سیر وقایع و داستان فیلم «لباس شخصی» چه به لحاظ محتوا و چه به لحاظ ساختار، لحظه به لحظه مخاطب و تماشاگر را به یاد فیلمهای قبلی محمدحسین مهدویان میاندازد.
ایران و تهرانی که برادران محمودی در «مردن در آب مطهر» نشان میدهند سیاه، خشن، کثیف و عاری از هرگونه مدنیت و رفتارهای مطلوب اجتماعی است.
با توجه به روابط و آئین و رسوم و ارتباطات فرهنگی و شرعی و عرفی و رفتاری، رویداد قصه «بنفشه آفریقایی» در بافت خانوادههای ایرانی قابل پذیرش نیست.