سوره سینما

پایگاه خبری-تحلیلی سینمای ایران و جهان

sourehcinema

برچسب برای"محمد حائری"

oscar-2016

اسکار با ذائقه‌ها چه می‌کند؟/ تحلیل «سوره سینما» بر غلبه معیارهای غیرسینمایی در جشنواره‌های سینمایی- قسمت دوم

اسکار از آن زمان با توجهِ ویژه‌ای که به مستندهای جنگی در سایرِ نقاطِ جهان نشان می‌دهد، سعی در رواجِ این ایده دارد که سرتاسرِ دنیا، دچارِ هراس و ناامنی است و آمریکا است که همچنان به عنوان کشوری امن وجود دارد. بر این مبنا، سه فیلم از سه گوشه‌ی جهان، انتخاب می‌شود تا همه‌ی دنیا، شاملِ ایده‌ی اسکاری‌ها شود.

۶ فروردین ۱۳۹۵
festival-prizes

معیارگریزی یا معیارستیزی؛ اسکار با ذائقه‌ها چه می‌کند؟/ تحلیل «سوره سینما» بر سیکل معیوب جشنواره‌های سینمایی-۱

در اینجاست که خلاقیت، جای خود را به تکرار می‌دهد تا طبعِ داوران، ارضا شود و اینچنین است که سینما به بهایی اندک، در هیاهوی بی‌معیار، جان می‌دهد و ذائقه‌ی مردم به مقابله با آفرینشِ هنری سوق داده می‌شود.

۲۲ اسفند ۱۳۹۴
room1

اتاقی که یک دنیا در آن جا شد!/ ادامه نقد «سوره سینما» بر فیلم‌های نامزد اسکار؛ «اتاق»(Room)

اتاق نمی‌خواهد، فیلمی آسیب‌شناسانه در موردِ تجاوز و بحرانِ خانواده باشد، امّا باید بپذیرد که در وهله‌ی اوّل، فیلمی در موردِ حصارهای درونیِ انسان‌ها است.

۱۲ اسفند ۱۳۹۴
Spotlight1

واقعیتی که بیشتر از تراژیک بودن، استراتژیک است: سیستم از نابودی سیستم می‌گوید!/ نقد «سوره سینما» بر فیلم برگزیده اسکار؛ افشاگر(Spotlight)

سیستمی بزرگ‌تر، از سیستمی کوچک‌تر انتقاد می‌کند تا اقتدارِ خود را به رخ بکشد و فیلمسازِ ساده‌ی از همه جا بی‌خبر در دامِ پروپاگاندا و استراتژی اسیر می‌شود.

۹ اسفند ۱۳۹۴
Bridge-of-Spies

فایده‌ای هم دارد؟!/ نقد «سوره سینما» بر فیلم نامزد اسکار؛ پل جاسوس‌ها (Bridge of Spies)

اکنون دوره‌ای است که مردم، فیلمِ اسپیلبرگ را نگاه می‌کنند، امّا جدی نمی‌گیرند. جدی گرفتن، یعنی: به خاطر سپردن؛ و نه تقدیر شدن.

۲۹ بهمن ۱۳۹۴
cartel-land

یک اتفاق غیرمنتظره: درام به مستند ضربه می‌زند / نقد «سوره سینما» بر مستند نامزد اسکار؛ «سرزمین کارتل» (Cartel Land)

به این ترتیب، سرزمین کارتل تلاشی نافرجام در مسیرِ مستندهایی است که بر پیشرویِ حوادث تأکید می‌کنند و ساختارِ خود را بر این مبنا شکل می‌دهند. سازنده‌ی سرزمین کارتل می‌توانست از اِرول موریس یا پنه‌بیکر یاد بگیرد که می‌توان، هم بی‌طرف بود و هم پرسش‌کننده. امّا به جای پند گرفتن از سال‌هایی که بر سینمای مستند گذشته است؛ از طرحِ پرسشْ طفره رفته و به دامانِ جواب‌های منفعلانه می‌گریزد.

۸ بهمن ۱۳۹۴
merikhi1

مریخ از خودش خبر ندارد! / نقد «سوره سینما» بر فیلم نامزد اسکار؛ «مریخی» (The Martian)

«مریخی» نه مخاطب را به چالش فرا می‌خواند و نه، فیلم‌های علمی-تخیلی را به جلو سوق می‌دهد. تنها اتفاقی که می‌افتد، آزمون و خطایی برای فیلم‌های سال‌های بعدِ هالیوود در این زمینه است تا به راهی اینچنین نروند.

۳۰ دی ۱۳۹۴
madmax1

رنگ و لعابی که می‌فریبد/ نقد سوره‌سینما بر فیلم برگزیده سال؛ «مکس دیوانه: جاده خشم» (Mad Max: Fury Road)

این قسمت از مکس دیوانه، به خودیِ خود، فقط رنگ و لعاب دارد. رنگ و لعابی که تماشاگر را بفریبد. امّا در پشتِ این رنگ های پر زرق و برق، هیچ چیز وجود ندارد.

۱۹ دی ۱۳۹۴
dorane-asheghi1
نگاهی به فیلم دوران عاشقی؛

چگونه یک فیلمِ ناتوان، خود را به آب و آتش می زند تا روشنفکری باشد؟!

دوران عاشقی، نه فیلمی توهین آمیز است و نه فیلمی معترض. فیلم، آنچنان در دامِ انحلال است که به چنین درجاتی نمی رسد. هیهات که توهین آمیز بودن هم درجه ای شود و فیلمی به آن نرسد!

۲۵ مهر ۱۳۹۴
eterafat1
نگاهی به فیلم‌های «هنر و تجربه» / «اعترافات ذهن خطرناک من»:

سکته خفیف! / وقتی دست به پیچیده‌نمایی بی‌حاصل می‌زنیم!

تعجبِ ما از مالیخولیا به خودیِ خود، مزیتی برای یک فیلم نیست. این مالیخولیا باید در جهتی باشد. در حالیکه این فیلم حتی در جهتِ پوچی هم قدم بر نمی‌دارد و همانطور که اشاره شد، در میانه‌ی تردیدِ راه باقی مانده است.

۶ مهر ۱۳۹۴