راهجویان حقیقت و ارادتمندان به یافتن نگاه «آوینی» و هنرمندان کاروان عشق را هرکدام منزل ها باید پیمودن تا به معرفت شهود قلبی دست یابند و هنر می تواند زیباترین و ناب ترین لحظه وصل آدمی به جان حقیقت باشد و این همان مسیری است که آوینی طی کرد.
درباره ساختار و مناظر زیبای فیلم «ماجرای نیمروز» می توان در فرصتی به دور از هیاهوی این روزها به تفصیل نوشت و در این فرصت همین بس که عنوان شود ساخته جدید مهدویان جسورانه تر از «ایستاده در غبار»ی است که قهرمانی حقیقی برایمان ساخت.
قابها و زوایای دوربین و انتخاب نماهای باز در لوکیشنهای متنوع فیلم «یتیم خانه ایران» باعث جذب مخاطبان شده و داستان محمد جواد بنکدار و شرح رشادتهایش می تواند بعد از مدتها قهرمانی ملی برای قاب سینمایی بیافریند.
در واقع فیلمساز همیشه معترض آمریکایی این بار از همان ایده فیلمش خواسته طعنه گزندهای به سردمداران قدرتطلب آمریکایی بزند و جاهطلبیهای آمریکایی را از حیث کشورگشایی به سخره گیرد و این نگره را در اثر مستندگونهاش به توجه سیاستمداران جهانی برساند که میتوان به جای کشورگشایی به جهانیاندیشی رسید.