علیرضا زرین دست در گفتگو با خبرنگار سوره سینما بیان کرد: فیلم سینمایی «سرو زیر آب» سومین همکاری من با محمدعلی باشه آهنگر است که از هر نظر در فیلمبرداری تفاوت های بسیاری با کارهای قبلی دارد. من از هما ابتدا در جریان این پروژه قرار گرفتم و این پروژه هربار که قرار بود به جایی برسد متوقف می شد چون در بخش سرمایه به خوبی پیش نمی رفت. از طرفی مسایل اقتصادی گاهی فراهم می شد اما کسانی که حاضر به سرمایه گذاری بودند از ما می خواستند که مسیر فیلمنامه را به سمتی که دوست دارند هدایت کنند.

وی افزود: سر انجام پس از ۵ سال بالاخره این مشکل حل شد و توانستیم ۶ ماه قبل از فیلمبرداری وارد پیش تولید شویم. من قبل از کلید خوردن کار جلسات متعددی با کارگردان داشتم تا بتوانیم نقاط مشترک کافی برای تعیین نوع فیلمبرداری و نمایش بصری به دست آوریم. پس از آن به دنبال تجهیزات فیلمبرداری و نورپردازی رفتیم که در پشت صحنه تصاویر جالبی را ایجاد کرده بود. به عنوان مثال ما برای یکی از سکانس ها در سوله ای با وسعت بسیار زیاد و سقف بلند از نورهایی استفاده کردیم که به صورت ترکیبی از سقف به سمت پایین و از کناره به صحنه تابیده می شدند و به نظر می رسید بالای سر ما با این سیم و کابل ها یک تار عنکبوتی ایجاد شده است.

زرین دست گفت: حدود ۵۷۰ چراغ در این سکانس ها استفاده شده بودند که همه با شدت نورهای مختلف قابل تنظیم بودند. اگرچه از منطقه برق شهرری پست کمکی داده بودند اما بدون ژنراتورهای ۷۰۰ و ۳۰۰ کیلووات ممکن بود به مشکل بخوریم. در این کار کنتراست و سایه روشن زیاد داشتیم چون «سرو زیر آب» پتانسیل هایی داشت که لازم بود به جزییات کار بیشتر دقت شود.

وی ادامه داد: جنگ یعنی آهن و فلزی که به عنوان سخت ترین عنصر بشر شناخته است. برای اینکه بتوانید از این عنصر تصویر به وجود بیاورید کنتراستی انتخاب می کنید که منظورتان را به درستی تفهیم کند. تا آنجا که امکان داشت از رنگ طبیعی محیط استفاده کردیم اما برای تکمیل وجوه بصری در نورپردازی و بعد از تولید هم تغییراتی ایجاد کردیم که بتوانیم تصاویر زیباتری در نگاه مخاطب خلق کنیم.

علیرضا زرین دست در پاسخ به اینکه دریافت سیمرغ چقدر برایش اهمیت دارد گفت: من اهل ورزش هستم و سعی می کنم در هفته دست کم ۵ روز بازی کنم و با اینکه برایم جنبه سرگرمی دارد اما هر بار که می بازم ناراحت می شوم و سعی می کنم مهارتم را افزایش دهم تا دفعه بعدی برنده باشم. به نظر من رقابت اتفاق خوبی است.

وی عنوان کرد: سینما یک هنر است که شما باید هر سال با هر فیلمی که کار می کنید خودتان را اثبات کنید تا لذتش را ببرید. جشنواره یک محفل پرانرژی و انگیزه بخش است. به همین خاطر فیلم هایی که در این فضا پذیرفته نمی شوند ناراحتند چون احساس می کنند زحمت شان را کشیده و دوست دارند در این رقابت حضور داشته باشند. یادمان باشد سینما بین هنرمند و فیلمساز پیوند برقرار می کند پس باید آن را ارج بنهیم و برایش تلاش کنیم. روزگاری می آید که هیچکدام ما نیستیم و فقط آثار ما باقی می ماند.

مدیر فیلمبرداری با سابقه سینمای ایران درباره جایگاه فیلمبرداری ایران توضیح داد: بدون شک می توانیم از نظر فنی و فیلمبرداری با دنیا قابل رقابت باشیم چون از بهترین های سینمای جهان چیزی کم نداریم. در بسیاری از موارد با ترکیبات وامکاناتی کار می کنیم که کمتر از امکانات و تجهیزات غرب است اما از لحظ فنی درخشان تر عمل می کنیم و این را به جرات می توان گفت که می توایم با سینمای هالیوود رقابت کنیم.