفاع می کردند. میان کسانی که مردانه ایستاده بودند، چند نفر زن هم دیده می شود و روایت تلاش آنان برای من جذاب شد. در جریان سفرم با چند نفر از خانم ها صحبت کردم و از اقبال خوب من و لطف خداوند به این سه نفر خانم رسیدم.آنان تا لحظات سقوط در شهر مانده بودند. البته خود حوزه و آقای سرهنگی عزیز که با بزرگواری و استادانه پشت فیلم ایستادند ، یکی از خانم ها را به من معرفی کرد و به مدد ایشان به دو نفر دیگر هم رسیدم.

و این داستان چگونه روایت می شود؟
لوکیشن در خرمشهر هست و آنان از خاطرات خود برای ما صحبت می کنند. اولین تماشاگری که فیلم مرا دید از واژه انسانی برای توصیف آن استفاده کرد و خوشحالم که فیلمم شعار نمی دهد. این سه زن قهرمان خالصانه و با تمام احساسات شان از آن روزها صحبت می کنند.

گویا از همکاری با سازمان توسعه سینمایی سوره حوزه هنری راضی هستید.
بله همکاری با سازمان توسعه سینمایی سوره، آقای فرخنده کیش مدیر امور فرهنگی و تولید و اعتماد مدیر عامل مجموعه و ایشان به ما برای تولید این پروژه، اتفاق خیلی خوبی بود. از ایشان و آقای سرهنگی خیلی ممنون هستم. آنان دو نگاه مثبت و کارساز به عرصه داشتند. امیدوارم این نگاه ارزشی حوزه همچنان مستدام باشد.

در فیلم به مشکلات امروز خرمشهر هم اشاره می کنید؟
وقتی خرمشهر را نشان می دهیم اشاره به این موضوع که این شهر هنوز احتیاج زیادی به حمایت دارد، انکار ناپذیر است. ما سعی کردیم روی تاریخ شفاهی این مردم متمرکز تر شویم و شاید با یک کتاب خیلی مفصل آن روزهای این شهر به درستی روایت شود، اما سهم ما یک فیلم کوتاه مستند بود که امیدوارم توانسته باشیم از پس آن بر بیاییم.

در پایان حرفی مانده که بخواهید عنوان کنید؟
متاسفانه هنوز زمان پخش آثار در سایت شبکه اول مشخص نشده است. حوزه نباید در بحث پخش درست این فیلم ها کوتاه بیاید. تلویزیون از طرفی از نبود فیلمساز مجرب در این زمینه گلایه دارد و از طرفی تلاش های حوزه هنری را نادیده می گیرد. به نظرم این ۷ فیلمی که برای پخش انتخاب شده اند باید در بهترین زمان ممکن به پخش برسند. الان هم حوزه زحمت کشیده ، هم بچه ها، اما شبکه به نظرم دارد کم لطفی هایی را روا می دارد. این آثار بهترین فیلم های تولید شده درباره خرمشهر است و شایسته است که همه مردم آن را ببینند. حوزه باید همانطور که از فیلم های سینمایی خود حمایت می کند، از آثار کوتاه و مستند هم پشتیبانی لازم را داشته باشد.