با انتشار لیست ۲۲ فیلم نهایی چهلمین جشنواره فیلم فجر، اسامی آثار مهمی که گمان میرفت سر و صدای زیادی را به پا کنند؛ خالی است. از آخرین ساخته سازمان اوج تا فیلم بحث برانگیز هومن سیدی در این لیست جایی نداشتهاند.
پانتهآ پناهیها به فیلم سینمایی «مسیح، پسر مریم» تازهترین اثر سینمایی سازمان اوج اضافه شد.
«پسر مریم» جدیدترین اثر سینمایی سازمان اوج امیدوار است بتواند در چهلمین جشنواره فیلم فجر برای نخستین بار روی پرده برود.
آثار و اسامی هیأت داوران بخشهای «تلهفیلم»، «کوتاه داستانی»، «پویانمایی» و «نماهنگ» بخش «مسابقه اصلی» این رویداد سینمایی توسط دبیرخانه شانزدهمین جشنواره بینالمللی فیلم مقاومت اعلام شد.
سازمان سینمایی حوزه هنری با ۸ مستند و ۱۲ فیلم کوتاه و نیمهبلند در بخش مسابقه دهمین جشنواره مردمی فیلم عمار حضور دارد.
دبیرخانه هشتمین جشنواره مردمی فیلم عمار، آثار راه یافته به بخش مسابقه داستانی و انیمیشن این جشنواره را اعلام کرد.
برنامه نمایش چهارمین و آخرین روز از برگزاری دومین جشنواره فیلم سلامت در پردیس چارسو اعلام شد.
اسامی فیلمهای دانشجویی راه یافته به دومین جشنواره فیلم سلامت اعلام شد.
۱۴۱ اثر به دو بخش اصلی (مسابقه ملی) و مسیر تجربه یازدهمین جشنواره بینالمللی فیلمهای ۱۰۰ ثانیهای راه یافتند.
سازمان سینمایی حوزه هنری با ۵ فیلم مستند محصول «مرکز مستند سوره» و ۱۰ فیلم کوتاه، انیمیشن و نماهنگ محصول «باشگاه فیلم سوره» در جشنواره فیلم عمار حاضر است.
آثار برگزیده برای حضور در بخش مسابقه هفتمین جشنواره مردمی فیلم عمار از سوی دبیرخانه این جشنواره اعلام شد.
لانتوری فیلمی «درباره ی اسید پاشی» است، که همه ی اجزای آن در جهت پرورش این محتوا طراحی شده و عملاً جز بررسی این پدیده و حواشی مربوط به آن، هیچ و دقیقاً هیچ نکته و عنصر دیگری ندارد. تنها چیزی که مهم است، این است که جایی از فیلم یکی از این شخصیت ها بر صورت دخترکی اسید بپاشد، تا فرصت برای سخنرانی های مدنی و اجتماعی فیلمساز فراهم شود!
در کارنامه ی شلوغ و متنوع برادران کوئن، فیلم نه چندان خوب و فیلم بد هم به چشم می خورد. قاعده ی طبیعی بودن ساخته شدن فیلم بد توسط هر فیلمساز خوبی، اگرچه قاعده ای طبیعی و پذیرفته شده است، اما در مورد کارگردانان تجربه گرا و بازیگوش که تعداد فیلمهای کارنامه کاری آنها از هفت و هشت فیلم گذشته است، نه تنها طبیعی، که حتی گاه لازم به نظر می رسد.
حضور نام یکی فیلمساز مقبول مشهور جریان اصلی سینمای روشنفکری، باعث می شود تا فیلم کمتر از قبل در معرض اتهام همکیشان ضد سخافت خود در سینما قرار بگیرد.
ابد و یک روز فیلم ماندگار و عظیمی نیست، و در حد یک فیلم اول قابل توجه باقی میماند، اما دستاوردی را با خود به همراه دارد که فارغ از وجوه ساختاری و محتوایی اثر، در این برهه زمانی از سینمای ایران قابل تحسین است.