پس از بحثهای فراوان در ارتباط با تبدیل گروه «هنر و تجربه» از محلی برای اکران فیلمهای مخاطب خاص و تجربی، به محلی برای اکران فیلمهای توقیفی، انتقاد رسانههای مختلف نسبت به اکران فیلم توقیفی «بازهم سیب داری؟» بالا گرفته است.
آیا تنها مشکل سینمای ایران «دیجیتالی کردن سینماها» بود که سازمان سینمایی آن را با افتخار به عنوان بزرگترین دستاورد خود در طول دو سال گذشته اعلام میکند؟ در این گزارش به دنبال پاسخ برای این سوال هستیم.
به نظر می رسد حالا و پس از گذشت دوسال از دوره مدیریت نسبتا آرام حجت الله ایوبی بر مسند ریاست سازمان سینمایی، این مجموعه وارد فاز جدی تری شده است. اگر با آغاز سال ۹۴ گله و شکایتهای انفرادی برخی سینماگران این سازمان را با چالش جدی مواجه نکرده بود اما با آغاز پخش سری جدید برنامه هفت با سکانداری بهروز افخمی موج چالش برانگیز سنگینی علیه ایوبی و همفکران سینمایی اش ایجاد شده است.
همایون اسعدیان و مهدی سجادهچی دربارهی اینکه «آیا هشدار نابودی سینمای ملی ایران جدی است؟» با هم به مناظره نشستند.
سیاستی که مخصوصا از دهه ۶۰ پایه گذاری شد مقابله با قهرمان در سینما بود و در بلند مدت عمر ستاره های ما هم کوتاه شده است/ در جشنواره سال پیش اکثر فیلمها یک جنس بودند و جای تاسف دارد که حجت الله ایوبی این همه توجه و اصرار روی یک جنس سینمای خاص با مخاطب کم دارد.
شاید سال ۹۴ را بتوان اوج گلایه مندی چهره های شاخص سینمایی حامی دولت یازدهم از مدیریت سینمایی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی دانست.انتقادها از مدیریت سازمان سینمایی کشور در حالی رو به افزایش است که حجت الله ایوبی رئیس این سازمان در هر جمع و محفلی از رشد بی سابقه سینمای ایران در تمام بخشها سخن می گوید و این سخنان به ترجیع بند همه سخنرانیهای او تبدیل شده است.