امروز سینمای ایران بیش از هر زمان دیگری به دیپلماسی فرهنگی نیاز دارد تا بتواند با افزایش سطح توانمندیهای مالی ناشی از جذب تماشاگران خارجی، جهش قابل ملاحظه ای ایجاد نماید.
چرا قهرمانان واقعی این سرزمین در سینمای ایران جایگاهی نداشته اما قهرمانان خیالی و موهوم در سینمای هالیوود عرض اندام نموده و در سطح جهانی تبدیل به نماد دموکراسی و آزاد اندیشی شدهاند؟
نمایش آنلاین میتواند در کنار سالنهای سینمایی به حیات خود ادامه داده و تماشاگرانی را که به هر دلیل نمیتوانند فیلمها را از طریق سینماها دنبال کنند پوشش دهد.
به یقین نسل حاضر با دانش و تواناییهایی که از آنان سراغ داریم میتوانند با خلق ایدههای ناب در مضامین متنوع و بکارگیری ذوق و استعدادهای ذاتیشان موجب ارتقای سینمای ملی شوند.
امید است با تعیین ساز و کارهای مناسب و رویکردهای جامع و درک دقیق از نمایش فیلم دیجیتال، شرایط مطلوبتری درتقسیم برابر زمانبندی سئانسهای سینما برای همه فیلمها فراهم شود.
کسی مخالف سرمایهگذاری و ساخت پردیسهای سینمایی در کشور نیست، اما باید حواسمان به سینماهای قدیمیتر باشد تا در رقابت با این غولهای جدید سینمایی تاب مقاومت داشته باشند.