سوره سینما – الناز نعمتی : فیلمسازی برای پوران درخشنده تنها روایت قصه و خلق جاذبه روی پرده سینما نیست. این کارگردان در طی سال‌ها فیلمسازی اش ثابت کرده است که همواره دغدغه های اجتماعی اش بر داستان و قصه مقدم بوده و این دغدغه های اجتماعی است که او را به فیلمسازی و داستانگویی ترغیب می کند. درخشنده کارگردانی به روز است و فیلم هایش فرزند زمانه اند. به این معنا که کارگردان مسایل اجتماعی را با دقت رصد کرده و بر مبنای مشکلاتی که در صدر معضلات اجتماعی قرار دارند فیلم می سازد.

«زیر سقف دودی» یازدهمین اثر سینمایی این کارگردان نیز به طلاق عاطفی می پردازد که به گفته روانشناسان و کارشناسان مسایل اجتماعی حتی از طلاق قانونی هم بیشتر در بین زوجین دیده میشود. این فیلم روایتگر زندگی زنی به نام شیرین (با بازی مریلا زارعی) است که زندگی زناشویی سردی با همسرش بهرام (با بازی فرهاد اصلانی) دارد و در برقراری ارتباط با پسرش آرمان نیز دچار مشکل است. شیرین که پس از مادر شدن همه تمرکزش را بر تربیت و پرورش پسرش گذاشته حالا با بزرگ شدن فرزندش در خانه فردی تنهاست که حتی همصحبتی ندارد.

درخشنده قصه اش را بدون نگاهی آمیخته به قضاوت و جانبداری روایت می کند. هیچکدام از شخصیت های فیلم نه کاملا مظلوم اند و نه بری از اشتباه. بهرام پس از به قول خودش پس زده شدن از طرف همسرش در جایی خارج از کانون خانواده بدنبال محبت بوده و شیرین که حالا تنها و بی همدم مانده روزگاری پس از مادر شدن همسرش را فراموش و همه زندگی اش را معطوف به تربیت فرزندش آرمان کرده است. آرمان پرخاشگر و عصبی است و به گفته روانشناس فیلم این حالات و بیماری اش نتیجه بزرگ شدن در خانه ای است که در آن محبتی بین پدر و مادر نبوده است. درواقع همه اعضای این خانواده هم محق هستند و هم مقصر و این نتیجه نگاه بی طرفانه کارگردان به شخصیت های فیلم است که نمونه ای هستند از هزاران خانواده‌ای که دچار مشکل طلاق عاطفی شده اند.

تماشای این فیلم برای زوج های جوان و بخصوص زوج های میانسال می تواند در حکم هشداری جدی و زنگ خطری باشد که حواس آنها را به کانون خانواده معطوف کند. همه تلاش کارگردان و رسالت فیلم «زیر سقف دودی» همین هشدارو تلنگر است و در این راستا نیز موفق عمل می‌کند.

منبع: بهمن سبز