«ایستاده در غبار» در فرم شبیه هیچ فیلم سینمایی دیگری نیست و مهمترین ویژگیاش این است که تقلید نمیکند و خود هویت مستقل دارد و اگر قرار باشد این سبک از فیلم سازی ادامه پیدا کند حتما اولین در این راه خواهد بود و مرجعی نام بردنی.
روشنفکران ایرانی طوری از الگوگیری از سینمای آمریکا انتقاد میکنند که انگار سینمای ایران به یک مدل بومی مبتنی بر چارچوبهای ملی خود دست یافته است و حالا عدهای قصد تخریب این دستاورد ملی و تقلید از سینمایی مبتذل را دارند، در حالیکه سینمای فعلی ایران اساسا نمونهای دستچندم از سینمای اروپاست.