در تاریخ سینمای جهان می توان از بازیگرانی چون «داستین هافمن» و »آنتونی کویین« یاد کرد که در قالب بازی در نقشهای مکمل و فرعی درخشیده اند. در مقابل اما فهم و برداشت برخی بازیگران نورسیده ایرانی از جایگاه هنر همواره به دلیل ضعف آموزش با نقصانهای زیادی مواجه بوده است. بازیگری که می انگارد با قرار گرفتن در نقشهای مکمل و فرعی جایگاه حرفه ای او دچار خدشه می شود اصولا از تربیت هنری مناسب بی بهره است.
بازیگر مجموعه «من یک مستاجرم» روزهای بیماری را با امید و قدرت مثالزدنی پشت سر میگذارد.
ستاره سینمای ایران در دهه ۷۰ گفت: در فیلمها باید شان خانواده ایرانی حفظ شود.
نگین صدق گویا این روزها با تحصیل در رشته طراحی لباس به یک حرفه جدید فکر میکند.
اکبر عبدی همکاری با بهرام بیضایی و مسعود کیمیایی را یکی از آرزوهای حرفهای خود دانست.
امیرحسین مدرس ضعف برنامههای تلویزیونی را دلیل کنارهگیری خود از عرصه اجرا عنوان کرد.