به گزارش سوره سینما به نقل از ستاد خبری «دو قدم تا سیمرغ»؛ رضا فرهمند در ابتدای سخنانش بیان کرد: این مستند درباره خانم روزنامه نگاری است که در روزهای جنگ با داعش وارد میدان میشود و ما همراه با این خانم با زنانی روبرو میشویم که یا قربانی هستند یا همسران داعشی. ولی جالب اینکه من قبل از آغاز این پروژه اصلا به همکاری با این خانم فکر نمی کردم و برای تحقیقات میدانی به بغداد رفته بودم تا با یک خبرنگار آقا ملاقات کنم.
وی افزود: در بدو ورود وارد محلی شدیم که محل سکونت خبرنگاران بود و آنجا برای اولین بار خانم نور احلی را ملاقات کردم و به این نتیجه رسیدم که حضور یک زن خبرنگار در چنین شرایطی تاکنون تجربه نشده و این همکاری می تواند تاثیرگذارتر باشد. ایشان فعال اجتماعی است که کار خبری هم انجام می دهد و علاوه بر این مهمترین نکته ای که منجر به همکاری شد این بود که یک زن در فضایی متشنج با کلی مرد زندگی می کند که در بطن ماجرا و دل جنگ درگیر هزاران اتفاق می شوند.
فرهمند بیان کرد: زنی هم در آن اطراف وجود نداشت که بتوانیم از رویکرد زن به موضوع نگاه کنیم و همین اولین شرایط همکاری را رقم زد و ما بلافاصله کار را کلید زدیم چون فرصتی برای اینکه برگردیم و مجهزتر شویم نبود.
در ادامه مرتضی شعبانی نیز درباره ویژگیهای این مستند اظهار کرد: چهره جنگ خشن است و حضور یک خبرنگار زن که جنسی لطیف دارد تضادی ایجاد می کند که جذاب است. موضوعی که فرهمند انتخاب کرد با روایت یک زن خبرنگار واقعا دیدنی است چون ارتباطی که این خانم خبرنگار با دیگر زنان حاضر در مستند میگیرد کمتر به این شکل مشاهده شده است.
همچنین تدوینگر «زنانی با گوشوارههای باروتی» درباره همکاری خود با این پروژه و انتخاب عنوان مستند گفت: در پس تولید و شکل گیری متن روایت، من تلاش کردم نگاه زنانه به فیلم داشته باشم و به همین خاطر دنبال المانهایی زنانه با زمینه جنگ بودیم. این عطر باروت و ترکیبش با گوشواره، ما را به این عنوان مطمئن کرد. زنانی که در جنگ هستند به قدری با فضای خشن آن عجین میشوند که تمام زنانگی شان را فراموش می کنند و پارادوکسی عجیب را به وجود می آورند.
رضا فرهمند نیز اضافه کرد: زنان داعشی در کمپینی هستند که همسران داعشیها آنجا زندگی میکردند. وقتی در منطقه جنگ میشود برخی از داعشیها در جنگ یا کشته میشوند یا فرار میکنند و بعد از آن با خانواده هایی روبه رو میشدیم که همسر داعشی شان کنارشان نبود. برخی از این افراد که خارجی بودند به کشورهای شان برمیگشتند اما برخی دیگر در کمپها میماندند. من مسیر خاصی مشخص نمیکردم چون خانم نور به معنای واقعی حرفه ای عمل می کرد و گفتگوهایی که با هم میکردیم کاملا ملموس بود که هدف ما را درک میکند. این روزها هم درصددیم تا بتوانیم دعوت شان کنیم و امیدواریم در خلال فجر امکان حضور در جشنواره را داشته باشد.
وی ادامه داد: مهمترین نکته این فیلم که همین خصلت باعث جهانی شدنش می شود اینکه با زنانی که نالان و پشیمان باشند مواجه نیستید. اتفاقا در بخش زیادی از فیلم آنها اعتقاد دارند که داعش خوب است و ما داشتیم زندگی مان را می کردیم و از رفتن شان خیلی راضی نیستیم. این فیلم نفع سیاسی کشور یا ایدئولوژی خاصی ندارد و حرفها را با کمترین سانسور منتقل می کند.
شعبانی درباره پخش و اکران این اثر گفت: برای پخش بین الملل فیلم رایزنیهایی انجام شده است اما اولویت ما فعلا جشنواره ها هستند و در حال حاضر کار را تنها به برلین فرستادیم که البته پذیرش چنین آثاری برایشان شاید سخت باشد ولی بیان این نکته لازم است که گروه دقیقا آنچه که دیدند را منعکس کردند و سعی در قضاوت نداشتند.
رضا فرهمند همچنین درباره پایان بندی «زنانی با گوشوارههای باروتی» افزود: فیلمبرداری این مستند به مدت ۲ماه در ۴۸ جلسه طول کشید و در جلسه آخر به دلیل اصابت خمپاره برخی دوستان ما مجروح شدند و متاسفانه یکی از همکاران عکاسمان را از دست دادیم و همان باعث شد در حالیکه تنها بخشی جزئی از کار مانده اما فیلم را ببندیم. صدابردار ما هنوز درگیر عواقب حادثه است اما همه جسورانه پای کار ایستادند. کل صحنه انفجار فیلمبرداری شد و صدابردارمان با اینکه همان لحظه موج انفجار گرفته بود اما کار را ادامه داد و تا یکساعت بعد از ماجرا گروه همچنان کار کرد و این پایان غیرقابل پیش بینی ما بود.
بنیادی درباره تاثیر این صحنه بر کار خود گفت: من تا روزها متاثر از آنچه می دیدم بودم. در سکانس هایی از این مستند شاهد خواهید بود که برخی زنان قربانی جنسی داعش بودند و برای ممانعت داعش از تجاوز مجبورشان می کردند رفتارهایی انجام دهند که اخلاقی و انسانی نبود. ما در مرحله تدوین تمام تلاشمان بر این بود که صحنهها تلطیف شدهتر باشد. به همین دلیل بخش هایی از گفتگوی زنان حذف شد اما به هر حال توازن بین کسانی که طرفدار داعش بودند با قربانیان کار خیلی سختی بود.
فرهمند نیز درباره تجربیاتی که در این مستند داشت گفت: کار در هیچ جایی به خاطر احساساتی شدن ما متوقف نشد به هر حال من قبلا هم این تجربهها را داشتم و کمتر تحت تاثیر قرار میگرفتم. من معتقدم کارگردان نمیتواند دچار این احساسات بشود و از طرفی در این پروژه شرایط کار ما آنقدر سخت بود که اصلا فرصتی برای این رفتارها نداشتیم. مهمترین رسالت فیلمساز این است که بتواند منعکس کننده باشد که همه را تحت تاثیر قرار دهد بنابراین اگرچه در سکانس آخر اتفاق تلخی افتاد اما می دانستم برای مخاطب پایان نزدیکتری است به آنچه در جنگ اتفاق میافتد. من تا به حال در بطن جنگ فیلم نساختم اما گروه من به قدری فضا را درست به وجود آورده بودند که ما اسیر جو جنگ نبودیم و فیلم در مسیر خود پیش می رفت.
شعبانی با اشاره به مدت ۷۵ دقیقه ای فیلم ادامه داد: این اثر باید اکران بشود در پی برنامه ریزی هایش هستیم ولی هنوز با پخش کننده ها صحبت نکردیم. زبان فیلم عربی است ولی مخاطب سینمارو را دچار مشکل نمی کند چون کسانی که اهل سینما هستند می دانند با چه اثری مواجه می شوند.
فرهمند در پایان اظهار کرد: در پروژه بعدی دوست داشتم فضای یمن را کار کنم اما به دلیل محاصره امکانش نیست بنابراین قصد دارم تصاویری از کودکان حلب را با دوربین ثبت کنم. امیدوارم شرایط به سمتی برود که بتوانیم به زودی مستند بعدی را کلید بزنیم.
در پایان این نشست از پوستر مستند «زنانی با گوشواره های باروتی» توسط عوامل آن رونمایی شد.
گفتنی است این ویژه برنامه به همت فیلمنت و با همکاری سی و ششمین جشنواره فیلم فجر به منظور معرفی فیلم ها تا ۹ بهمنماه در پردیس سینمایی ملت برگزار می شود.