به گزارش سوره سینما، محمدرضا شهیدی فرد در ابتدای برنامه درباره روند شکل گیری فیلم عاشورایی «روز واقعه» از کارگردان این فیلم پرسید که شهرام اسدی پاسخ داد: «در تابستان ۶۷ که به ایران برگشتم از طرف فارابی فیلمنامه «روز واقعه» و «آب را گل نکنید» نوشته خانم انسیه شاه حسینی به من پیشنهاد شد و ضمن این که هر دو فیلمنامه خوب بودند ولی «روز واقعه» خیلی خوب بود و طبیعتا آن را انتخاب کردم.»

شهرام اسدی با توجه به روند دشواری که تا به اجرا درآوردن فیلمنامه «روز واقعه» طی شد، گفت: «کسانی که سناریو به آن ها سپرده شد خیلی در جریان کار نبودند. در ابتدا سخت گیری هایی شد و بعد از ساخت ۱۴ دقیقه کار متوقف شد و بعد از حدود یک سال خود فارابی اقدام به تهیه فیلم کرد و کار به آقای شایسته در هدایت فیلم سپرده شد و دیگر نگاه حرفه ای حاکم شد و فیلم شکل گرفت. ما با بودجه برآوردی ۶۶ میلیون تومان در نهایت با ۶۸ میلیون تومان کار را در ۶۲،۶۳ جلسه فیلمبرداری کردیم.»

کارگردان فیلم «روز واقعه» در پاسخ به پرسش شهیدی فرد مبنی بر چرایی انتخاب فیلمنامه «روز واقعه»، گفت: «دلایل زیادی دارد. من از همان کودکی علاقه خاصی به امام حسین(ع) داشتم. یادم می آید در سن ۷ سالگی در تعزیه های شهرستان سلماس کاسه ای دست ما می دادند و می دویدیم به سمت اسب ذوالجناح و مواردی این چنینی و بعد زنجیرزنی ها و عزاداری ها همیشه در خاطرم بود.» کارگردان فیلم «روز واقعه» با اشاره به قیام والای سید و سالار شهیدان گفت: «نَفس حرکت امام حسین و ظلم ستیزی ایشان در مطالعاتی که انجام دادم بیشتر شکل گرفت و تا این که به فیلمنامه بی نظیر «روز واقعه» رسیدم که هنوز نظیر ندارد.»

شهرام اسدی در پاسخ به این که دلیل ارزش و اعتبار و تمایز فیلمنامه «روز واقعه» چیست، عنوان کرد: «جنبه های درخشانی در ساختار این فیلمنامه وجود دارد. این که به اصل واقعه نمی پردازد و از طریق یکسری شخصیت ها و حوادث فرعی به سراغ شخصیت امام حسین می رود که حرکت تاریخی ایشان خیلی قابل اعتنا است.» وی ادامه داد: «در ساخت درام وقتی شما کاراکتر اصلی را نبینید خیلی کار سخت می شود و از این جا می توان متوجه شد که فیلمنامه «روز واقعه» با توجه به این شرایط خیلی درخشان است. الان که با فاصله به آن دوران نگاه می کنم هیچ نوع ترسی در من وجود نداشت و کاملا می دانستم که فیلمنامه درستی است و رساندن این فیلمنامه به اجرا کار دشواری بود. شاید برایتان جالب باشد که بدانید من ۱۰۸ جلسه از طرف بزرگان، اساتید، آیات عظام و جاهای مختلف دیگر فراخوانده شدم که هر کدام سوالات و ایرادات بسیار زیادی درباره فیلمنامه داشتند اما من چون واقعا به این فیلمنامه اعتقاد داشتم و عاشقانه دوستش داشتم، می خواستم با چنگ و دندان آن را بسازم.»

شهرام اسدی با انتقاد از برخی ایرادات صورت یافته درباره آثاری تاریخی و دینی گفت: «متاسفانه برخی از سخت گیری ها مبتنی بر اصول مدونی نیست یعنی باید بدانیم که مقوله تصویر کاملا متفاوت از متونی است که روی کاغذ آورده می شود. دوستان مرتب خطوط قرمزی روی کلمات و دیالوگ های فیلمنامه «روز واقعه» می گذاشتند و به من می دادند و شاید ۹۹ درصد آن ها واقعا هیچ تاثیر منفی در واقعه و آرمان ها و اعتقادات قلبی و مذهبی ما ایجاد نمی کرد و من این را کاملا می دانستم. من آن اوایل که آمده بودم هیچ نوع شناختی راجع به احادیث و سخن اهل تشیع و اهل تسنن نداشتم اما انقدر عشق و علاقه به فیلمنامه «روز واقعه» داشتم که رفتم و همه موارد را بارها خواندم و تمام مقاتل موجود را حتی چندین بار خواندم و کلی دست نویس بیرون آوردم از همه احادیثی که در این رابطه وجود دارد و بعد از حدود ۹ ماه که به جلسات مختلف فراخوانده شدم دیگر می دانستم که چه ایراداتی می گیرند و پاسخ ها را می دادم و اغلب موارد هم پیش می آمد که قانع می شدند اما بعضی مواقع قبول نمی کردند.»

میهمان برنامه تلویزیونی «چهل چراغ» برای اولین بار خاطراتی ناگفته از فیلمنامه «روز واقعه» را رسانه ای کرد و گفت: «شاید خیلی ها نمی دادند که «اسود آهنگر» را خودم به فیلمنامه اضافه کردم و خیلی کوتاه است و من با خلق این شخصیت ربط به خواب و رویای عبدالله دادم و با توجه به این که می گفتند تنها ندا به اولیاء می رسد این مشکل هم حل شد. یا جمله هایی در فیلمنامه به نقل از امام حسین(ع) وجود داشت که آن ها می گفتند سندش کجاست؟ من دیدم واقعا برخی از آن ها سند ندارد و در یک پارادوکس عجیبی گیر کرده بودم که هم جملات را دوست داشتم که از نظر دراماتیکی عالی بود و هم سندش را پیدا نمی کردم.»

کارگردان «روز واقعه» ادامه داد: «در جلسات آخر بود که یک روز به من گفتند این فیلمنامه به هیچ وجه نباید ساخته شود! و کاملا رویش خط قرمز کشیدند. من در دوران دبیرستان داستان های مولانا را فیلمنامه می کردم و پیش مرحوم علامه جعفری می رفتم و با ایشان مراوده داشتم. بعد از شنیدن جواب رد برای ساخت فیلمنامه «روز واقعه» دچار یاس شدم و بعد از بیرون آمدن از جلسه ساعت ها پیاده راه رفتم. همین طور که فیلمنامه دستم بود و راه می رفتم دیدم که میدان خراسان هستم؛ ایستگاه خرابات کوچه زیبا جلوی خانه مرحوم محمدتقی جعفری. ساعت ۹ شب بود که درب منزلشان را زدم.» شهرام اسدی که با یادآوری آن شب خاطره انگیز از دیدار با عارف عالیقدر منقلب شده بود، ادامه داد: «به علامه جعفری گفتم می خواهم با شما حرف بزنم. ایشان با خوشرویی من را پذیرفت و گفت که قضیه چیست. فیلمنامه «روز واقعه» را دست ایشان دادم و دیدند که همش خط قرمز است. به من گفتند که بخشی از خط قرمزها را بخوانم و من این کار را کردم. مثلا یادم می آید جایی بود که عبدالله پیش کاراکتر مرحوم حسین پناهی رفت که نقش دیوانه ای را بازی می کرد. در آن جا می گوید که امام حسین(ع) گفت «چگونه سنگی بر بتان مرده بیندازم حال آن که بت های زنده روی زمین اند.» وقتی برای علامه جعفری خواندم، گفتند این که خیلی خوب است. گفتم به من می گویند سندش کو؟ علامه جعفری گفت: تمام قیام امام حسین مستتر در همین جمله است. امام حسین قیام کرد تا بت های زنده روی زمین را ریشه کن کند. ایشان به من گفتند اگر چیزی را دیدی که شان امام حسین را بالا می برد حتی اگر سندی نداشته باشد اشکالی ندارد و بساز و اگر دیدی چیزی هست که واقعا صدمه به این شخصیت می زند، حتی اگر سند داشته باشد، آن ها را استفاده نکن. در نهایت من همه جملاتی که ایراد گرفتند را سر صحنه گرفتم و وقتی فیلم نمایش داده شد، یک فریم از آن حذف نشد. برای این که فیلم مخاطب را تحت تاثیر قرار می دهد و کسی سراغ خط قرمزها نمی رود و من می دانستم این اتفاق خواهد افتاد چون نمی خواستم از اعتقادمان عبور کنم. من هم مسلمانم و در این مملکت زندگی کردم و رشد کردم و حساسیت ها را می دانستم.»