بازیگر مجموعه «آشپزباشی» تاکید کرد برای انتخاب نقش از امکانات پدر و مادرش استفاده نمی‌کند.

سوره سینما-آبان عسکری: کم پیش می‌آید به بازیگری علاقه داشته باشید، پدر و مادرتان از چهره‌های مطرح سینما باشند ولی به این امتیاز برای به دست آوردن کرسی نقش «یک» چنگ نزنید. ملیکا شریفی‌نیا با آرامش و فراغ خاطر کارش را در بازیگری دنبال می‌کند. انتظار برای نقش خوب برعکس خیلی از بازیگران برای او چندان سخت و خسته‌کننده نیست چون همیشه به دنبال فرصتی برای برپایی نمایشگاهی از آثار نقاشی و مجسمه‌سازی‌اش می‌گردد. گفتگوی سوره سینما با فرزند آزیتا حاجیان و محمدرضا شریفی‌نیا را می‌خوانید.

خیلی وقت است که بازی از شما ندیده‌ایم. شما هم مثل بقیه فصل بیکاری را می‌گذرانید؟

ملیکا شریفی‌نیا: اتفاقا این چند ماه مرتب مشغول بازیگری بودم. در مجموعه «خروس» بازی کردم که ماه رمضان از تلویزیون پخش خواهد شد. در فیلم سینمایی «در یک شب اتفاق افتاد» به کارگردانی فریدون جیرانی بازی کردم و الان هم مشغول بازی در یک تله فیلم هستم. فکر کنم بعد از این تله فیلم برای مدتی استراحت کنم.

خدا را شکر که پرکارید. نقشی که در فیلم آقای جیرانی بازی کردید نقش خاصی بود؟ از تجربه کار با آقای جیرانی و نقشی که در «خروس» بازی کردید بگویید.

در فیلم «در یک شب اتفاق افتاد» نقش دختری را بازی کردم که حالت‌های پسرانه داشت، به ظاهرش اهمیتی نمی‌داد و به طور کلی از سطح فرهنگی پایینی برخوردار بود. نقش کوتاه و مکمل بود. امیدوارم کار خوبی ارائه کرده باشم. تجربه همکاری با آقای جیرانی چیزی بود که خیلی دوست داشتم برایم اتفاق بیفتد و خوشبختانه این اتفاق افتاد و از این بابت خیلی خوشحالم امیدوارم در آینده باز هم با ایشان همکاری داشته باشم. در «خروس» نقش دختری را بازی می‌کنم که دوست دارد بازیگر شود.

با توجه به اینکه پدر و مادر هر دو از بازیگران مطرح سینما هستند چقدر از این امتیاز استفاده کردید که به جایگاه نقش «یک» فیلم‌ها دست پیدا کنید؟

این مسئله خیلی برایم اهمیتی نداشت. چون بازیگری شغل خانوادگی ماست. مثل اینکه کسی پدرش داندانپزشک باشد، اطلاعات دندانپزشکی داشته باشد و بخواهد این شغل را ادامه دهد. به هر حال ما از بچگی در این حرفه و با این حرفه بزرگ شده‌ایم. کار اصلی من گرافیک است و تمرکز اصلی‌ام روی این زمنیه است.

یعنی از روابط برای بازیگری استفاده نکردید؟

من همیشه سعی کرده‌ام که منتظر پیشنهادها بمانم و ببینم کدام کارگردان برای چه نقشی به من فکر کرده است و به سراغم می‌آید. هیچوقت سعی نکرده‌ام نقش برای خودم جور کنم. دوست ندارم و دلم نمی‌خواهد از پدر و مادر و روابط‌ام در بازیگری استفاده کنم.

ولی قطعا از تجربه پدر و مادر استفاده می‌کنید.

حتما. سعی می‌کنم از آنها مشورت بگیرم. از راهنمایی‌هایشان استفاده کنم و ببینم از نگاه آنها کدام پیشنهاد خوب است یا بد.

ملیکا و مهراوه شریفى‌نیا در نمایى از سریال «آشپزباشى»

کارگردان خاصی هست که دوست داشته باشی در فیلمش بازی کنی؟

حتما دوستان زیادی هستند. کارگردانان بزرگی مثل ابراهیم حاتمی‌کیا، اصغر فرهادی. دوست دارم تجربه با آقای جیرانی و مهرجویی و فرزاد مؤتمن باز هم برایم تکرار شود.

تمرکز اصلی‌ات روی گرافیک است اما آرزوهای بزرگی در بازیگری داری. برای این هدف با پیشنهادها چطور برخورد می‌کنی؟

خیلی برایم مهم است که با چه کارگردانی کار کنم. دوست دارم از گروهی که با آنها همکاری می‌کنم چیزهای زیادی یاد بگیرم. یادگیری برایم خیلی مهم است.

کاری که در گرافیک انجام می‌دهی ربطی به بازیگری دارد؟

نه ربط مشخصی ندارد. تصویرسازی کتاب کودک انجام می‌دهم، ماسک و مجسمه می‌سازم نقاشی هم می‌کنم. وقتی مدام مشغول بازیگری باشم وقت کمتری برایم باقی می‌ماند که صرف گرافیک کنم. امیدوارم در آینده‌ای نزدیک نمایشگاهی خاص از کارهایم برپا کنم. این چند وقت خیلی درگیر بازی بوده‌ام و دنبال فرصتی هستم که مقدمات برپایی نمایشگاهی از کارهایم را فراهم کنم.

معمولا نقش دخترانی را بازی کرده‌ای که پر شر و شور هستند و باید کنترلشان کرد. جاافتادن در این نقش‌ها به خاطر کیفیتی است که از چهره‌ات به ذهن متبادر می‌شود یا نه.

اول این را بگویم که اصلا دوست ندارم در یک نقش جا بیفتم. روی این مسئله تمرکز کرده‌ام و تصمیم دارم نقش مشابه بازی نکنم. چون معمولا مردم خیلی زود تو را در هر نقشی باور می‌کنند و با تکرار نقش‌ها در ذهنشان قالب می‌گیری. خودم خیلی دختر آرامی نیستم خیلی هم عصیانگر نیستم. می‌توانم بگویم تقریبا هر نقشی که بازی کرده‌ام دور از خودم بوده و چیزی نزدیک به خودم نبوده.

تقریبا همه بازیگران مراقب هستند که تکرار نشوند و این مسئله برایشان مهم است. شما که تمرکز اصلی‌تان روی گرافیک است. شما دیگر چرا؟

اصلا جذابیت بازیگری به این است که نقشی دور از خود واقعی‌ات بازی کنی. من هم از یک زمانی به بعد روی این مسئله تمرکز کردم و برایم مهم است که بازیگر قالبی نباشم. دوست ندارم مردم من را با یک تصور بشناسند.

تا به حال خانوادگی رو به روی هم بازی کرده‌اید؟

در «اوینار» همه با هم بودیم و در فیلم‌های دیگر با خواهر، پدر یا مادر همبازی بوده‌ام.

از فیلم‌های جشنواره سی و یکم چه فیلم‌هایی دیدی؟

حدود ده فیلم دیدم که از بین آنها «دهلیز» و «دربند» در خاطرم ماند. فیلم «هیس…» به کارگردانی پوران درخشنده را خیلی دوست داشتم.