مسئله من بیشتر حسین آقا بود به معنای نسل انقلابی که در کوران تحولات جامعه دارد آرمانهایش را به شکلی تدریجی فراموش می کند و ناخواسته دچار استحاله ای شوم می شود. فکر نمی کنم سینما آنقدر از ارزشها فاصله گرفته باشد که بخواهد امثال من را بایکوت کند.
کیوان علیمحمدی کارگردان سینما با گلایه از فضای حاکم بر سینمای کشور تاکید کرد: چرا با مهرجویی کاری کردیم که در فیلمهای آخرش تمام طرفدارانش را ناامید کرده است؟ چرا بیضایی و تقوایی نباید فیلم بسازند؟ ما کاری کردیم که بیضایی از ایران برود.
«روغن مار» را میشود چنین خلاصه کرد: فیلمساز، موبایلش را به دست گرفته و رفته وسط یک دعوای خانوادگی. یک ساعت از روابط آنها را ضبط کرده، بدون اینکه برداشت خاصی از آن داشته باشد.
درحالیکه سینماگر ایرانی را با سینمای «هنر و تجربه» مشغول کردهاند و او مستانه و جاهلانه به فراری دادن تماشاگر عام افتخار میکند تازهترین نسخه سری فیلمهای جیمز باند هنوز هم با گذشت بیش از دو دهه از پایان جنگ سرد سیل عظیم تماشاگران سینما در جهان را به سالنها میکشد.
اگر «هنر و تجربه» بخواهد به زور، به عنوان الگوی سینمای ایران معرفی شود و شعار «چهارپا خوب، دوپا بد» را به «چهارپا خوب، دوپا بهتر» بدل کند و استعدادهای بالقوه سینمای عامهپسند را ببلعد، معلوم نیست در آینده چه بلایی سر همین سینمای نصفه و نیمه بیاید.
طی یکسال گذشته به رغم نمایش ۱۳۰ عنوان فیلم در گروه «هنر و تجربه» و انجام هزینههای مختلف، تنها ۳۱۰ هزار مخاطب به تماشای فیلمهای اکران شده در این گروه سینمایی نشستند.
یدالله صمدی کارگردان پیشکسوت سینمای ایران در آستانه اولین سالگرد تأسیس گروه سینمایی «هنر و تجربه» گفت: بدنه سینمای ایران به شدت ضعیف است و بی توجهی مدیران به سینمای داستان گو و بدنه عین بی عدالتی است.
تعجبِ ما از مالیخولیا به خودیِ خود، مزیتی برای یک فیلم نیست. این مالیخولیا باید در جهتی باشد. در حالیکه این فیلم حتی در جهتِ پوچی هم قدم بر نمیدارد و همانطور که اشاره شد، در میانهی تردیدِ راه باقی مانده است.