واقعیت این است که احساس می شود اصرار مداوم کیمیایی بر طرح یک موضوع تکراری و نخ نما شده و تاریخ گذشته در زمانه کنونی دیگر خریداری ندارد.
دریغ از ذرهای امید و میل به زندگی و بیچاره تماشاگری که مجبور است شاهد نمایش این تلخیهای دائمی باشد.
نمایش گل درشت و غیرواقعی و شعارزده و سطحینگرانه «عامه پسند» از مشکلات زنان، اثر نمایش داده شده را در حد یک فیلم ضعیف پایین آورده است.
«متری شیش و نیم» ساخته دوم سعید روستایی باز هم به موضوع اعتیاد، بحرانهای خانوادگی ناشی از آسیبهای اجتماعی و کشمکشهای بیرونی آدمهای ماجرا میپردازد.
«قصرشیرین» را تا پایان روز سوم جشنواره میبایست به عنوان یکی از برگهای برنده دوره سیوهفتم و بازگشت میرکریمی به سینمای ایران با یک درام خانوادگی و تا حدی اجتماعی قلمداد کرد.