نکته جالب توجه در ارتباط با این آثار آن است که اغلب آنها یا پس از تولید، به دلایل مختلف از جمله ارائه تصویری دروغ از ایران توقیف شدهاند یا آن که در صورت اکران در داخل کشور به توفیق چندانی دست نیافتهاند و پرونده آنها با فروشی اندک بسته شده است.
بحث سرمایههای خارجی در سینمای ایران موضوع مهمی است که باب صحبت در مورد آن تازه گشوده شده است و بعد از این باید بسیار بیشتر به آن پرداخت. توجه به چهرههایی که نامشان بصورت متناوب در لیست فوق و لیستهای مشابه تکرار میشود یکی از موارد ضروری است.
اعلام رسمی سرمایهگذاری خواهر پادشاه قطر در «فروشنده»، جدیدترین ساخته اصغر فرهادی باعث شده تا شائبه وجود جهتدهی محتوایی از سوی سرمایهگذار در این اثر قوت بگیرد.
به نظر میرسد سیاستهای تازه رسانه ملی در ارتباط با چهرههای پرحاشیه و مسئلهدار مشابه سیاستی باشد که سازمان سینمایی در ارتباط با برخی از افراد پرحاشیه اتخاذ کرده است، سیاستی که به افراد اجازه فعالیت چراغ خاموش را در درون سینما و تلویزیون میدهد!
با وجود آن که سینمای ایران در سالهای گذشته تصویری خشن و عبوس از مردان و پدران ایرانی به نمایش گذاشته است، اما نمونههای مثبتی نیز در این زمینه وجود دارد.
هر چند که نمیتوان از تاثیر محدود تبلیغات فیلمهای نوروزی در شبکههای ماهوارهای بر افزایش فروش آثار سینمایی در نوروز گذشت، ولی به نظر میرسد برای یافتن دلایل این اتفاق باید به دنبال عواملی اثرگذارتر از تبلیغ این فیلمها در میان سریالهای شبکه جِم بود.
این قطار جوایز در حالی در طی چند سال گذشته یکی پس از دیگری به کارنامه کاری هومن سیدی افزوده شده است که او در مرحله جذب مخاطب هر بار ضعیفتر از گذشته عمل میکند.
به طور کلی نقطه قوت عملکرد رسانه ملی در نوروز امسال، برنامههای ترکیبی و مسابقهها بودند. برنامههایی که آمده بودند تا خلا تولید آثار نمایشی موثر و مخاطبپسند را کمرنگ کنند.
هرچند که حواشی پیش آمده برای «قندون جهیزیه»، مورد نظر سازندگان این اثر سینمایی نبوده است اما بدون شک در هر چه بهتر دیده شدن آن تاثیر چشمگیری داشت تا آنجا که اثر به حاشیه رانده شده علی ملاقلیپور را تبدیل به سیزدهمین فیلم پرفروش سال ۹۴ کند.
بخش عمدهای از این مشکل مربوط به رویههای نادرست تولید فیلم در سینمای ایران است که در طی چند سال گذشته بیشتر بر تولید آثاری مخالف خواستهها و دغدغههای اصلی جامعه متمرکز شده است.
برخی از رسانهها سعی کردند ماهی سیاسی خود را از این اتفاق صید کنند و تمام تلاش خود را به خرج دادند تا به بهانه «رستاخیز»، به انتقاد از برخی جریانهای سیاسی بپردازند.
شاید در ابتدای سال ۹۴ هیچکس باور نمیکرد که یک انیمیشن دینی بتواند جز لیست پرفروشترین فیلمهای سینمای ایران در این سال قرار گیرد. کاری که «شاهزاده روم» توانست با فروش میلیاردی خود انجام دهد.
در نهایت اما موضعگیری صریح وزیر ارشاد در برابر تصمیم خودسرانه ایوبی در ارتباط با تغییر نام بخش بینالملل فجر، آب پاکی را روی دست رئیس سازمان سینمایی ریخت. علی جنتی با حضور در برنامه «نگاه یک» در خصوص این تصمیم گفت…..
معرفی فیلم ارزشمند «محمد رسول الله(ص)» به عنوان پرفروشترین فیلم تاریخ سینمای ایران در حالی صورت گرفت که پیش از این، عنوان پرفروشترین فیلم سینمای ایران در اختیار نسخههای دوم فیلمهای سینمایی «شهر موشها» و «اخراجیها» قرار داشت.
مسئله اساسی این است که با وجود داشتن تنها دو فیلم اکران نشده در کارنامهی کاری این کارگردان جوان، به چه دلیل سرمایهگذارانی که مدعی تولید فیلم با سرمایه بخش خصوصی هستند، حاضر میشوند تا بر روی ساخت اثری جدید از این کارگردان گمنام سرمایهگذاری کنند؟