به گزارش سوره سینما، روزبه توکلی در مورد اعتراضات مردم سیستان و بلوچستان نسبت به توهین به مردم این شهر در فیلم «شعله ور» سوال پرسید و نعمت اله در پاسخ گفت: «من در جریان نیستم از شادی عده‌ای ناراحت شده باشند. ما بسیار با احتیاط رفتار کردیم و سعی کردیم همه چیز را رعایت کنیم. وقتی ما فیلمی در این شهر می‌سازیم با اینکه سعی می‌کنیم زیبایی‌های اقلیم آن منطقه را نشان دهیم، اگر مشکلات را نشان می‌دهیم، واقعیت‌ها هم هستند و نمی‌توان انکارشان کرد. او گفت: مواد مخدر در هر شهری پیدا می‌شود. ما نمی‌خواهیم جایی را بد نشان دهیم. مسئله مواد مخدر مشکل این سرزمین است و حسن نیست داشتیم. ما حتی کم‌آبی این منطقه را بیان کردیم… همچنین در مورد فقر هم چیزهایی گفتیم.  بهتر است با مهربانی فیلم را ببینیم. از همین جا می‌گویم عاشق سیستان و بلوچستان هستم.

شفیعی در ادامه به همین سوال گفت: «هنوز کسی فیلم را ندیده است که اعتراض کند. در افتتاحیه فجر در سیستان و بلوچستان فیلم ما نمایش داده شد و عده ای مدعو آنجا بودند این مسئله را برای من بیان کردند. افرادی که در صف اول تماشا هم بودند نکاتی به ما گفتند و مدیرکل استان هم خیلی زود واکنش داده که اجازه نمی‌دهیم فیلم در این استان نمایش داده شود. جز این مسئله، چیز دیگری نیست و جوانان این استان به ساخت و تولید اثر کمک بسیاری کردند. ما صادقانه رفتار کردیم و فیلم را بدون شیله‌پیله ساختیم. در مورد اینکه سال قبل شرکت کردیم و نتیجه چه شد هم باید بگویم ما نزدیک به ۲۰ دقیقه فیلم را مونتاژ کردیم و گفتند نمی‌شود این میزان فیلم را دید و داوری کرد. بنابراین ما نرسیدیم به جشنواره و مسئله دیگری هم نبود.

در ادامه علی رفیعی از خبرگزاری هنرور پرسید: من کمتر شخصیتی مثل فرید در سینما دیدم که تا این حد حسود باشد. در مورد این نکته توضیح دهید.

مقدم‌دوست در پاسخ گفت: «در مورد این فیلم علاقه‌مند بودند فیلمی در مورد حسد بسازند که بشر از باستان با آن درگیر بوده است. این معلوم ما بود و ما سایر مجهولات را براساس این معلول پیدا کردیم. حسد به عنوان پدیده ای مربوط به روح انسان به درون او برمی گردد. موضوع بیرونی و اجتماعی که با حسد پیوند دادیم، عددی شدن یا بهتر و برتر شدن و متمایز داشتن بود که امروز خیلی شایع شده، مثل پایین آمدن رضایت آدم‌ها از مشاغل‌شان که زمینه سازی حسد رامی سازد و عناصر دورنی و اجتماعی دو عنصر مهم برای نگارش فیلمنامه بود.

نسرین بختیاری از بانی فیلم پرسید: چرا استان سیستان و بلوچستان را برای این فیلم انتخاب کردید؟ نعمت اله گفت: این مکان با قصه ما مناسب بود. مثلا آنجا دریاچه دارد و ممکن است کسی غرق شود و… مفهوم باستانی حسد برایم جالب بود در خطه‌ای که خلق و خوی باستانی داشته باشد. وقتی می‌گوییم زابل صحبت از رستم است. پتویی که امین حیایی دور خود می‌پیچید هم شبیه به شکوه تاریک قرون وسطی بود. سیستان جایی است که باد می‌آید و حال و هوای افسون که برایم جالب بود را القا می‌کرد. ما برای طراحی سازه‌ای که داشتیم هم فکر کردیم و رنگ و احوالی را ساختیم که جذابیت داشت. محرومیت این استان هم با موضوع فیلم و محرومیت‌های یک انسان حسود همخوانی داشت. پس ضرورت‌های قصه این استان را برای من به عنوان یک مکان مطلوب معرفی کرد.

مقدم دوست ادامه داد: سیستان و بلوچستان با اینکه محروم است ولی تمایزهایی که ما را آزار می‌دهد، ندارد. در این مکان خویشاوندی وجود دارد و اگر کسی از نظر اقتصادی با دیگر فرق دارد چندان مطرح نمی‌شود.

ما می‌خواستیم نشان دهیم که فرد حسود در فضای جدا از شهر و طبقه‌بندی‌ها ، بازهم حسود است و ما کنش‌های شخصی کاراکتر را باز هم در منطقه‌ای دیگر دیدیم.

جعفر ملک خبرنگار ایرنا پرسید: فکر نمی کنید فیلم کمی خسته کننده و طولانی بود؟ نعمت‌الله گفت: حق با شماست هرچند هنوز با مردم فیلم را ندیده‌ام اما حرف شما را قبول دارم. فکر می‌کنم می‌توانیم صحنه‌هایی از فیلم را حذف کنیم…

محمدرضا اویسی از مجله تلویزیونی ایران گفت: چرا سینمای ایران درگیر فضای آپارتمانی تهران است؟ چه کنیم که فیلم‌سازان به خارج از این مرز بروند؟ سوال دوم: چه سختی‌هایی برای ساخت فیلم در خارج از تهران داشتید؟ نسرین بختیاری از بانی فیلم هم پرسید: چرا استان سیستان و بلوچستان را برای این فیلم انتخاب کردید؟

این مکان با قصه ما مناسب بود. مثلا آنجا دریاچه دارد و ممکن است کسی غرق شود و… او همچنین گفت: بحث هزینه و تنبلی می‌تواند دلیل این اتفاق باشد.

مقدم دوست با اشاره به وجه پژوهشی این فیلم گفت: ما چندین بار برای ساخت به منطقه رفتیم و براساس پژوهشی که داشتیم نقاطی را انتخاب کردیم.