سوره سینما – ابوالفضل ذوالفقاری : موج جدید خشونت‌ها توسط ارتش و افراطیون بودایی در رفتاری بی‌رحمانه با آتش کشیدن منازل، سر بریدن کودکان، زنده به آتش افکندن و نسل‌کشی مردم ستمدیده و از طرفی مسدودکردن کمک‌های بشردوستانه بین‌المللی برای مسلمانان روهینگیا توسط دولت میانمار و همچنین، سانسور رسانه‌ای فجایع صورت گرفته توسط رسانه‌های جهانی، نشان از اوج مظلومیت و بی‌پناهی آوارگان روهینگیایی دارد.

در برابر این‌همه خشونت، خونریزی و قتل‌عام که گفته می‌شود پشت‌صحنه آن، تحریک رژیم صهیونیستی یا دست های کثیف قدرت های بزرگ و سازمان های امنیتی آن ها همچون سیا برای ایجاد الترناتیوهای منطقه ای و تولید جریانات افراطی برای چالش با منافع چین در منطقه شرق آسیا و … قرار دارد، متاسفانه، شاهد اقدامات جدی و واکنش های سریعی از طرف دولت‌ها، ملت‌ها و سازمان‌های بین‌المللی برای توقف آن نبوده ایم.

شاید سکوت معنادار مجامع بین‌المللی نسبت به کشتار بی رحمانه مسلمانان میانمار از خود این جنایات فجیع تر و دردناک تر باشد.

سازمان ملل، سازمان کنفرانس اسلامی ، مجامع مجالس کشورهای اسلامی، نهادهای حقوقی و مدنی، جنبش عدم تعهد و … وزرای خارجه کشورهای اسلامی هر یک رسالتی دارند تا در قبال این گونه فجایع نه صرفا، تنها در سطح صدور بیانیه و موضع گیری و محکومیت از طریق سخنگوها که به صورت عملی هم وارد عمل شوند.

متاسفانه به نظر می رسد در این زمینه شاهد نوعی انفعال و فرصت سوزی آشکار بوده ایم.

در هیاهوی پرطمطراق دموکراسی طلبی، آزادی خواهی و نمایش مضحک عدالت،از سوی سردمداران قدرت های جهانی این سطح از جنایت، کشتارهای جمعی،کوچ های اجباری قومی، ویرانی و آتش کشیدن خانه ها و جنازه های مسلمانان توسط جریانات افراطی و تند رو با چراغ سبز نظام سلطه و صهیونیسم بین الملل جای تامل دارد. جالب اینکه، این جنایات توسط قصابان و جلادانی در حال وقوع است که مدال پر زرق و برق صلح طلبی بر سینه دارند.

در همین چند روز گذشته اتفاقی در پاریس افتاده که شخصی با چماق دو نفر را مصدوم و مجروح کرده است و یا انفجار مشکوک به بمب گذاری در لندن اتفاق افتاده که بر اساس شباهت آن را به داعش منتسب کردند. فارغ از صحت و سقم این دو جریان و نسبت درست یا غلط آن به مسلمانان گستره هیاهویی که توسط رسانه های غربی راه افتاده قابل توجه است تا جایی که حتی، ترامپ رئیس جمهور آمریکا این اتفاق را وحشتناک خواند و گفت: تاکنون ما به اندازه کافی سخت گیر نبوده ایم و در زمینه توئیت اخیرش درباره ممنوعیت شدید مهاجرت،تصریح می کند: ما باید در این زمینه سخت گیر تر و هوشمند تر باشیم. اما در محکومیت هزاران زن و کودک و کهنسال و صدها مورد تجاوز و آتش سوزی واکنشی نشان نداده است.

چگونه است در جهان گرفتار بی عدالتی و تبعیض؛ بوق های تبلیغاتی غرب و رسانه های سرمایه داری و صهیونیسم بین الملل برای یک ترقه و انفجار کوچک در پاریس، تل آویو، واشنگتن و لندن حنجره پاره می کنند ولی در قبال حجم عظیم وحشی گری و جرم و جنایت در حق مسلمانان مظلوم و محروم میانمار سکوت پیش می گیرند؟

توطئه کشتار مسلمانان این بار در میانمار نشان می دهد که اسلام ستیزی و سناریوی فشار بر مسلمانان و آواره سازی پیروان دین اسلام با جدیت از سوی افراط گرایان غربی و شرقی دنبال شده و در سکوت نهادهای مدعی حمایت از حقوق بشر، این توطئه جهانی با شدت و وقاحت بیشتری دنبال می شود.

تاکنون بیش از ۲۰ هزار مسلمان در میانمار کشته شده‌اند و به بیش از ۵ هزار زن در این کشور تجاوز شده است. این چرخه وحشتناک و ضد انسانی همچنان ادامه دارد. بیش از ۵۰ درصد جمعیت ایالت راخین آواره شدند و بیش از ۲۰۰ هزار مسلمان در مرز بنگلادش سرگردانند.

خوشبختانه ، جامعه هنری و سینمایی کشور و هنرمندان متعهد کشورمان از سر همدردی به صورت صدور بیانیه، و موضع گیری شخصی در صفحات ایسنتاگرام و فضاهای مجازی واکنش نشان داده اند و کمپین هایی نیز به صورت خودجوش در تقبیح و محکومیت این جنایات ایجاد شده است.

نکته مهم و ضروری اینجاست که متاسفانه شاهد نوعی انفعال در دستگاه دیپلماسی و وزارت امور خارجه هستیم.

مشابه این گونه فجایع در جهان اسلام و در منطقه کم نبوده و با تفکر تمامیت خواهی استکبار جهانی از این پس هم متوقف نخواهد شد. چرا نباید در مجموعه وزارت امور خارجه سامانه و فضایی طراحی و پیش بینی شده باشد تا با بسیج مستندسازان و سینماگران علاقمند فرصتی برای ثبت و ضبط این جنایات مهیا گردد؟

چرا در این زمینه نباید مجمع یا تشکلی نداشته باشیم که نسبت به این اتفاقات شرم آور ضدانسانی گروه های علاقمند اعم از نویسندگان، روزنامه نگاران، سینماگران و مستندسازان بتوانند حضور یابند؟ بخصوص اینکه قدرت های جهانی عمدا قصد سرپوش گذاشتن این فجایع را دارند.