علی خودسیانی با انتقاد از شرایط کاری تلویزیون از نوشتن رمانی تاریخی با نام موقت «پری‌سا» مربوط به سال‌های ۱۳۰۸ تا ۱۳۴۲ خبر داد.

خودسیانی رمان‌نویس و فیلمنامه‌نویس درباره کارهای جدیدش به سوره سینما گفت: مشغول  بازنویسی نهایی فیلمنامه مجموعه تلویزیونی «هنارس» هستم. «هنارس» درباره کودکان استان لرستان و خرم آباد است و در گروه کودک ساخته خواهد شد.این مجموعه در سیما فیلم تولید می‌شود. همچنین منتظرم طلبم از تلویزیون را بگیرم.

علی خودسیانی نگارش نمایشنامه «ماشین‌نشینها» را در کارنامه دارد، متنی که اصغر فرهادی در دوران دانشجویی در جشنواره تئاتر دانشجویی روی صحنه برد و چند جایزه معتبر این جشنواره را از آن خود کرد. خودسیانی درباره آن روزها گفت: من و فرهادی از انجمن سینمای جوان اصفهان هم‌دوره بودیم و بعد همزمان به تهران آمدیم. من در دانشگاه سینما-تئاتر و او در هنرهای زیبا شروع به تحصیل کردیم. متن «ماشین‌نشین‌ها» در دانشکده سینما-تئاتر چند بار به عنوان کار کلاسی و پایان‌نامه اجرا شده بود. اصغر فرهادی از من پرسید که متن را برای اجرا به او بدهم من هم این متن را به او دادم. کار کرد و جایزه اول نمایشنامه‌نویسی و اول کارگردانی را در جشنواره دانشجویی ۷۳ کسب کردیم.

وی گفت: امروز فرهادی اعتبار سینمای ایران است. کسی است که با وودی آلن رقابت می‌کند و جایزه را از دست او می‌قاپد. می‌توان بر توانایی‌های او در کارگردانی صحه گذاشت. فوق‌العاده باهوش است. در دوران دانشجویی تا جایی که یادم است بسیار پیش می‌آمد طرح دیگران را برای کار کردن ترجیح دهد.

خودسیانی درباره علاقه‌اش به حضور در تئاتر گفت: کسی که نان تلویزیون را بخورد خاک صحنه از گلویش پایین نمی‌رود. بارها خواستم تئاتر کار کنم. حتی بدون اینکه درخواست پول و جای تمرین داشته باشم. با بازیگران خوب یک کار آماده کردم اما به دلایل مختلف به اجرا ختم نشد. وضعیت تئاتر انحصاری است.

نویسنده «رز زرد» گفت: این روزها مشغول نگارش رمانی تاریخی به نام «پری سا» هستم. این رمان وقایع تاریخی ایران را از سال ۱۳۰۸ تا ۱۳۴۲ از دید یک زن روایت می‌کند. این رمان ۵ فصل دارد  تا کنون دو فصل آن را نوشته‌ام. پیش از این رمان «قوی سیاه» را به طور مشترک با فریبا فتاحی که از همکلاسی‌های دوران دانشکده‌ام بود نوشته‌ام. پوست آدم با نوشتن رمان مخصوصا یک رمان تاریخی که احتیاج به تحقیق و پژوهش دارد کنده می‌شود اما بسیار لذت‌بخش‌تر از کار کردن در تلویزیون است.